ΜΑΝΑ…ΡΩΤΑΣ ΤΙ ΕΧΩ

Μονο με την Αγαπη γινονται θαυματα...


Μανα με βλεπεις σκυθρωπο και με ρωτας τι εχω!
ειναι που αυτη που αγαπησα δεν ηταν ο ανθρωπος μου
κι αυτα τα μεσα μου θερια... που πια δεν τα αντεχω
κανουν να μοιαζει πιο βαρυς ο πονος ο δικος μου

Λογια ασχημα αν ακουσες δεν θα ειναι τα μονα 
και απο την αληθεια πολυ δυστυχως δεν θ'απεχουν 
εσυ σαν μανα για'μενα εχεις αλλη εικονα 
μην τους κατηγορεις γιατι δικιο εχουν

Κι ας κοιμαμαι συχνα σε ξενα κρεβατια
Στο δικο μου κοιμαμαι παντοτε μονος
Κι ας συνεχεια απ’το κλαμμα πρησμενα εχω ματια
Οσο και αν θα ξεσπασω δεν γιατρευεται ο πονος

Κι αν τα νειατα που εχασα ηρθε η ωρα να ζησω
Την ψυχη δεν γεμιζει καμια ομορφη σαρκα
Δεν είναι η ζωη τσιγαρο τρακα για να ζητησω
Κι αν απλα δεν μ’αρεσει ν’αλλαξω την μαρκα

Και ας εγινα πια μια αρσενικη πουτανα
Μεσα μου αισθανομαι κι απ’τους μονους πιο μονος
Ντρεπομαι να σε δω ισια στα ματια μανα
Και ειμαι εγω του εαυτου μου ο στυγνος δολοφονος

Οι μεγαλες οι αγαπες δεν περνουν μ’ένα χαπι
Δεν γιατρευονται ευκολα της ψυχης μας τα τραυματα
Η αγαπη μου λειπει μονο αυτό θελω…αγαπη
Μονο με την Αγαπη γινονται θαυματα

Ο χωρισμος ειναι θανατος... αυτό σου λεω μονο
Για να τον ξεπερασεις, θελει χρονο πολύ…
μ'ακους?...θελει χρονο!!!

Ανδρέας  Λάφης