Να γείρω πάνω σου, να σ’ ανασαίνω κι ας είσαι κέρατο βερνικωμένο κι άτιμη φάρα...
Με παλιοτσίγαρα, ουίσκι σκέτο,
ρίζες απλώσαμε σ’ αυτό το γκέτο,
νύχτα και μέρα.
Θα γίνω κύκνος σου αν γίνεις Λήδα,
πάμε ένα Σάββατο στην Αργολίδα
να πάρω αέρα.
Το λεν οι θάλασσες και τα νησάκια -
μαζί πηγαίνουνε σα δελφινάκια
χαρά και πόνος.
Αλλιώς τ’ αμάξι μου που θα ’χε μείνει
στις ανηφόρες σου από βενζίνη,
θα ’σπρωχνα μόνος
Χίλια χιλιόμετρα θα περπατήσω,
μια σπίθα κόκκινη να σου χαρίσω
μέσα στη στάχτη.
Γύρνα και κοίτα με πώς σε κοιτάω,
γιατί σ’ αγάπησα και σ’ αγαπάω
και σ’ έχω άχτι.
Πες μου δυο όνειρα και μια αλήθεια,
σεργιάνι βγάλε με στα παραμύθια
με μια κιθάρα.
Να γείρω πάνω σου, να σ’ ανασαίνω,
κι ας είσαι κέρατο βερνικωμένο
κι άτιμη φάρα.