Στη ζέστη, στα κρύα, γινόμασταν θηρία...
Στίχοι: Τίμος Λιακόπουλος
Μουσική: Χρήστος Τσάβος
Ερμηνεία: Χρήστος Τσάβος
Μια τρώγλη κατοικία
στην ερημιά, μα μόνο μιά
παντού τότε η αδικία
πολλά κορμιά, λιποθυμιά.
Ούτ'ένα ούτε δύο αλλά έξι
παιδιά και μάλιστα αγόρια
με το που πήγαινε να φέξει
ήδη αρχίζανε τα ζόρια.
Απερίγραπτος ο δρόμος
σκέτο χώμα, θυμάμαι ακόμα
άντε να πάμε στο σχολειό
λιώμα, κουρασμένο σώμα.
Ούτ'ένα ούτε δύο αλλά έξι
σε σπίτι δύο επί τρία
έπρεπε η οικογένεια να αντέξει
στη ζέστη, στα κρύα,
γινόμασταν θηρία.
Ούτ'ένα ούτε δύο αλλά έξι
και δύο οι γονείς οκτώ
έβγαινες έξω να μη βρέξει
ήταν γραφτό
να περάσει και αυτό
Στίχοι: Τίμος Λιακόπουλος
Μουσική: Χρήστος Τσάβος
Ερμηνεία: Χρήστος Τσάβος
Μια τρώγλη κατοικία
στην ερημιά, μα μόνο μιά
παντού τότε η αδικία
πολλά κορμιά, λιποθυμιά.
Ούτ'ένα ούτε δύο αλλά έξι
παιδιά και μάλιστα αγόρια
με το που πήγαινε να φέξει
ήδη αρχίζανε τα ζόρια.
Απερίγραπτος ο δρόμος
σκέτο χώμα, θυμάμαι ακόμα
άντε να πάμε στο σχολειό
λιώμα, κουρασμένο σώμα.
Ούτ'ένα ούτε δύο αλλά έξι
σε σπίτι δύο επί τρία
έπρεπε η οικογένεια να αντέξει
στη ζέστη, στα κρύα,
γινόμασταν θηρία.
Ούτ'ένα ούτε δύο αλλά έξι
και δύο οι γονείς οκτώ
έβγαινες έξω να μη βρέξει
ήταν γραφτό
να περάσει και αυτό