Μονόγραμμα

Κλαίω για τα χρόνια που έρχονται χωρίς εμάς...


Ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης (Προσαρμογή: Βίκη Κουλιανού).
Σύνθεση : Γιάννης Βελίκης, Χρήστος Φολτόπουλος, Βίκη Κουλιανού
Εκτέλεση: Γιάννης Βελίκης  (Arpeggiosmp)
Ηχοληψία - Παραγωγή: Χρήστος Φολτόπουλος

Σ'αγαπάω μ'ακούς;
Κλαίω, πως αλλιώς, αφού αγαπιούνται οι άνθρωποι
κλαίω για τα χρόνια που έρχονται χωρίς εμάς
και τραγουδάω για τα αλλά που πέρασαν, εάν είναι αλήθεια.
Για τα «πίστεψέ με» και τα «μη.»
Μια στον αέρα μια στη μουσική,
εάν αυτά είναι αλήθεια τραγουδάω
κλαίω για το σώμα πού άγγιξα και είδα τον κόσμο.
Είμ'εγώ μ'ακούς;
Σ'αγαπώ μ'ακούς;
Πουθενά δεν πάω μ'ακούς;
Η κανένας ή κι οι δυο μ'ακούς;
Είμ'εγώ μ'ακούς;
Σ'άλλη γη σ'άλλο αστέρι μ'ακούς;
Δεν υπάρχει το χώμα, δεν υπάρχει ο αέρας
Που αγγίξαμε ο ίδιος μ'ακούς

Έτσι μιλώ για 'σένα και για 'μένα..
Επειδή σ'αγαπάω και στην αγάπη
ξέρω να μπαίνω σαν πανσέληνος

από παντού, για 'σένα, μέσα στα σεντόνια,
να μαδάω λουλούδια κι έχω τη δύναμη.
Αποκοιμισμένο, να φυσάω να σε πηγαίνω παντού,
σ'έχουν ακούσει τα κύματα πώς φιλάς,
πώς λες ψιθυριστά το «τι», πως χαϊδεύεις;
Είμ'εγώ μ'ακούς;
Σ'αγαπώ μ'ακούς;
Πουθενά δεν πάω μ'ακούς;
Η κανένας ή κι οι δυο μ'ακούς;
Είμ'εγώ μ'ακούς;
Σ'άλλη γη σ'άλλο αστέρι μ'ακούς;
Δεν υπάρχει το χώμα, δεν υπάρχει ο αέρας
Που αγγίξαμε ο ίδιος μ'ακούς

Πάντα εμείς το φως κι η σκιά.
Πάντα εσύ τ'αστεράκι και πάντα εγώ το σκοτάδι,
πάντα εσύ το πέτρινο άγαλμα και πάντα εγώ η σκιά
Το κλειστό παντζούρι εσύ, ο αέρας πού το ανοίγει εγώ.

ArpeggiosMP