Quantcast
Channel: Στιχο-Μυθία
Viewing all 850 articles
Browse latest View live

Αν είσαι έρωτας

$
0
0
Bουτιές να κάνω την αυγή σε κάθε κοίταγμά σου...
 

Αν εισαι ερωτας λοιπον
κοντα μου θα σε παρω
να γινεις φαροφυλακας 
στον ξεχασμενο φαρο

Tο φως ν`αναβεις τις βραδιες
τα πλοια για να βλεπουν
να πλεουνε με σιγουρια
πως απ`τα βραχια απεχουν

Tο φως του φαρου θα σαι συ
με τα ξανθα μαλλια σου
κi η θαλασσα τα ματια σου 
βουτιες να κανω την αυγη
σε καθε κοιταγμα σου...


Γιάννης Κουνάδης

Πράσινα μάτια

$
0
0
Μήπως και βρει η σκόνη μου τα πράσσινα τση μάτια...
 

Διέλυσε νύχτα το κορμί,
καν'το χίλια κομμάθια
μήπως και βρει η σκόνη μου
τα πράσσινα τση μάθια

Κείνα που τότε ορκίστηκαν
ποτέ να μη μ'αφήσουν
και όντες μέσα τους θα μπει
τα κάνει να δακρύσουν...


Γιώργης Δάσκακος

Ζάχαρη και μέλι

$
0
0
Σαν οργισμένος άνεμος εμπήκες στη ζωή μου...


Στίχοι: Μήτσος Σταυρακάκης
Μουσική: Πάρις Περυσινάκης
Τραγούδι: Βασίλης Σταυρακάκης


Πάρε με νύχτα πάρε με στη σκοτεινή σου αγκάλη
μήπως ξεφύγω του σεβντά που μ'έχει πιάσει πάλι

Εμπήκε πάλι η άνοιξη μα ήντα πως εμπήκε
πάλι στση μαύρης μοναξάς την αγκαλιά με βρήκε

'Κείνη η φωθιά που μ'άναψες ακριβοθυγατέρα
ανάφτει και λαβουρδανά μέρα με την ημέρα

Που 'ν'οι καλοσυνάδες σου, που 'ν'οι χαιρετισμοί σου
και σφιχταγκαλιάσματα που 'κανα στο κορμί σου

Σαν οργισμένος άνεμος εμπήκες στη ζωή μου
κι έσπασες τα κλωνάρια μου, καυχήσου το μικρή μου

Όση χολή με πότισες να γίνει θα πασκίσω
ζάχαρη στα χειλάκια σου και μέλι θυμαρίσο

Ο άγνωστος στρατιώτης - Αναδημοσίευση

$
0
0
Τριγύρω Εφιάλτες βγάζουν λόγους! Μέρες που είναι - τον ξαναθυμόμαστε... 


Τον άγνωστο στρατιώτη
τον λένε Παναγιώτη.
Κοιμάται μες στο μάρμαρο μονάχος.
Τριγύρω παρελάσεις
του ήθους και της τάξης
μα 'κείνου η καρδιά του μαύρος βράχος.

Τον άγνωστο στρατιώτη
τον λένε Παναγιώτη
κανένας δεν θυμάται τ'όνομά του.
Τριγύρω του παρτέρια,
τουρίστες, περιστέρια,
ζητήματα ζωής μα και θανάτου.

Τον άγνωστο στρατιώτη
τον λένε Παναγιώτη.
Τριγύρω Εφιάλτες βγάζουν λόγους.
Δεν ξέρουν από μάχες
και μ'αλλονών τις πλάτες,
υμνούνε Θερμοπύλες και Ζαλόγγους.

Τα δάφνινα στεφάνια,
ανάθεμα κι ορφάνια.
Να του 'λειπε αυτό το μεγαλείο.
Αχ! να'χε μια Μαρία,
να γράψουν ιστορία,
την πιο παλιά στου κόσμου το βιβλίο!...


Χρυσούλα Διπλάρη

Μάγκας

$
0
0
Και πλανιόταν πέρα δώθε η ματιά του η λοξή...

 
Ένας μάγκας περπατούσε με το βήμα το συρτό
το σακάκι του στο χέρι και το πρόσωπο σκυφτό
έπαιζε το κομπολόι εις το χέρι το δεξί
και πλανιόταν πέρα δώθε η ματιά του η λοξή.
 
Κι έφτασε στο ταβερνάκι για να πιει λίγο κρασί
και παραγγελιά 'χε δώσει να του φέρουνε μισή
άρχισε λοιπόν να πίνει και να φτιάχνει τα μαλλιά
και στο μπαγλαμά να δίνει μια κοφτή παραγγελιά.

Κι ήρθε το μπαγλαμαδάκι στο τραπέζι του κοντά
Και ο μάγκας το χτυπούσε το μπεγλέρι δυνατά
Κι άρχισε να τραγουδάει ένα μάγκικο παλιό
Κι άρχισε να σπάει πιάτα στο μικρό το καπηλειό.
 
Και ο μάγκας το χτυπούσε το μπεγλέρι με ρυθμό
το σακάκι του στον ώμο και το πρόσωπο σκυφτό.
  

Γιάννης Μαυρόγιαννος

Φως του δικού σου αστερισμού

$
0
0
Θέλω να βγω απ’ τα κελιά μου, έλα αγάπη μην αργείς...

Στίχοι: Ασκληπιάδα Κυριάκου
Σύνθεση: Γιάννης Βελίκης, Χρήστος Φολτόπουλος, Βίκη Κουλιανού
Εκτέλεση: Γιάννης Βελίκης (Αrpeggios M.P.)
Ηχοληψία - Παραγωγή: Χρήστος Φολτόπουλος.


Μες στις στιγμές μού δίνει σήμα
φως του δικού σου αστερισμού
κι η ένωσή μας βλέπω μοιάζει
όπως της γης και τ’ ουρανού.

Κι αν το τιμόνι έχω χάσει
στην τρικυμία της ζωής
θα ’χω εσένανε πυξίδα
όταν κοντά μου εσύ θα ’ρθεις.

Θλιμμένο νούφαρο η καρδιά μου
στο περιθώριο της ζωής
έξω θα βγω απ’ τα κελιά μου
άμα στο δρόμο μου φανείς.
Θλιμμένο νούφαρο η καρδιά μου
στο περιθώριο της ζωής
θέλω να βγω απ’ τα κελιά μου
έλα αγάπη μην αργείς.

Σκόνη η ζωή μου του ανέμου
ήτανε πριν φανείς εσύ
και όλες οι στιγμές τα βράδια
βυθίζονταν μες στο γιατί.

Αχ με δοκίμασε η τύχη
κι εκτροχιάστηκα μακριά
μα τώρα οδηγό στο χάρτη
εσένα ορίζει η καρδιά.


 ΑrpeggiosM.P.

Η κόλλα που μας ένωσε

$
0
0
Κι ας έχει πέσει η χαριστική βολή...

Στην πρότασή μας συνέχεια βάζω κόμματα
η ιστορία μας ποτέ να μην τελειώσει
έχω να λέω για τα δικά μας κατορθώματα
κι ας έχουμε ο ένας τον άλλονε προδώσει

Γιατί η κόλλα που μας ένωσε, ο σπινθήρας μας
και για των δύο τις ζωές ήταν ορόσημο
μα το εκρηκτικό του χαρακτήρα μας
δεν έκανε το πάθος μας βιώσιμο

Στα χρώματά μας προσθέτω ζωηράδα
να μη θολώσει το σπασμένο το γυαλί
με το στανιό να μας κρατήσω σε φρεσκάδα
κι ας έχει πέσει η χαριστική βολή


Βασίλης Περιβολάρης

Δύσκολες Νύχτες

$
0
0


Μέσα στο σπίτι κλείνομαι, κλειδώνω την καρδιά μου...
 

Η μέρα δύει και εγώ δύω ξανά μαζί της.
Πετάω τη μάσκα της χαράς,
της τελευταίας μου φοράς
που άγγιξα το κορμί της.

Μέσα στο σπίτι κλείνομαι, κλειδώνω την καρδιά μου.
Αργά περνάνε τα λεπτά,
Και ετοιμάζομαι ξανά
να βρω τον Γολγοθά μου.

Βάζω στο τέρμα ζειμπεκιά,  κι ανοίγω το μπουκάλι.
Αυτή είναι η ουσία μου,
η ιεροτελεστία μου
που ξεκινάει πάλι.

Η νύχτα είναι δύσκολη για εμάς που αγαπάμε.
Με ουίσκια και με ντέρτικα,
μοναχικά ζειμπέκικα,
πονώντας  την περνάμε.

Η νύχτα είναι δύσκολη για εμάς που αγαπάμε.
Με ουίσκια και με ντέρτικα,
μοναχικά ζειμπέκικα,
πονώντας  την περνάμε.

Κλείνω τα ματιά στις στροφές και είναι εκεί μπροστά μου.
Το κάθε της χαμόγελο,
μαχαίρι μες στο κόκαλο,
πονάει η μοναξιά μου.

Θυμάμαι και αναπολώ ξανά την αγκαλιά της
Μες του ποτού την ζεστασιά,
 μες του χορού την αγκαλιά
νιώθω την ζεστασιά της.

Η νύχτα είναι δύσκολη για εμάς που αγαπάμε.
Με ουίσκια και με ντέρτικα,
μοναχικά ζειμπέκικα,
πονώντας  την περνάμε.

Η νύχτα είναι δύσκολη για εμάς που αγαπάμε.
Με ουίσκια και με ντέρτικα,
μοναχικά ζειμπέκικα,
πονώντας  την περνάμε.


Νίκος Μηναδάκης

Θα περάσει η καταιγίδα

$
0
0
Ναυγός μες το κορμί σου...
Θάλασσα είναι η ζωή μου
βράχος είναι το κορμί μου
η καρδιά μου το λιμάνι
η αγάπη σου να πιάνει

Κι αν χτυπάνε τα μποφόρια
νοιώθουέμε σαν τα βαπόρια
αραγμένα στο μουράγιο
και να παίρνουμε κουράγιο

Θα περάσει η καταιγίδα
του ήλιου πάλι η αχτίδα
θ'ακουμπάει τη καρδιά μας
να ζεστάνει τα όνειρα μας

Ναυγός μες το κορμί σου
στη καρδιά και τη ψυχή σου
θέλω δίπλα μου να σ'εχω
σαν το φάρο να σε βλέπω

Μια ματιά σου ένα βλέμμα
μου ανάβουνε το αίμα
είναι τόσο δυνατά
μέσα μου παντοτινά

Νίκος Μπουγάς

Σε παίζω στην παράταση

$
0
0

Σου δίνω και την άφεση να μη κρατάς την ενοχή...
 



Πολλές φορές σ’αδίκησα      
κι έτσι σε εκδικήθηκα
που έφυγες ένα πρωί
σαν χελιδόνι την αυγή
πριν πέσουνε τα χιόνια

Κι άλλες φορές σ’ανάστησα
στα λόγια σου που κράτησα
σαν ήξερες απο την αρχή
για της αγάπης την πληγή
στου έρωτα τα χρόνια

Θα παίξω στην παράταση        

Μαχαίρι ακονισμένο

Να τρέξει αίμα σα νερό

Και να χορεύεις ένα χορό

Αρχαίο δράμα ορχηστρικό

Του έρωτα το φονικό


Σε παίζω στην παράταση           
και μες στην αγανάκτηση
ψάχνω να βρω την αφορμή
να γεννηθεί τέτοια φυγή
που κράτησε αιώνια

Σε παίζω στην παράταση        
σου δίνω και την άφεση
να μη κρατάς την ενοχή
που κέρασες μες τη γιορτή
και έκαψες τα λόγια

Θα παίξω στην παράταση          

Μαχαίρι ακονισμένο

Να τρέξει αίμα σα νερό

Και να χορεύεις ένα χορό

Αρχαίο δράμα ορχηστρικό

Του έρωτα το φονικό


Μαρία Ιζαμπέλα Χατζηαθανασίου

Η ΣΧΕΣΗ ΜΑΣ

$
0
0


Σκέψου το όμως πολύ καλά μ'ό,τι σύγχρονο διαθέτεις...
 

Στη σχέση μας υπάρχει ένα φράγμα
δεν είναι καλό αυτό το πράγμα
η σχέση μας αρχίζει να ραγίζει,
στη σχέση μας υπάρχει μια θολούρα
τα πράγματα τα κάνει σκούρα
η σχέση μας αρχίζει να λυγίζει.

Δεν μου αρέσουν τα ξενέρωτα
έλα να ζήσουμε τον έρωτα
μην αφήνεις τη σχέση να κοπεί,
δεν μου αρέσουν τα παράλογα
και θέλω να φερθείς ανάλογα
πράγματα που στα'χω ξαναπεί.

Αν τελικά εσύ το αποφάσισες
περιθώρια πολλά δεν άφησες
τότε οι δρόμοι μας χωρίζουν,
σκέψου το όμως πολύ καλά
μ'  ότι σύγχρονο διαθέτεις σε μυαλά
και ότι οι σκέψεις σου ορίζουν.


ΤΙΜΟΣ ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Η προσευχή του Ιωάννη

$
0
0


Μια καρδιά που Σε διψάει είναι η χώρα μου…


Θα κάνω κήπο την καρδιά
να ‘ρχονται νύχτα τα παιδιά
κι οι πεινασμένοι…
Όταν στο τέλος νικηθεί
απ’ την ανάγκη η ζωή
να δω τι μένει…

Κι αφήνω μακριά μαλλιά
μήπως και χτίσει μια φωλιά
ο νέος χειμώνας…
Είπαν για πάντα έχεις χαθεί
μα να που ψάχνει να Σε βρει
κι άλλος αιώνας…

Να ‘χες σκάλα ουρανέ μου
να σ’ ανέβαινα
και σε κάθε σκαλοπάτι
να σου έφερνα
απ’ την έρημό μου σκόνη
και τα δώρα μου…
Μια καρδιά που Σε διψάει
είναι η χώρα μου…

Του κόσμου οι γλώσσες μου μιλούν
στα σύνορά τους  με καλούν
-  κλείνουν το μάτι…
Κι  αν ζούμε έτσι στα φτηνά
θα  γεννηθούν όλα ξανά
μες στην Αγάπη….


Γιώργος Γκρίλης


*Εικόνα: Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος - Φώτης Κόντογλου, 1924 

Για το καλό μου

$
0
0
Ένας χρόνος μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Δεν θα περάσει ο φασισμός!...

Στίχοι: Γιάννης Μηλιώκας - Φύσσας Παύλος  (Killa P)
Μουσική: Γιάννης Μηλιώκας
Ερμηνεία: : Γιάννης Μηλιώκας vs. Φύσσας Παύλος  (Killa P)


Είδα ένα κόσμο να γκρεμίζεται μπροστά μου
είδα νταβατζιλίκια επάνω στα όνειρα μου
είδα τον παππού μου να τρώει ξύλο από μπάτσους
είδα την χώρα μου να κατακλύζεται από τσάτσους
είδα ένα κόσμο να γεμίζει από μπόμπες και μικρά παιδιά
να παίζουνε μέσα σε κατακόμβες
στάσου λίγο γιατί είναι λεπτό αυτό το θέμα
είδα κι άλλα παιδιά που ήταν πνιγμένα μες το αίμα
είδα να κόβουνε το για να πειν απ'την δισκογραφία
για το καλό μου είπανε πως ήταν η αιτία
είδα να σκοτώνουνε τον έρωτα χωρίς εδώ
τώρα τον πουλάνε στα περίπτερα δυο ευρώ
είδα μια τεράστια πλεκτάνη και μια παγίδα
υπό την αιγίδα κάποιων που μοιάζανε στο Μίδα
μα όλα αυτά με πείσαν ότι είναι μεσ'το μυαλό μου
κι ότι κάνουνε το κάνουνε για το καλό μου
κι ότι κάνουνε το κάνουνε για το καλό μου
για το καλό μου..

Για το καλό μου, για το καλό μου
ώσπου δεν άντεξε στο τέλος το μυαλό μου
πήρε ανάποδες στροφές για το καλό μου
και είμαι στο θάλαμο εννιά για το καλό μου
στην ηρεμία για να βρω τον εαυτό μου

Για το καλό μου τώρα σας γράφω όλους στα αρχίδια μου
δεν θα'μαι εγώ αλλά εσείς θα είστε τα παιχνίδια μου
γάμα τες επιτέλους τις επαναστάσεις
μιλάμε μόνο για προσωπικές αντιστάσεις
δεν είμαι δεδομένος πολίτης κανενός
και αφενός δεν σε φοβάμαι κι αυτό είναι γεγονός
είναι μονάδα που δεν πίστευε ποτέ της ρε σε πρότυπα
σκέφτομαι υπάρχω έχω προσωπικότητα
για το καλό σας να μείνετε τώρα όλοι πίσω
έχω στραμμένο πιστόλι και δεν φοβάμαι να ρίξω
έχει αλλάξει από καιρό το ξέρεις το παιχνίδι
κι αντί για χάνος μεταμορφώθηκα σε αγρίμι
τώρα για το καλό μου ναι και για το δικό σας
έχω την κάννη κολλημένη στον κρόταφό σας
κι όπως είπε κι ο παλιός φίλε αν το θυμάσαι
δεν με σέβεσαι τότε θα με φοβάσαι

Για το καλό μου, για το καλό μου. 
ώσπου δεν άντεξε στο τέλος το μυαλό μου
πήρε ανάποδες στροφές για το καλό μου
και είμαι στο θάλαμο εννιά για το καλό μου
στην ηρεμία για να βρω τον εαυτό μου
κι έχω κρυμμένο το σουγιά για το καλό μου

Η αιώνια μοναξιά των άστρων

$
0
0


Η αιώνια μοναξιά τους στεφανώνει τις νίκες μας...
 

Όσοι δεν πρόλαβαν να ζήσουν μα κουράστηκαν ήδη
και με παράπονο κινήσαν για το μεγάλο ταξίδι
επιστρέφουν μια μέρα κοντά μας και πάλι
γιατί η πίκρα στην ψυχή τους είν'όσο ο κόσμος μεγάλη

Κάποιοι θα 'ρθουν σαν σταγόνες ανοιξιάτικης βροχής
κάτι απογεύματα του Απρίλη που 'ναι ο ουρανός βαρύς
να ποτίσουν τη γη που ποτέ δεν τους δέχτηκε
να ξεπλύνουν το αίμα που τόσο άδικα ξοδεύτηκε

Άλλοι έρχονται σαν του πελάγους αφρισμένα κύματα
τα μεσημέρια του Σεπτέμβρη κι ακολουθούν τα βήματα
των ηττημένων, των ηρώων και των μοναχικών
τραγουδούν το τραγούδι των χαμένων αδελφών

Όσοι ονειρεύτηκαν πολύ μα τα όνειρά τους προδόθηκαν
και είναι αμέτρητες εκείνες οι φορές που πληγώθηκαν
επιστρέφουν σαν όνειρα και γυρίζουν στον ύπνο μας
σαν τριαντάφυλλα άγρια που φυτρώνουν στον κήπο μας

Και όσοι φύγαν με το πιο μεγάλο παράπονο
γίνονται αστέρια, τα πιο φωτεινά στον ουρανό
πολεμούν το σκοτάδι και φωτίζουν τις νύχτες μας
η αιώνια μοναξιά τους στεφανώνει τις νίκες μας


Νίκος Σουβατζής

Άλλα Χώματα

$
0
0
Τόνους χώμα έχω ρίξει από πάνω μα αυτοί είναι εκεί και τους πιάνω...


Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Στάθης Δρογώσης
Ερμηνεία: Χάρις Αλεξίου


Όπως πάω και σκάβω μέσα μου
τα πρώτα εδάφη είναι χαρούμενα
τα πρώτα εδάφη είναι από σένα
καλά στρωμένα και φροντισμένα

Μα όσο πάω προς άλλα χώματα
εκεί βρίσκω του χρόνου τα παιδιά
εκεί κρύβεται, τόσο κοντά μου
τόσο αχόρταστη η μοναξιά μου

Δεν αντέχει το δέρμα εκεί κάτω
αν αγγίξεις νιώθεις τα καρφιά
όταν πιάνει η ανάμνηση πάτο
όταν φτάνει πηγάδια η καρδιά

Όπως πάω και σκάβω μέσα μου
βρίσκω όλη μου την οικογένεια
κάτι θραύσματα φίλων που έσπασαν
κάτι αγάπες που τάχα ξεπέρασα

Ποια σεντόνια εκεί κατασκότεινα
ποιοι εαυτοί που ζητάνε ταυτότητα
τόνους χώμα έχω ρίξει από πάνω
μα αυτοί είναι εκεί και τους πιάνω


Δισκογραφία:
Χάρις Αλεξίου - Τα όνειρα γίνονται πάλι (2014)

Απουσιάζω, ρίψατε σημείωμα

$
0
0
Φρουρός στ'αρχαία...

Πάει καιρός
που μου ρθε μια ιδέα
να πάω φρουρός
εκεί που ναι τα αρχαία.
 
Και όλη μέρα
με μια εφημερίδα
ν απλώνω πέρα
την δίμετρη αρίδα.
 
Χωρίς άγχος
να προσέχω τους τουρίστες
ναστέκω βράχος
μακριά απ’ αριβίστες.
 
Μόλις βραδιάσει
να την κάνω στα μπαράκια
και δίχως βιάση
να χτυπώ δυο μεζεδάκια.
 
Γι αυτό σας λέω
μου έγινε πια βίωμα
απουσιάζω
ρίψατε σημείωμα…
 

Γιώργος Μακριδάκης
m@gior

Προσμονή

$
0
0
Έγινα η ίδια η φωτιά...

 
Κοιτώ όλους αυτούς τους απέραντους δρόμους
της θάλασσας,τ'ουρανού,της γης
Ψάχνω μέσα στους ατέλειωτους κόσμους
υπάρχει κανείς;...

Σαν ταμπούρλο η καρδιά μου χτυπά
αγωνιά..διψά..λαχταρά...

Πότε θα δουν τα μάτια μου μια ξαστεριά;..
Πότε θα σ'ανταμώσω;..
Πότε θα νιώσω του ήλιου τη ζεστασιά;..
Πότε στο σώμα σου το σώμα μου θα δώσω;..

Σαν σφυρί η καρδιά μου χτυπά
πονά..μεθά..ζητά...

Πες μου..τί φοβάσαι;..
Πες μου..τί αγαπάς;..
Μόνη σου πού πάς;..
Μόνη σου δε θα'σαι..
Μη φοβάσαι...

Έγινα όλος μια καρδιά
Έγινα η ίδια η φωτιά
 
Και περιμένω..
Και σε περιμένω..


Δέσποινα Βασιλίκα

Ηλιόπετρα

$
0
0
Γεννιέται ο κόσμος όταν φιλιούνται δυο...


Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου (βασισμένο σε ποίημα του Οκτάβιο Πας)
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ερμηνεία: Σωκράτης Μάλαμας

Γεννιέται ο κόσμος όταν φιλιούνται δυο
Η αγάπη πόλεμος, πόρτα που ανοίγει
Μέσα στα σπλάχνα σταλάζει λίγο φως
Είναι φεγγίτες τα σώματα που σμίγουν

Πλάι μου βαδίζεις σαν δέντρο σκιερό
Κάτω από έναν ήλιο δίχως ηλικία
Τα μάτια σου είναι κρήνες ονείρου όπου παν
Συχνά και ξεδιψάν τα άγρια θηρία

Αλλάζει ο κόσμος όταν φιλιούνται δυο
Μεταμορφώνεται, όλα αγιάζουν
Ο σκλάβος βγάζει στους ώμους του φτερά
Παύεις να είσαι ένας ακόμα ίσκιος

Ζητάω το πρόσωπό σου, ξανά παραληρώ
Βραγιά των γιασεμιών και στην πληγή αλάτι
Αγκάθι του θανάτου, αυγή του φεγγαριού
Γραφή θαλασσινή απάνω στο βασάλτη

Μικραίνει ο κόσμος όταν φιλιούνται δυο
Γίνεται η κάμαρα κέντρο του κόσμου
Και μισανοίγει σαν φρούτο ώριμο
Ή σαν αστέρι εκρήγνυται και σβήνει

Η φούστα σου παφλάζει φτιαγμένη από νερό
Τα κόκαλά μου βρέχει με τη μία
Μα όσο και να βρέχεις δε θα φοβηθώ
Γιατί είναι η κοιλιά σου ηλιόλουστη πλατεία

Γυμνός ο κόσμος όταν κυλιούνται δυο
Από τον ίλιγγο πάνω στη χλόη
Λύνονται οι κάβοι, σαλπάρουν οι ψυχές
Ο χώρος είναι σιωπή και φως μονάχα

Δισκογραφία:
Θανάσης Παπακωνσταντίνου - Πρόσκληση σε δείπνο κυανίου (2014)

Ουράνια χωράφια

$
0
0


Έχει ένα δαίμονα γι’ αφεντικόκι ένα Θεούλη για Παραγιό...
 

Στα μαύρα χωράφια τ’ ουρανού
αστέρια σπέρνεις
να γίνουν ήλιοι
να βγουν φεγγάρια
να τα θερίσεις.
Τ’ άροτρο λειώνει
πάνω στου Κρόνου το χρυσαφί
σαπίζει ο σπόρος
χαμένος κόπος,
είναι αλλουνού ,το μαύρο χώμα
του ουρανού.
Φτάνει ένας ήλιος
κι’ ένα φεγγάρι, φτάνει κι’ αυτό.
Τι πας να κάνεις
τι πας να σπείρεις
σ’ ένα στερέωμα που 'ν’ οκνηρό
που έχει ένα δαίμονα γι’ αφεντικό
κι’ ένα Θεούλη για Παραγιό 


Γιάννης Περγαμηνέλλης

Είμαι γυναίκα

$
0
0
Μες στα μάτια μιας γυναίκας σαν κοιτάς τη ζωή όλου του κόσμου συναντάς...


Δισκογραφική Εταιρεία: FinalTouch
Μουσική/Στίχοι: Εύα Λουκάτου
Στίχοι στα ισπανικά: Yoel Soto
Eρμηνεία: Εύα Λουκάτου - Yoel Soto

Μες στα μάτια μιας γυναίκας σαν κοιτάς
τη ζωή όλου του κόσμου συναντάς
γιατί κλαιν τα μάτια της δε θα το βρεις
γιατί κρύβεται στα βάθη της σιωπής

Την αγάπη που σου έδωσε παιδί
με τι άλλο πια μπορεί να συγκριθεί
το φιλί της στην καρδιά σου κεραυνός
και τα σπας, πονάς, γυρίζεις σαν τρελός

Είμαι γυναίκα και μ'αρέσουν τα τρελά
να με κοιτούν και να μου φέρονται καλά
και αν κανείς δε θα μου δώσει τη χαρά
δε με νοιάζει, δε ρωτάω, προχωράω κι άντε γεια

Είμαι γυναίκα και γουστάρω τα πολλά
να έχω να αλλάζω και να δίνω τα παλιά
κι άμα μου βγεις πολύ, συγχώραμε γιατί
δεν έχω χρόνο να διαθέσω με ζητάνε κι από κει

Σαν την μάγισσα με κάψαν στην φωτιά
κι όμως έμεινα κι ανέχτηκα πολλά
το μυαλό μου δεν κατάλαβε κανείς
πως μπορείς λοιπόν στα μάτια να με δεις


Από τον επερχόμενο δίσκο:
Εύα Λουκάτου - "Μ'ένα σακίδιο για συνοδηγό"
Release: Δεκέμβριος 2014
Viewing all 850 articles
Browse latest View live