Αν κυλά της μοναξιάς το κρύομην περιμένεις στη βροχή...
Θα ‘ρθει μια μέρα που θα δεις
ένα καθάριο ουρανό
τη θάλασσα να αγκαλιάζει,
με πέπλο τριανταφυλλί τη λιάζει.
Μα …
Θα ‘ρθει μια μέρα που θα πεις
εγώ ποτέ δεν αδρανώ
μα τώρα δε φυσά τ΄ αγιάζι
κι η σκέψη μου δε με σκεπάζει.
Τότε …
Θα ‘ρθει μια μέρα που θα βρεις
ένα κουπί χωρίς κανό
κατάχαμα να ξεθωριάζει
κι ο ουρανός να σκοτεινιάζει.
Κλείσε την πόρτα αν κυλά της μοναξιάς το κρύο
μη περιμένεις στη βροχή, δεν θα ‘μαστε πια δύο.
Κώστας Πλασταράς