Και θα γελάμε ήσυχα, χωρίς μνησικακία και θα μετράμε πτώματα αχνιστά μέσα στην ησυχία...
Στίχοι: Τρωκτικά
Μουσική: Τρωκτικά
Ερμηνεία: Τρωκτικά
Αγνό, βραχνό, εντερικό καλοκαιράκι
μπετόν αρμέ και μια καρδούλα σαγανάκι
όταν με σέρνεις σε φλογερές ακρογυαλιές
ΝΑΙ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΝΑΙ ΣΤΑ ΠΛΑΣΤΙΚΑ
τη μέρα που θα γίνω η γυναίκα των ονείρων μου
με έντερα που σφίγγουνε σαν φίδια τις καρδιές
το βράδυ που θα θέλω και my desire is such
φωτιές θα εκτοξεύονται ψηλά απ'τις παλάμες
θα είμαι τόσο τρομερή που θα εμπνέω λατρεία
θα ειμαι τόσο τρομερή με τρυφερότητα
κι ύστερα απο το tender touch ή την καταστροφή
κατευνασμένα τα έντερά μου θα αποσύρονται ξανά
αγνό, βραχνό, εντερικό καλοκαιράκι
μπετόν αρμέ και μια καρδούλα σαγανάκι
όταν με σέρνεις σε φλογερές ακρογυαλιές
ΝΑΙ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΝΑΙ ΣΤΑ ΠΛΑΣΤΙΚΑ
σε σχισμές που κλαίνε
και σωλήνες στάζουνε
τα έντερα συνωμοτούν
να με καταπιούνε
τη μέρα που θα γίνω η γυναίκα των ονείρων μου
με έντερα που θα ρουφούν τα γαλανά νερά
το βράδυ θα περιγελούν χαζούς κιθαριστές
κι αφού τους ξεπαστρέψουνε γλυκά θα γίνονται χορδές
θα τα σκεπάζω στην κοιλιά και καληνύχτα τους
μύθους θα τους λέω --για τους παλιούς οχτρούς!
και θα γελάμε ήσυχα, χωρίς μνησικακία
και θα μετράμε πτώματ'αχνιστά μέσα στην ησυχία
τα μαλλιά μου σχεδόν σίγουρα
συνωμοτούν με τα έντερα
και αν μια μέρα ξυπνήσω strangled
θα είμαι τόσο όμορφο πτώμα που θα λυπούνται να με θάψουν
σε σχισμές που κλαίνε
και σωλήνες στάζουνε
τα έντερα συνωμοτούν
να με καταπιούνε
χίλια σωληνάκια
σχεδιάζουν να με φαν
τα έντερα συνωμοτούν
μες στο καλοκαίρι
E.P.:
Τα Τρωκτικά - Καλοκαιράκι
Στίχοι: Τρωκτικά
Μουσική: Τρωκτικά
Ερμηνεία: Τρωκτικά
Αγνό, βραχνό, εντερικό καλοκαιράκι
μπετόν αρμέ και μια καρδούλα σαγανάκι
όταν με σέρνεις σε φλογερές ακρογυαλιές
ΝΑΙ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΝΑΙ ΣΤΑ ΠΛΑΣΤΙΚΑ
τη μέρα που θα γίνω η γυναίκα των ονείρων μου
με έντερα που σφίγγουνε σαν φίδια τις καρδιές
το βράδυ που θα θέλω και my desire is such
φωτιές θα εκτοξεύονται ψηλά απ'τις παλάμες
θα είμαι τόσο τρομερή που θα εμπνέω λατρεία
θα ειμαι τόσο τρομερή με τρυφερότητα
κι ύστερα απο το tender touch ή την καταστροφή
κατευνασμένα τα έντερά μου θα αποσύρονται ξανά
αγνό, βραχνό, εντερικό καλοκαιράκι
μπετόν αρμέ και μια καρδούλα σαγανάκι
όταν με σέρνεις σε φλογερές ακρογυαλιές
ΝΑΙ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΝΑΙ ΣΤΑ ΠΛΑΣΤΙΚΑ
σε σχισμές που κλαίνε
και σωλήνες στάζουνε
τα έντερα συνωμοτούν
να με καταπιούνε
τη μέρα που θα γίνω η γυναίκα των ονείρων μου
με έντερα που θα ρουφούν τα γαλανά νερά
το βράδυ θα περιγελούν χαζούς κιθαριστές
κι αφού τους ξεπαστρέψουνε γλυκά θα γίνονται χορδές
θα τα σκεπάζω στην κοιλιά και καληνύχτα τους
μύθους θα τους λέω --για τους παλιούς οχτρούς!
και θα γελάμε ήσυχα, χωρίς μνησικακία
και θα μετράμε πτώματ'αχνιστά μέσα στην ησυχία
τα μαλλιά μου σχεδόν σίγουρα
συνωμοτούν με τα έντερα
και αν μια μέρα ξυπνήσω strangled
θα είμαι τόσο όμορφο πτώμα που θα λυπούνται να με θάψουν
σε σχισμές που κλαίνε
και σωλήνες στάζουνε
τα έντερα συνωμοτούν
να με καταπιούνε
χίλια σωληνάκια
σχεδιάζουν να με φαν
τα έντερα συνωμοτούν
μες στο καλοκαίρι
E.P.:
Τα Τρωκτικά - Καλοκαιράκι