Αργοπεθαίνει ο σκλάβος της συνήθειας...
Στίχοι: Πάμπλο Νερούδα / Martha Medeiros
Μετάφραση -- Προσαρμογή: Γιάννης Βελίκης
Σύνθεση: Γιάννης Βελίκης
Ερμηνεία: Γιάννης Βελίκης (Αrpeggios M.P.)
Ηχοληψία - Παραγωγή: Χρήστος Φολτόπουλος
Αργοπεθαίνει
ο σκλάβος της συνήθειας,
που κάνει πάντα τις ίδιες διαδρομές,
που στους αγνώστους δε μιλά,
που δεν αλλάζει το βήμα του
Αργοπεθαίνει
όταν φορά τα ίδια χρώματα,
Και υπακούει σε ότι του λένε στο κουτί,
Όποιος τα πάθη αποφεύγει,
Και προτιμά το μαύρο απ'το λευκό
Αργοπεθαίνει
Αν αποφεύγει την συγκίνηση
Αργοπεθαίνει δίχως λάμψη στα μάτια,
Αν αποφεύγει το χαμόγελο,
Και την καρδιά του να κτυπά δυνατά.
Που δε ρισκάρει έστω για μια φορά
Να μην ακούσει ότι του πουν για συμβουλές
Refren
Μόνο η αναπνοή
Δεν φτάνει για τη ζωή
Ο θάνατος πολιορκεί
Αγάπη, μυαλό, ψυχή.
Μονάχα με υπομονή και
πάθος για τη ζωή
Ότι η καρδιά ζητεί
Μπροστά της το βρίσκει κι ευτυχεί
Αργοπεθαίνει
όποιος δεν αντιδρά
δυστυχισμένος στην ίδια δουλειά
Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει,
Αυτός που δεν ακούει ποτέ του μουσική.
Αργοπεθαίνει ο ανέραστος ο νέος
Που την καρδιά του δεν ακολουθεί
Αυτός που μέσα του ποτέ δεν θα κοιτάξει,
Το μεγαλείο που τον κάνει Άνθρωπο.
Die
Slowly
He
who becomes the slave of habit,
who follows the same routes every day,
who does not risk and change the color of his clothes,
who does not listen to music,
who does not find grace in himself,
Dies slowly,
He who slowly destroys his own self - esteem,
who does not allow himself to be helped,
who spends days on end complaining about his own bad luck,
about the rain that never stops, dies slowly.
Let's try and avoid death in small doses,
always reminding oneself that being alive
requires an effort by far
greater than the simple fact of breathing.
Αργοπεθαίνει όποιος τους άλλους αποκλείει,
Και δεν ζητάει βοήθεια ποτέ,
Όποιος γκρινιάζει για την κακή τη μοίρα
Και τον χειμώνα το βαρύ!
Αργοπεθαίνει όποιος δεν ονειρεύεται,
Και τις ιδέες του δεν καλλιεργεί,
Όταν τη γνώση του κρατά μυστική,
Και δεν ζητάει τη γνώση άλλων
Refren
Μόνο η αναπνοή
Δεν φτάνει για τη ζωή
Ο θάνατος πολιορκεί
Αγάπη, μυαλό, ψυχή.
Μονάχα με υπομονή και
πάθος για τη ζωή
Ότι η καρδιά ζητεί
Μπροστά της το βρίσκει κι ευτυχεί
Arpeggios M.P.
Στίχοι: Πάμπλο Νερούδα / Martha Medeiros
Μετάφραση -- Προσαρμογή: Γιάννης Βελίκης
Σύνθεση: Γιάννης Βελίκης
Ερμηνεία: Γιάννης Βελίκης (Αrpeggios M.P.)
Ηχοληψία - Παραγωγή: Χρήστος Φολτόπουλος
Αργοπεθαίνει
ο σκλάβος της συνήθειας,
που κάνει πάντα τις ίδιες διαδρομές,
που στους αγνώστους δε μιλά,
που δεν αλλάζει το βήμα του
Αργοπεθαίνει
όταν φορά τα ίδια χρώματα,
Και υπακούει σε ότι του λένε στο κουτί,
Όποιος τα πάθη αποφεύγει,
Και προτιμά το μαύρο απ'το λευκό
Αργοπεθαίνει
Αν αποφεύγει την συγκίνηση
Αργοπεθαίνει δίχως λάμψη στα μάτια,
Αν αποφεύγει το χαμόγελο,
Και την καρδιά του να κτυπά δυνατά.
Που δε ρισκάρει έστω για μια φορά
Να μην ακούσει ότι του πουν για συμβουλές
Refren
Μόνο η αναπνοή
Δεν φτάνει για τη ζωή
Ο θάνατος πολιορκεί
Αγάπη, μυαλό, ψυχή.
Μονάχα με υπομονή και
πάθος για τη ζωή
Ότι η καρδιά ζητεί
Μπροστά της το βρίσκει κι ευτυχεί
Αργοπεθαίνει
όποιος δεν αντιδρά
δυστυχισμένος στην ίδια δουλειά
Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει,
Αυτός που δεν ακούει ποτέ του μουσική.
Αργοπεθαίνει ο ανέραστος ο νέος
Που την καρδιά του δεν ακολουθεί
Αυτός που μέσα του ποτέ δεν θα κοιτάξει,
Το μεγαλείο που τον κάνει Άνθρωπο.
Die
Slowly
He
who becomes the slave of habit,
who follows the same routes every day,
who does not risk and change the color of his clothes,
who does not listen to music,
who does not find grace in himself,
Dies slowly,
He who slowly destroys his own self - esteem,
who does not allow himself to be helped,
who spends days on end complaining about his own bad luck,
about the rain that never stops, dies slowly.
Let's try and avoid death in small doses,
always reminding oneself that being alive
requires an effort by far
greater than the simple fact of breathing.
Αργοπεθαίνει όποιος τους άλλους αποκλείει,
Και δεν ζητάει βοήθεια ποτέ,
Όποιος γκρινιάζει για την κακή τη μοίρα
Και τον χειμώνα το βαρύ!
Αργοπεθαίνει όποιος δεν ονειρεύεται,
Και τις ιδέες του δεν καλλιεργεί,
Όταν τη γνώση του κρατά μυστική,
Και δεν ζητάει τη γνώση άλλων
Refren
Μόνο η αναπνοή
Δεν φτάνει για τη ζωή
Ο θάνατος πολιορκεί
Αγάπη, μυαλό, ψυχή.
Μονάχα με υπομονή και
πάθος για τη ζωή
Ότι η καρδιά ζητεί
Μπροστά της το βρίσκει κι ευτυχεί
Arpeggios M.P.