Μες στο βράδυ,
χίλια λόγια.
χάντρες χτίζαν κομπολόγια,
το πρωί
φευγάτα όλα,
είχες κόψει την παρόλα
Το φεγγάρι
ήταν φανάρι
κι οι καρδιές φωτίζανε
μες το βράδυ
ήταν άστρα,
το πρωί ξεφτίζανε
Βράδυα μοναχά,
μπορούμε,
χάντρες
να μετρήσουμε,
το πρωί
γίνεσαι αγέρι,
τι να συζητήσουμε