Και φίλησε με τρυφερά...
Μάνα μου έλα να με δεις και
δως μου τα φιλιά σου
και σκούπισε τα δάκρυα με τ’ άσπρα τα μαλλιά σου
δώσε μου μάνα το στερνό φιλί το τελευταίο
μάνα μου δεν θα τ’ αρνηθώ ότι για όλα φταίω
Δεν σ’ άκουγα μανούλα μου όταν μου εμιλούσες
δεν πρόσεχα το βλέμμα σου όταν με εκοιτούσες
δεν άκουγα που μ’ έλεγες τους φίλους σου παράτα
κι έμπλεξα μάνα μου γλυκιά πήγα σε λάθος στράτα
Μανούλα μου είναι αργά το χέρι σου ν’ απλώσεις
κι από την καταδίκη μου μάνα να με γλυτώσεις
έμπλεξα μάνα – έμπλεξα κι ήρθαν να με δικάσουν
και βγάλαν την απόφαση ότι θα με κρεμάσουν
Γι’ αυτό μανούλα μου γλυκιά αγκάλιασε με λίγο
και φίλησε με τρυφερά απ’ τη ζωή πριν φύγω.
και σκούπισε τα δάκρυα με τ’ άσπρα τα μαλλιά σου
δώσε μου μάνα το στερνό φιλί το τελευταίο
μάνα μου δεν θα τ’ αρνηθώ ότι για όλα φταίω
Δεν σ’ άκουγα μανούλα μου όταν μου εμιλούσες
δεν πρόσεχα το βλέμμα σου όταν με εκοιτούσες
δεν άκουγα που μ’ έλεγες τους φίλους σου παράτα
κι έμπλεξα μάνα μου γλυκιά πήγα σε λάθος στράτα
Μανούλα μου είναι αργά το χέρι σου ν’ απλώσεις
κι από την καταδίκη μου μάνα να με γλυτώσεις
έμπλεξα μάνα – έμπλεξα κι ήρθαν να με δικάσουν
και βγάλαν την απόφαση ότι θα με κρεμάσουν
Γι’ αυτό μανούλα μου γλυκιά αγκάλιασε με λίγο
και φίλησε με τρυφερά απ’ τη ζωή πριν φύγω.
Γιάννης Μαυρόγιαννος