Τα πάντα όλα ανοιχτά...

Μπορεί να βγούμε κι από το ευρώ...


Δεν κοιμάμαι, δεν ξυπνάω
κι ό,τι έχω κάπου το χρωστώ:
μια κρύο, μια ζεστό…

Έμαθα να σ'αγαπάω
μ’ έμαθες να ζω χωρίς αυτό
δεν έχω αγάπη εδώ…
δεν έχω χώρα εδώ…

Θα βγω και σήμερα αργά 
να σουλατσάρω μες στην αγορά 
γύρω μια Ελλάδα που νοσεί 
και να μη λες να μου φανείς κι εσύ

Τα πάντα όλα ανοιχτά
στην πλάτη το παλτό φοράω ριχτά
μπορεί και σένα να σε βρω
μπορεί να βγούμε κι από το ευρώ.

Δεν θυμάμαι, δεν ξεχνάω
και κοιτάζω δίχως ν’ απορώ
τι ψάχνω ή τι θα βρω…

Δεν με νοιάζει που θα πάω
γύρω όλα βουλιάζουν στο κενό
και πώς ν’ αντισταθώ
προτού να τρελαθώ…


Μιχαήλ Αδάμ