Κατάματα μας κοιτούν, κρυφά δακρύζουν...
Όταν σφίγγουν οι νύχτες
ξυπνούν οι παλιοί ξεχασμένοι οργανοπαίκτες
κατεβαίνουν στις γειτονιές
μας αγγίζουν
κατάματα μας κοιτούν
κρυφά δακρύζουν
αστράφτουν τα μπουζούκια τους
σπάνε τα δάχτυλά τους
σ’ εκατοντάδες παρορμήσεις
φλέγονται τα τέλια
τα ταξίμια τους
χορεύουν τ’ άστρα
μινόρε κυματίζουν.
Δημήτρης Α. Δημητριάδης