Μάλλον θα ζητιανεύει ο Θεός ένα χαμόγελό σου...
Νύχτα,
δεν έχει αστέρια ο ουρανός
μόνο το πρόσωπό σου
Μάλλον
θα ζητιανεύει ο Θεός
ένα χαμόγελό σου
Έξω
παίζουν στο δρόμο τα παιδιά
το φεγγάρι μπάλα
Κάποιος
για σένα ακόμη εδώ διψά
όμως δεν πίνει στάλα
Σαν της πόρτας το χαλάκι
μπαίνεις, βγαίνεις, με πατάς
σου ‘χω δώσει τη ζωή μου…
Με πονάς…
Με πονάς…
Κλείνεις
μέσα στα μάτια σου το φως
δε λέει να ξημερώσει
Θα ‘ρθεις
και όλα θα ‘ναι πάλι αλλιώς
το έχω ξανανιώσει
Θε μου
κλείσε τα αυτιά σου εσύ σφιχτά
όταν σου λέω ‘πονάω’
Κάνε
να έρθει πίσω αυτή ξανά
… την αγαπάω…
Γιώργος Γκρίλης