Το φίλεμα

Γυναικεία πονηριά... Θάνατος!...

Στίχοι: Σταμάτης Δαγδελένης
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ερμηνεία: Θανάσης Ζεμπίλης - Σοφία Σαρρή



Το καραβάνι των νεκρών στον Άδη κατεβαίνει.
Οι γέροντες τραβούν μπροστά, ξοπίσω τους οι άλλοι
και πίσω-πίσω μια μικρή ομορφοπλουμισμένη.
Χρυσό φλουρί στα δόντια τους για τον περαματάρη,
να τους περάσει αντίπερα στου Άδη τα σκοτάδια.
Κι έρχεται νιος από μακριά, στα κοντινά ζυγώνει:
-Που πάτε σεις ωρέ νεκροί, που πάτε αποθαμένοι;
-Για το μεγάλο το γκρεμό, για τη μεγάλη πόρτα.
-Που πας και συ μωρέ μικρή, ομορφοπλουμισμένη;
-Εγώ δεν είμαι δα νεκρή, δεν είμ'αποθαμένη.
-Ανάμεσα στα χείλη σου τι το 'χεις το χρυσάφι;
-Αυτό δεν είναι δα φλουρί, μόνο χρυσό δοντάκι.
Και σκύβει ο νιος και τη φιλά στο παγωμένο στόμα
κι αυτή του μπήγει το φλουρί ανάμεσα στα δόντια.


Δισκογραφία:
Θανάσης Παπακωνσταντίνου - Πρόσκληση σε δείπνο κυανίου (2014)