Ας φτιάξουμε καινούργιες Ιθάκες στο ταξίδι...
Να πλεύσουμε με ούριους ανέμους.
Χωρίς να χρειαστεί να θυσιάσουμε την Ιφιγένειά μας.
Χωρίς να πολεμήσουμε για καμιάν Ελένη.
Να τριγυρνάμε στους καιρούς και να ταίζουμε τις λύπες μας στις Σκύλες.
Και τις Σειρήνες, “σήμα κατατεθέν” να τις κάνουμε, για τα τραγούδια μας.
Κι άσε την Πηνελόπη να υφαίνει.
Αυτή το διάλεξε να δέσει τα νήματα στο λαιμό της.
Προσφορά σε Θεό Αναίτιο.
Εμείς στην Κίρκη ας προστρέξουμε.
Να κλέψουμε λίγη απ'τη μαγεία της, να πλανέψουμε τους ανέμους.
Να΄ναι σπλαχνικοί, να'ναι έτοιμοι.
Απ'το νησί του Κύκλωπα μακριά να μας φυσήξουν.
Για να μη χρειαστεί ποτέ να γίνουμε ο “Κανένας”.
Κι όσο για τις Ιθάκες...
Αυτές είναι σαν τις Αλεξάνδρειες.
Ας φτιάξουμε καινούργιες στο ταξίδι.
Χρυσούλα Διπλάρη
Να πλεύσουμε με ούριους ανέμους.
Χωρίς να χρειαστεί να θυσιάσουμε την Ιφιγένειά μας.
Χωρίς να πολεμήσουμε για καμιάν Ελένη.
Να τριγυρνάμε στους καιρούς και να ταίζουμε τις λύπες μας στις Σκύλες.
Και τις Σειρήνες, “σήμα κατατεθέν” να τις κάνουμε, για τα τραγούδια μας.
Κι άσε την Πηνελόπη να υφαίνει.
Αυτή το διάλεξε να δέσει τα νήματα στο λαιμό της.
Προσφορά σε Θεό Αναίτιο.
Εμείς στην Κίρκη ας προστρέξουμε.
Να κλέψουμε λίγη απ'τη μαγεία της, να πλανέψουμε τους ανέμους.
Να΄ναι σπλαχνικοί, να'ναι έτοιμοι.
Απ'το νησί του Κύκλωπα μακριά να μας φυσήξουν.
Για να μη χρειαστεί ποτέ να γίνουμε ο “Κανένας”.
Κι όσο για τις Ιθάκες...
Αυτές είναι σαν τις Αλεξάνδρειες.
Ας φτιάξουμε καινούργιες στο ταξίδι.
Χρυσούλα Διπλάρη