Πίσω από την παγωνιάπαραμονεύει η λησμονιά...
Όταν ο ήλιος της αυγής
λούζει το όνειρο της γης,
θέλω να με θυμάσαι,
και στο ταξίδι της ζωής
δεν θέλω να με αγνοείς,
θέλω να συλλογάσαι,
πως πίσω από την παγωνιά
παραμονεύει η λησμονιά,
μα σύ να μη φοβάσαι,
οι αναμνήσεις μας πολλές
δημιουργούν φεγγοβολές
στη σκέψη μου θε νάσαι,
μα σαν θα έρθουν οι καιροί
που θάχει σβήσει το κερί
πάλι να με θυμάσαι.
Κώστας Πλασταράς