Ο Χαμαγιούν και ο Βακάρ

Ελλάδα χώρα της ντροπής και γι άλλους κρύο σπίτι, ξέχασες που ναι ιερό το βλέμμα του ικέτη, τώρα πια οι μισάνθρωποι σε σέρνουν απ τη μύτη…

Στίχοι : Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική : Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ερμηνεία: Θανάσης Παπακωνσταντίνου



Ο Χομαγιούν και ο Βακάρ, γι'αυτούς θα σου μιλήσω
Σαν άνθρωποι γεννήθηκαν, μα δίχως να το ξέρουν
γινήκαν όχθες ποταμού, πιο κάτω θα εξηγήσω

Τα όνειρα τους τα 'τρωγε της φτώχιας το σκουλήκι
Τα βράδια μάτια ορθάνοιχτα, η χώρα της ανάγκης
απλώνει το βρωμόχερο, ζητά μπροστά το νοίκι

Θέλει μπροστά το νοίκι

Κι έρχεται η στιγμή, που λες, να φύγουν κι ό,τι γίνει
κι αν όπως τρέμεις το χαμό σε λυπηθεί το κύμα
στη Λαμπεντούζα βρίσκεσαι, ή και στη Μυτιλήνη

Ο Χομαγιούν και ο Βακάρ, το βάσανο του δρόμου
Παντού συρματοπλέγματα, μα αλήθεια ποιος πιστεύει
πως με τα φράγματα κρατά την ώσμωση του κόσμου

Ελλάδα, χώρα της ντροπής, και γι'άλλους κρύο σπίτι
ξέχασες που 'ναι ιερό το βλέμμα του ικέτη
Τώρα πια οι μισάνθρωποι σε σέρνουν απ'τη μύτη

Σε σέρνουν απ'τη μύτη

Η ξενιτιά είναι βάσανο, κι άμα δε βγάζεις άκρη
για ρώτα τα τραγούδια σου, εκείνα της Καρπάθου
και τ'άλλα τα ηπειρώτικα, που φέρνουνε το δάκρυ

Ο Χομαγιούν και ο Βακάρ έχουν καρδιά μεγάλη
Βλέπουν το τραίνο να 'ρχεται και δίχως να το νιώσουν
γίνονται όχθες και κυλά της ανθρωπιάς ποτάμι


Από την εμφάνιση του Θανάση Παπακωνσταντίνου και της μπάντας του στο Θέατρο Βράχων το καλοκαίρι του 2014. Θα περιέχεται στο νέο δίσκο του με τίτλο 'Πρόσκληση σε δείπνο κυανίου'.


Η ιστορία των 2 μεταναστών που έχασαν τη ζωή τους προσπαθώντας να σώσουν ηλικιωμένο ζευγάρι που είχε εγκλωβιστεί μέσα στο αυτοκίνητό του πάνω στις γραμμές του τρένου στο Κρυονέρι το 2012. Πρόσφατα τιμήθηκαν με το βραβείο της ακαδημίας Αθηνών.