Εκείνο, που νόμιζα ότι άκουσα το Θεό να μου ψιθυρίζει στ’αφτί...
![Αποτέλεσμα εικόνας για το πρωινο που σ αγαπησα]()
Για ένα πρωινό ζούμε όλοι καρδιά μου
Για εκείνο το πρωινό που θα ξυπνήσουμε στο σωστό μέρος, με τον σωστό άνθρωπο
Που θα κοιτάξουμε από το παράθυρο την ακρογιαλιά με μάτια μισόκλειστα ακόμη κι η ψυχή θα γαληνεύει
Εκεί που ο ήλιος ξεπροβάλλει δειλά στον ορίζοντα
Εκεί που ο ουρανός γίνεται πορτοκαλί
Εκεί είδα τα μάτια σου
Σ’εκείνο το πρωινό
Για εκείνο το πρωινό που θα ξυπνήσουμε στο σωστό μέρος, με τον σωστό άνθρωπο
Που θα κοιτάξουμε από το παράθυρο την ακρογιαλιά με μάτια μισόκλειστα ακόμη κι η ψυχή θα γαληνεύει
Εκεί που ο ήλιος ξεπροβάλλει δειλά στον ορίζοντα
Εκεί που ο ουρανός γίνεται πορτοκαλί
Εκεί είδα τα μάτια σου
Σ’εκείνο το πρωινό
Εκείνο που μύριζε το δωμάτιο φρεσκοψημένο καφέ κι αλμύρα
Εκείνο που θύμιζε σκηνή παραμυθένια
Εκείνο που νόμιζα ότι άκουσα το Θεό να μου ψιθυρίζει στ’αφτί ‘‘αυτόν σου έστειλα‘‘
Εκείνο που θύμιζε σκηνή παραμυθένια
Εκείνο που νόμιζα ότι άκουσα το Θεό να μου ψιθυρίζει στ’αφτί ‘‘αυτόν σου έστειλα‘‘
Εκείνο που μόλις ξύπνησες και μ’αντίκρυσες πλάι σου μου χαμογέλασες
Εκείνο το πρωινό ερωτεύτηκα για πρώτη φορά
Εκείνο το πρωινό σ’ερωτεύτηκα
Γιατί για ένα πρωινό ζούμε όλοι καρδιά μου
Εκείνο το πρωινό ερωτεύτηκα για πρώτη φορά
Εκείνο το πρωινό σ’ερωτεύτηκα
Γιατί για ένα πρωινό ζούμε όλοι καρδιά μου
Θεοδώρα Στριλιγκά