Σε ποιόν ουρανό πια να πιστέψω;..
Χειμώνας μες το καλοκαίρι
Τα μάτια σου δεν είναι εδώ
Ποιο λέω κύμα θα σε φέρει
Να πέσω μέσα του να πνιγώ
Και αν έξω ο ήλιος έχει φωτίσει
Και με καλεί στην αγκαλιά του
Μέσα στην καρδιά μου έχουν δύσει
Τα πιο λαμπρά τα όνειρά μου
Πού να’σαι τώρα αναρωτιέμαι
Πού χάθηκαν τα βήματά σου
Από ένα στίχο σου κρατιέμαι
Για να’μαι πάλι εκεί κοντά σου
Χειμώνας μες το καλοκαίρι
Τα χέρια σου πια δεν κρατώ
Σε ποιο μακρινό αστέρι
Πες μου να ψάξω να σε βρω
Και αν έξω το φεγγάρι έχει φωτίσει
Και με καλεί να ταξιδέψω
Μέσα μου κάτι έχει ραγίσει
Σε ποιόν ουρανό πια να πιστέψω;..
Που να’σαι τώρα αναρωτιέμαι
Ποιο φως αλλού σε έχει κλέψει
Από ένα σύννεφο κρατιέμαι
Και εκείνο μπούκωσε και βρέχει
Πόσο η καρδιά μου υποφέρει..
Χειμώνας μες το καλοκαίρι
Και έμεινα μόνο περιστέρι...
Δέσποινα Βασιλίκα