Aπόψε στην πανσέληνο κάθομαι και σε βλέπω...
Δεν γράφω εγώ,
γράφει η σκέψη σου που είναι συνέχεια μαζί μου,
αφού είσαι εδώ,
μα κι όταν φεύγεις είσαι μέσα στην ψυχή μου.
Δεν γράφω εγώ,
απόψε στην πανσέληνο κάθομαι και σε βλέπω
και σε θωρώ,
νάσουν εδώ και δίπλα μου και αγκαλιά να σ΄έχω.
Δεν γράφω εγώ,
το ουράνιο τόξο έγραψε με το χρωματισμό του,
το κυνηγώ,
θέλω νάχεις τα χρώματα απ΄τον ιριδισμό του.
Δεν γράφω εγώ
μόν΄γράφουν όλες οι στιγμές που ήμαστε μαζί,
μονάχα ζω
κι αναζητώ τον τρόπο να τα ζήσω όλα απ΄την αρχή.!!Κώστας Πλασταράς