Το χάραμα

Ω την παντέρμη λευτεριά που ποτέ δεν ξημερώνει...


Στίχος:Νίκος & Πέτρος Σταυρόπουλος
Μουσική:Χρήστος Πατεράκης
Ερμηνεία: Μαρσύας


Φεύγουν γενιές σαν τα χελιδόνια
και η άνοιξη αργεί
βλέπω πατεράδες πάνω στα μπαλκόνια
περιμένουν την αυγή
Μα τώρα πια βαρκούλες αρμενίζουν με σκοπό βαρύ

Πέτα γοργόφτερο πουλί μου
μη χαθείς στη διαδρομή
πες του γρήγορα να’ρθει απ’τα μαύρα ξένα
κι αν δε τον βρεις
μην έρθεις και μου το πεις
νιάτα φεύγουν μαραζώνουν
Και τις μνήμες χαρακώνουν
Ανθίζουνε μακριά..

Ω την παντέρμη λευτεριά
που ποτέ δεν ξημερώνει...

Σαν ερθεις χελιδόνι μου
σαν θα φτάσεις στην αυλή
πες μου για το παιδάκι μου
γλύκανε μου τη ψυχή
το είδες το βλαστάρι μου
το καμάρι μου
νιάτα φεύγουν μαραζώνουν
Και τις μνήμες χαρακώνουν
Ανθίζουνε μακριά.


Album:
Μαρσύας - Ο δρόμος προς το όρος Τμώλον (2015)