Quantcast
Channel: Στιχο-Μυθία
Viewing all 850 articles
Browse latest View live
↧

Εντερικό καλοκαιράκι

January 12, 2016, 5:36 am
$
0
0
Και θα γελάμε ήσυχα, χωρίς μνησικακία και θα μετράμε πτώματα αχνιστά μέσα στην ησυχία...

Στίχοι: Τρωκτικά
Μουσική:  Τρωκτικά
Ερμηνεία: Τρωκτικά


Αγνό, βραχνό, εντερικό καλοκαιράκι
μπετόν αρμέ και μια καρδούλα σαγανάκι
όταν με σέρνεις σε φλογερές ακρογυαλιές
ΝΑΙ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΝΑΙ ΣΤΑ ΠΛΑΣΤΙΚΑ

τη μέρα που θα γίνω η γυναίκα των ονείρων μου
με έντερα που σφίγγουνε σαν φίδια τις καρδιές
το βράδυ που θα θέλω και my desire is such
φωτιές θα εκτοξεύονται ψηλά απ'τις παλάμες

θα είμαι τόσο τρομερή που θα εμπνέω λατρεία
θα ειμαι τόσο τρομερή με τρυφερότητα
κι ύστερα απο το tender touch ή την καταστροφή
κατευνασμένα τα έντερά μου θα αποσύρονται ξανά

αγνό, βραχνό, εντερικό καλοκαιράκι
μπετόν αρμέ και μια καρδούλα σαγανάκι
όταν με σέρνεις σε φλογερές ακρογυαλιές
ΝΑΙ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΝΑΙ ΣΤΑ ΠΛΑΣΤΙΚΑ

σε σχισμές που κλαίνε
και σωλήνες στάζουνε
τα έντερα συνωμοτούν
να με καταπιούνε

τη μέρα που θα γίνω η γυναίκα των ονείρων μου
με έντερα που θα ρουφούν τα γαλανά νερά
το βράδυ θα περιγελούν χαζούς κιθαριστές
κι αφού τους ξεπαστρέψουνε γλυκά θα γίνονται χορδές

θα τα σκεπάζω στην κοιλιά και καληνύχτα τους
μύθους θα τους λέω --για τους παλιούς οχτρούς!
και θα γελάμε ήσυχα, χωρίς μνησικακία
και θα μετράμε πτώματ'αχνιστά μέσα στην ησυχία

τα μαλλιά μου σχεδόν σίγουρα
συνωμοτούν με τα έντερα
και αν μια μέρα ξυπνήσω strangled
θα είμαι τόσο όμορφο πτώμα που θα λυπούνται να με θάψουν

σε σχισμές που κλαίνε
και σωλήνες στάζουνε
τα έντερα συνωμοτούν
να με καταπιούνε

χίλια σωληνάκια
σχεδιάζουν να με φαν
τα έντερα συνωμοτούν
μες στο καλοκαίρι


E.P.:
Τα Τρωκτικά - Καλοκαιράκι
↧
Search

Φταίω Εγώ;

January 14, 2016, 11:46 am
$
0
0
Φταίω εγώ που γέρασα; Που ακόμα δεν μεγάλωσα;


Στίχοι: Μαύρες Κωμωδίες 
Μουσική: Μαύρες Κωμωδίες 
Ερμηνεία: Μαύρες Κωμωδίες


Μαζευόμαστε που και που κάποιοι από τους παλιούς
λίγα άτομα - μέλη εκείνης της δικής μας κοινωνίας
Και τι κάνουμε; Μα τι κάνουμε;
Μετράμε τα λεφτά μας, τα κιλά μας,
τους υπολογιστές μας, τις τρίχες μας, τα ανέκδοτά μας
Χλευάζοντας ηλίθια κοιτώντας τις νέες κοινωνίες

Τηλεφωνιόμαστε που και που κάποιοι από τους παλιούς
λίγα άτομα - μέλη εκείνης της δικής μας κοινωνίας
Και τι κάνουμε; Μα τι κάνουμε;
Ανταλλάσσουμε γιατρούς, ψυχιάτρους, ομοιοπαθητικούς
ακριβά εστιατόρια, κουτούκια σε νησάκια άγονης γραμμής
Φταίω εγώ για τότε που δεν πηδηχτήκαμε;
Φταίω εγώ για τότε που δεν πηδηχτήκαμε…

Χαμουρευόμαστε που και που κάποιοι από τους παλιούς
κάποια άτομα - μέλη εκείνης της δικής μας κοινωνίας
και πώς το κάνουμε; Πώς το κάνουμε..;
Με ανοιχτή την τηλεόραση, βογγητά από την κόλαση
Ακριβά σκισμένα εσώρουχα και κλειστά τα κινητά
Φταίω εγώ που ακόμα δεν χαλάρωσα;
Φταίω εγώ που γέρασα; Που ακόμα δεν μεγάλωσα;

Ρε δεν γαμιόμαστε λέω γω.
Ρε δεν γαμιόμαστε λέω γω.
↧
↧

Ο τυφλός χειρουργός

January 17, 2016, 12:56 am
$
0
0
Καιρός να τελειώνουμε μια και καλή με την εποχή που συμπληρώναμε επιτυχώς τα κενά μόνο από ένστικτο. Είναι ένα ένστικτο εμποτισμένο με την αποφυγή. Είναι το κενό μεταμφιεσμένο σε άνθρωπο...

Στίχοι: Δημήτρης Μάρκου
Μουσική: Δημήτρης Μάρκου
Ερμηνεία: Μινρώδ (Δημήτρης Μάρκου)


Καιρός να τελειώνουμε μια και καλή με την εποχή που συμπληρώναμε επιτυχώς τα κενά μόνο από ένστικτο. Είναι ένα ένστικτο εμποτισμένο με την αποφυγή. Είναι το κενό μεταμφιεσμένο σε άνθρωπο. Και μάλιστα σε άνθρωπο που χειρουργεί. Και δυστυχώς σε πολλές περιπτώσεις χειρουργεί επιτυχημένα. Και όχι από τύχη. Αφού οι πρώτες ύλες είναι πραγματικές. Τόσο πραγματικές που σε κάνουν να αισθάνεσαι μάγος και όχι απλά ταχυδακτυλουργός. Και είναι λάθος να είσαι ο Τυφλός Χειρουργός.

Είναι η χρήση των λεπτομερειών που μας ανέδειξε. Είναι οι ίδιες λεπτομέρειες που χειριστήκαμε τέλεια, σα να ελέγχαμε το μυαλό μιας γυναίκας, που τελικά μας κομμάτιασαν τη στιγμή της απόφασης. Είναι σαν το κινηματογραφικό πλάνο. Δραματικό το κοντινό, κωμικό το μακρινό. Γι’αυτό και τα χειρουργία μας έχουν την τάξη αυτού που τα κοιτά. Και δεν βλέπουν όλοι το ίδιο καλά.

Έτσι το ένστικτό μας είναι μολυσμένο από τον άρρωστο τρόπο σκέψης. Το ταλέντο κουρασμένο και μαγικό έτοιμο να εγχειρήσει έτσι όπως μόνο η στιγμή το άφησε τα τελευταία 15 χρόνια. Η βούληση πληγωμένη αλλά μανιακή, να έχουν αλληθωρήσει τα μάτια της στο στόχο από την πίστη. Και το μυαλό να γεννά σύμπαντα σιαμαία αλλά πάντα να σιωπεί. Η ώρα του χειρουργίου είναι τώρα. Και είναι λάθος να είσαι ο τυφλός χειρουργός.



Αlbum:
Μινρώδ - Ο άρρωστος τρόπος σκέψης (2015)
↧

Arthur Cravan

January 17, 2016, 3:35 am
$
0
0
Οι τρυφερές μέρες σκαλίζουν στα δέρματα...


Στίχοι: Παντελής Θεοδωρίδης
Μουσική:Παντελής Θεοδωρίδης
Ερμηνεία: Regressverbot

 
Τα λευκά σου χταπόδια
γλυκά
σου τα φίλησα
20 χιλιάδες πόδια
κάτω από τη θάλασσα

και απ'το ταβάνι
τα χρυσαφένια σου αισθήματα
κρέμονταν ανύπαρκτα
κρέμονταν ανύπαρκτα

απόγευμα
νιώθουμε άβολα
σαν μάυρα περιστέρια
όταν τα στήθη σου διαγράφονται
σα χοντρομπιζέλια
σαν αστέρια

θέλαμε να κάνουμε μαζί
αυτό που κάνουν τα άγρια ζώα την άνοιξη

μα οι δίωρες νευρώσεις
οι πυρετοί
η ζωή
που είναι άδικη

ο παλμός μας αγάπη μου θα καταστραφεί
στην αλύγιστη πορεία των καιρών
θα κρύβουμε τα πρόσωπα στη λάσπη
όπως μυριάδες πρόγονοι αντικονφορμιστών
θάλαττα- θάλαττα φωνάζαμε μετά τη μάχη των νέων εραστών
θέλαμε να γίνουμε πυγμάχοι
βαρέων βαρών

θέλαμε να γίνουμε πυγμάχοι
σαν τον Αρθούρ Κραβάν
μα δεν προλάβαμε καν

Τζέκινς Χαν, Ντε Λ'Ίλ Αντάμ, Γκυ Ντε Μωπασάν
Αρθούρε Κραβάν, Αρθούρε Κραβάν

τι είναι τέλος πάντων αυτή η χώρα
της ανέραστης ομίχλης τα καλοκαίρια
η βρεφική μελαγχολία
οι τρυφερές μέρες σκαλίζουν στα δέρματα

τη δυστυχία

Αρθούρε Κραβάν πάρε με μαζί
να χαθούμε στην Αμερική
σαν νέοι άγιοι, σαν σκελετοί
↧

Να διαβάζετε ποίηση

January 18, 2016, 10:08 am
$
0
0
Και θα κλωτσάτε τη μπάλα στα ματωμένα πόδια του κόσμου να σκοράρει...
 Αποτέλεσμα εικόνας για ποίηση

Να διαβάζετε ποίηση
για να εύχεστε όνειρα γλυκά αντί για καλό βράδυ
Για να διασχίζετε στις μύτες των ποδιών
το μονοπάτι με τις πεταλούδες
Για να ξυπνάτε χωρίς προηγουμένως
να ‘χετε ξαπλώσει
Να διαβάζετε ποίηση.

Να διαβάζετε ποίηση για να είστε πολλοί φίλοι
αντί για πληθυντικός ευγενείας
Για να σπέρνετε τη γη κι όχι το κτήμα σας
Για να ερωτεύεστε κάτω από τ’ αστέρια
μα ποτέ το γέρικο φως τους.
Να διαβάζετε ποίηση.

Το πρώι, το μεσημέρι, το βράδυ
και πάλι το άλλο πρωί να διαβάζετε ποίηση.
Έτσι θα παίζετε στις αυλές με τα παιδιά σας
κι ας μην έχετε αυλές
Θα προλαβαίνετε πάντα
τον τελευταία χορό της ελπίδας
Και θα κλωτσάτε τη μπάλα
στα ματωμένα πόδια του κόσμου να σκοράρει
Να διαβάζετε ποίηση.

Γιατί η Ποίηση είναι γιαγιά που δεν ξέρει γράμματα
λέει, όμως, τα πιο σοφά παραμύθια
Είναι κόρη τυφλή που κοιτάζει μπροστά
Κι ένα γερό δεντρόσπιτο για να κρύβονται
οι κακοί μαθητές της ζωής
Να διαβάζετε ποίηση.

Με την ποίηση νιώθεις μια τέτοια ασφάλεια
ότι κάποιος σ’ ακούει
κάτω από ‘κείνο το αφελές, παραφουσκωμένο μαξιλάρι.
Μια αδικαιολόγητη, πρωτοφανή σιγουριά
πως κάποιος σου ‘χει φυλάξει
το τελευταίο κομμάτι
απ’ τη ζεστή πίτα της μοίρας.
Να! Eκεί στο τραπέζι.
Να διαβάζετε ποίηση.




Μαρίτα Αλημίση



↧
↧

Το ρε και το μι απ΄ την ηρεμία

January 19, 2016, 7:32 am
$
0
0
Ο λύκος ουρλιάζει αλυχτάει σιωπηλός σου χαιδεύει τα μάτια σε γδέρνει τυφλός... 


Στίχοι: Νεφέλη Λιούτα
Μουσική: Νεφέλη Λιούτα
Ερμηνεία: Nefeli Walking Undercover


Στο τετράγωνο σπίτι δε φτάνει το φως
μόνο ο λύκος ουρλιάζει αλυχτάει σιωπηλός
σου χαιδεύει τα μάτια σε γδέρνει τυφλός
κι ο αέρας αδειάζει αδειάζεις σκυφτός

Στο τετράγωνο σπίτι αγκαλιάζεις κορμιά
μα τα μάτια σου ψάχνουν το λύκο μακρυά
να φυλάει τις ανάσες να μη σ'ακουμπάν
και στ'αστέρια χυμάει λευκή παγωνιά

Στο μικρό στο μεγάλο εδώ θα ακούς το ρε το μι απ'την ηρεμία

Στο τετράγωνο σπίτι η μόνη φωνή
κατοικεί σε μια τρύπα στενή φυλακή
τρώει τη σάρκα της πίνει απ'την άδεια πληγή
και θρηνεί με καημό το χαμένο παιδί

Μα η αλύτρωτη φλόγα φωλιάζει βαθιά
μες στα μάτια τα μέσα τα άγρια πουλιά
και ακούω στο μικρό στο μεγάλο εδώ
το ρε και το μι απ'την ηρεμία

Άιντε δεν μαραίνεται
μον πικραίνεται
και βαράει στα στήθια

Κλαίει αχ και ματώνει βρε
μα δε μένει ορέ
αχ στιγμή στα δίχτυα


Album:
Nefeli Walking Undercover - Τα μολύβια - κομάντος (2011)
↧

Σαν παιδιά

January 20, 2016, 6:50 am
$
0
0
Είναι παιδιά όσα όνειρα κρύβεις ακόμα και του κόσμου ζητούν τα κλειδιά...


Στίχοι: Αντώνης Παπαϊωάννου
Μουσική: Σταύρος Παπασταύρου
Ερμηνεία: Σταύρος Παπασταύρου


Είναι παιδιά, όσα όνειρα κρύβεις ακόμα
είναι παιδιά και του κόσμου ζητούν τα κλειδιά
είναι παιδιά οι αγάπες που μείναν στο χθες
στου μυαλού τριγυρνούν τις αυλές
ειν'ακόμα παιδιά.
Θα 'ρθουν ξανά κάτι βράδια τρελά γιορτινά
στο κορμί που γερνά, που πονά
στη ζωή σου να βάλουνε φωτιά.

Είναι παιδιά τα τραγούδια που κρύβεις στο στόμα
μες στην καρδιά, μες στο σώμα βαθιά
είναι παιδιά οι αγάπες που έχουν χαθεί
και ας είχαν με όρκους δεθεί
ειν'ακόμα παιδιά.
Θα 'ρθουν ξανά κάτι βράδια τρελά γιορτινά
στο κορμί που γερνά, που πονά
στη ζωή σου να βάλουνε φωτιά.


Από την ταινία: «Αγάπη στα 16» του Κώστα Χαραλάμπους (2004)
↧

Σχισμένες σημαίες

January 21, 2016, 11:47 am
$
0
0
Με λόγια δίχως σημασία για μια λάσπης εξουσία το αίμα έγινε νερό...
Αποτέλεσμα εικόνας για Σκισμένες σημαίες

Τα τείχη διάβηκα πριν φύγω
με μαύρη λάσπη στο κορμί...
Στη μοναξιά πολύ το λίγο
την ματαιότητα τυλίγω
και την παλιά μου την πληγή.

Σε μια απελπισμένη χώρα
με μια περίπολο ορμάς
κι ότι απόμεινε ως τώρα
στου μεταδείπνιου την ώρα
στη λάσπη μέσα το πετάς...

Σαν ρημαγμένη πολιτεία
τις ακροπόλεις μου πενθώ...
Με λόγια δίχως σημασία
για μια λάσπης εξουσία
το αίμα έγινε νερό...

Θα κάψω στα μισά του δρόμου
πανό συνθήματα ιδέες
και μες τη λάσπη αυτού του κόσμου
κρατώ σχισμένες τις σημαίες.


Ουρανία Κοτζαμάνη
↧
Search

Γκέτο

January 23, 2016, 12:23 pm
$
0
0
Μαζεύω σπίτι μου τα άπορα φρικιά, παιδιά της εκκλησίας με λαμπάδες...


Στίχοι: Κώστας Τριπολίτης
Μουσική: Χρυσοβαλάντης Σωτηρίου
Ερμηνεία: Νικήτας Παρράς

Ακυκλοφόρητο


Μαζεύω σπίτι μου τα άπορα φρικιά
σκύλους αδέσποτους, αλκοολικούς, ροκάδες
βίζιτες γριές, λαϊκούς του δρόμου μουσικούς
παιδιά της εκκλησίας με λαμπάδες

Σχέδια μίζερα, σχήματα καπνού
ετούτο το τραγούδι ονόμασέ το
κι αν τ’ ονομάζεις δύστυχη μπαλάντα του κενού
εγώ το λέω γκέτο

Μαζεύω σπίτι μου δαρμένες αδερφές
πόρνες αδέκαρες, των γηπέδων απάτσι
κι έρχονται στιγμές που ακούς να μπαίνουν στους ρυθμούς
χορεύτριες τσίρκου και παλιάτσοι





Στίχοι: Κώστας Τριπολίτης
Μουσική: Νίκος Ζιώγαλας
Ερμηνεία: Νίκος Ζιώγαλας
Album:  Νίκος Ζιώγαλας - Ό,τι πεις απόψε θα γίνει (1987)

 
↧
↧

Μεσ'την ζωή είναι η χαρά μεσ'την ζωή και ο πόνος

January 24, 2016, 1:02 pm
$
0
0
 Όποιος μονάχος του πονά  και στην χαρά είναι μόνος...
Αποτέλεσμα εικόνας για μονος

Μεσ'την ζωή είν'η χαρά 
μεσ'την ζωή και ο πόνος 
μα όποιος μονάχος του πονά 
και στην χαρά είναι μόνος 

Μονάχος όταν χαίρεσαι 
κανένας δεν το ξέρει 
πόνος που δεν μοιράζεται 
της θλίψης είναι μαχαίρι. 

Συντρόφεψε τον πόνο σου 
μοιράσου την χαρά σου 
βγάλε απ'τα χείλη σου ζωή 
και αγάπη απ'την καρδιά σου.


Βαγγέλης Μίχος
↧

Ηλέκτρα

January 26, 2016, 12:46 am
$
0
0
 Έβλεπα όνειρα πως χάδια ριζώναν πάνω μου χορτάρι...


Στίχοι: Νάντια Δουλαβέρα
Μουσική: Ευτυχία Μητρίτσα
Ερμηνεία: Ευτυχία Μητρίτσα


Τη μυρωδιά σου δεν θυμάμαι
μια αγκαλιά για να κοιμάμαι
ποτέ σου δεν με είχες πάρει
κι αν δεν με σκέπαζες τα βράδια
έβλεπα όνειρα πως χάδια
ριζώναν πάνω μου χορτάρι.

Εσύ με έκανες ζητιάνα
μίας αγάπης με το ζόρι
αν μάνα μου δεν ήσουν μάνα
πώς θες εγώ να γίνω κόρη;

Κρατώ το άψυχο κορμί σου
σκύβω να πάρω το φιλί σου
που τόσα χρόνια το διψούσα
τώρα στο πλάι μου στεγνώνεις
και με κοιτάς και με μαλώνεις
εγώ μαμά σε αγαπούσα.


Από την 4η συναυλία του Μικρού Πολυτεχνείου "Νέοι Στιχουργοί Στο Φως"με τη στήριξη του Κόκκινου 105,5 που έγινε στο Γυάλινο μουσικό θέατρο στις 24/1/2016.
↧

Ουρανός μολύβι

January 27, 2016, 11:05 pm
$
0
0
Έλα αστέρι μου θαμπό και νύχτα του θανάτου το κουρασμένο μου κορμί να πάρεις...


Μουσική - Λόλεκ, Γιάννης Καχραμάνογλου
Στίχοι - Γιάννης Καχραμάνογλου
Ερμηνεία: Λόλεκ



Φωτιά μου άναψε ξανά
τα μάτια της σαν είδα
Τα λόγια της ήταν σκληρά
και με πολλά στολίδια
Το καράβι σάλπαρε
για λιμάνια ξένα
Εγώ εκεί απόμεινα
τα πόδια μου καμένα

Ο ουρανός αβάσταχτος, ο ουρανός μολύβι

Έλα αστέρι μου θαμπό
και νύχτα του θανάτου
Το κουρασμένο μου κορμί
να πάρεις εκεί κάτω
Σε άλλους κόσμους σαν θα πας
εμένα μην λυπάσαι
Μονάχα σαν ονειρευτείς
λίγο να με θυμάσαι

Ο ουρανός αβάσταχτος, ο ουρανός μολύβι


Album:
Λόλεκ -  Ουρανός μολύβι (2015)
↧

Πολιτείες ανθρώπων

January 30, 2016, 2:26 am
$
0
0
Και τ’ αστέρια ψελλίζουν το τραγούδι του χρόνου...


Στίχοι: Σείριος Σαββαΐδης
Μουσική: Σείριος Σαββαΐδης
Ερμηνεία: Σείριος Σαββαΐδης


Πολιτείες ανθρώπων
μακάβριοι ήχοι
σπίτια ολόφωτα κήποι
δυνάστες τοίχοι

Η Σελήνη ανασαίνει
σε κοιμητήρια μπαλκόνια
δύει και ανατέλλει
ο υπέρλαμπρος Φοίβος

Και τ’ αστέρια ψελλίζουν
το τραγούδι του χρόνου
σαν δρομέας που τρέχει
στον δακτύλιο του Κρόνου


Album:
Σείριος Σαββαΐδης - Το αξιακό σύστημα των άστρων (2013)
↧
↧

Των Τριών Ιεραρχών

February 1, 2016, 12:51 pm
$
0
0
Δύο μαντινάδες στο πνεύμα των ημερών από τους μαθητές του Λυκείου Σφακίων...
Αποτέλεσμα εικόνας για 3 ιεραρχες

Οι Ιεράρχες σώσανε πολλούς φτωχούς ανθρώπους
κι έτσι κι εμείς γιορτάζουμε τους άξιούς τους κόπους

Οι Τρεις Ιεράρχες ήτανε μεγάλοι διδασκάλοι
μακάρι το παράδειγμα ν'ακολουθήσουν κι άλλοι


Μαθητές του ΓΕΛ Σφακίων
↧

Οι Τρεις Ιεράχες για την Κοινωνική Αδικία και τον πλούτο

February 1, 2016, 12:56 pm
$
0
0
 Στο πείσμα των καιρών που θέλουν να τους μετατρέψουν σε μουσειακό είδος οι Τρεις Ιεράρχες αποδυκνείονται πολύ σκληροί για να πεθάνουν! Ο Λόγος τους ήταν, είναι και θα είναι εις τους αιώνες το δυνατότερο αντίδοτο στην απανθρωπιά μας...
 Αποτέλεσμα εικόνας για 3 ιεραρχες


Αυτό κάνουν οι πλούσιοι. Μαζεύουν τα αγαθά που είναι κοινά για όλους τους ανθρώπους και τα θεωρούν αποκλειστικά δικά τους... Αν αυτός που απογυμνώνει τον ντυμένο ονομάζεται λωποδύτης, αυτός που δεν ντύνει το γυμνό, αν και μπορεί να το κάνει, δεν είναι το ίδιο; Το ψωμί που φυλάς στην αποθήκη σου είναι του φτωχού. Τα ρούχα που κρατάς κρυμμένα στην αποθήκη σου είναι του γυμνού. Τα υποδήματα που σαπίζουν αχρησιμοποίητα είναι του ξυπόλυτου. Τα χρήματα που κρύβεις βαθιά στη γη είναι του φτωχού. Λοιπόν, τόσους αδικείς, όσους θα μπορούσες να βοηθήσεις και το αρνήθηκες.
M. Bασίλειος


Ήρθε για να σου ζητήσει βοήθεια ένας ζητιάνος; Θυμήσου πόσο πτώχευσε ο Κύριος για να μας πλουτίσει. Άρρωστος βρίσκεται μπροστά σου και τραυματίας; Λυπήσου όπως για τη δική σου υγεία. Αν δεις γυμνό, ντύσε τον. Μη διώξεις φτωχό εσύ που έγινες πλούσιος κοντά στο Θεό. Μην ατιμάσεις ξένο, δώσε σ’ όποιον έχει ανάγκη στέγη, σκεπάσματα, τροφή
Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος


Δεν φρίττεις άνθρωπε, δεν κοκκινίζεις από ντροπή, όταν χαρακτηρίζεις επιτιθέμενον αυτόν που παλεύει για το ψωμί του; Αυτός αν και φέρεται επιθετικά, ωστόσο δικαιούται τη συμπάθειά μας γιατί τόσο πολύ πιέζεται από την πείνα, ώστε αναγκάζεται να φορέσει το προσωπείο της επιθετικότητας … Και πρέπει να σου πω ακόμη πως αυτός που επιτίθεται στην πραγματικότητα είσαι εσύ γιατί αν και έρχεσαι τακτικά στην Εκκλησία και ακούς τα κηρύγματά μου προτιμάς το χρυσάφι και τις ανθρώπινες επιθυμίες παρά τις δικές μου προτροπές.
Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος


↧
Search

Wa habibi / Μάνα μου μάνα

February 2, 2016, 1:24 pm
$
0
0
Στα χέρια μου σήμερα καίνε τα καρφιά...

WΑ ΗΑΒΙΒΙ

Παραδοσιακό Λιβανέζικο τραγούδι της Μεγάλης Παρασκευής
Ερμηνεία: Fairuz
Αlmum: Fairuz - Good Friday Eastern Sacred Songs

Wa habibi wa habibi
aya halin anta fih
man raeka fa shageka
anta anta l mobtadhi

Ya habibi ya habibi
hamala aht el gharib
fa assabouka zirahan
laissa fiha min chifa

Haina fil boustani Leila
sazada fedil ile
kainate dounia toussalli
liladhi ahda sala

Sazarou zeitouni yabki
oua tounadi lichifa
ya habibi kaifa tamdhi
atoura tha al ouafa

~~~~~~~~
ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΜΑΝΑ



Μουσική προσαρμογή: Χριστόδουλος Χάλαρης
Ελληνικοί στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Πρώτη εκτέλεση: Χρύσανθος
Album: Χριστόδουλος Χάλαρης / Νίκος Γκάτσος / Χρύσανθος- Δροσουλίτες (1975)


Μάνα μου μάνα
στο δρόμο μου σπείρανε
πέτρα κι αψιθιά.
Μάνα μου μάνα
τα νιάτα μου γείρανε
κάτω απ΄τα σπαθιά.

Ουρανέ μου
στείλε μου νερό
να ποτίσω την έρημο
να φυτρώσει
λουλούδι δροσερό
στο κορμί μου τ΄αέρινο
μάνα μου μάνα
την άνοιξη φέρε μου
πάνω στο σταυρό.

Μάνα μου μάνα
ηλιόλουστη μέρα μου
πότε θα σε βρω.

Ουρανέ μου
διώχ΄τη συννεφιά
να περάσω τα σύνορα
κι ένα βράδυ
πάνω στα βουνά
να χτυπήσω τα σήμαντρα
μάνα μου μάνα
στα χέρια μου σήμερα
καίνε τα καρφιά.



Ερμηνεία: Ελένη και Σουζάνα Βουγιουκλή
Album: Ελένη και Σουζάνα Βουγιουκλή - Ελένη και Σουζάνα Βουγιουκλή (2009)

Το τραγούδι  ακούγεται στην ταινία μικρού μήκους του Θοδωρή Παπαδουλάκη: "Οι Επισκέπτες" (2015)

↧

Η αγάπη μόνο μπορεί

February 5, 2016, 11:35 am
$
0
0
 H αγάπη μόνο μπορεί σε ανίκητα κάστρα να μπει...

Στίχοι: Λουδοβίκος των Ανωγείων
Μουσική: Λουδοβίκος των Ανωγείων
Ερμηνεία: Μαριάννα Πολυχρονίδη


Στη γιορτή των ανέμων ανθός
σαν ψυχάρι που πάει στο φως
η αγάπη μόνο μπορεί
το νερό μεσ'στην πέτρα να βρει

Το αρχαίο σου στέμμα κοιτώ
τα ρουμπίνια που λείπουν θα βρω

H αγάπη μόνο μπορεί
σε ανίκητα κάστρα να μπει


Album:
Λουδοβίκος των Ανωγείων -  "Η γιορτή των ανέμων"(2003)
↧
↧

Και σε βλέπω μες στα μάτια

February 5, 2016, 12:13 pm
$
0
0
Είσαι εσύ που κάνεις μέρα τη δική μου νύχτα... 
Αποτέλεσμα εικόνας για παντα μαζι

Πήγαμε μακριά, τόσο μακριά για να χαθούμε
όμως δε μπορούμε, όμως δε μπορούμε
πάλι εδώ γυρίζουμε αλήθειες για να πούμε.

 Και σε βλέπω μες στα μάτια και πεθαίνω, κοίτα 
 είσαι εσύ που κάνεις μέρα τη δική μου νύχτα. 

 Ήρθαμε κοντά, τόσο κοντά για να τα βρούμε
γιατί δε μπορούμε, γιατί δε μπορούμε
με καμιά κυβέρνηση χωριστά να ζούμε.


Πόπη Κλειδαρά
↧

Αν μια φορά ρωτούσες

February 6, 2016, 12:16 am
$
0
0
Ίσως να σού'λεγα πολλά αν...


Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου
Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Ερμηνεία: Νίκος Πορτοκάλογλου


Δεν έχω τίποτα να πω
τίποτα να σου γράψω
στο σκοτισμένο μου μυαλό
δεν ξέρω που να ψάξω

Κι αν κάποια μέρα
αν συναντιόμασταν ξανά
ίσως να μ'αγαπούσες
Κι ίσως να σού'λεγα πολλά
αν μια φορά ρωτούσες

Χάθηκα στα ψηλά βουνά
και στις βαθιές χαράδρες
και είδα αστέρια φωτεινά
και είδα μέρες μαύρες

Προχθές βρεθήκαμε ξανά
κι όλο μακριά κοιτούσες
ίσως να σού'λεγα πολλά
αν μια φορά ρωτούσες


ΑΚΥΚΛΟΦΟΡΗΤΟ
↧

Ο χορός των εντόμων

February 6, 2016, 10:28 pm
$
0
0
'Μαζί μας θα ‘σαι'φώναζαν, 'Με μας ή με τους άλλους!'....
Στίχοι: (Αλλη μια μπάντα απο τη) Νότια Ντακότα
Μουσική:(Αλλη μια μπάντα απο τη) Νότια Ντακότα
Ερμηνεία: Νότια Ντακότα
Παραγωγή: Σπύρος Λιβάνης

Ξυπόλητες οι σκέψεις μου, αγκάθια τις τρυπούνε
Τις λέξεις και το σάλιο μου, έντομα λοιδωρούνε
Με ρίγες κιτρινόμαυρες, και με βοή απ’τις λίγες
Τις μέλισσες καμώνονται, φυλακισμένες σφίγγες
Ανίκανες να δώσουνε έστω και λίγο μέλι,
με πύλες διάπλατα ανοιχτές για τα δικά τους μέλη
τριγύρω μου χορεύουνε, αρρωστημένους μπάλους
Μαζί μας θα ‘σαι βούιζαν, με μας ή με τους άλλους
με μας η με τους άλλους

Το δίκιο τους ενα βουνό, περιαυτολόγου θράσους,
Με χρώμα απ ‘το κάρβουνο, ενός καμμένου δάσους
διακοσαριά πετάγματα και με βοή απ’τις λίγες,
Δεν πρόκειται για επίτευγμα, απλά για σκούρες μύγες,
πετούν με ιλαρότητα, στο πτώμα αφότου θνήσκει
φέρνουν την καθαρότητα, μα στα σκατά τις βρίσκεις
τριγύρω μου χορεύουνε, αρρωστημένους μπάλους
Μαζί μας θα ‘σαι φώναζαν, με μας ή με τους άλλους
με μας η με τους άλλους

Κι αφού φαγαν και ήπιανε, σε πλούσιο φαγοπότι
Χορτάσανε, αλλάξανε και αρχίσανε τα ίδια,
Ποτέ δεν έχουν τελειωμό 10 πληγών τα σκότη
Κι όλοι οι παλιοί χωρούν εδω στη νέα πυραμίδα
Οι μύγες εκκαθάρισαν κι οι σφίγγες γίναν μέλισσες,
Και τώρα νέα βασίλισσά ήρθες πάλι και μ’έλυσες
Της ομορφιάς σου συντροφός και όλα μέλι γάλα,
Γάλα θηλάζει το παιδί και δυο βυζιά μεγάλα
Στη μέθη τους χορεύουνε, αρρωστημένους μπάλους
Μαζί μας θα ‘σαι φώναζαν, με μας ή με τους άλλους
με μας η με τους άλλους


Album:
Nότια Ντακότα - Ιστορίες για φώς και τούνελ (Δεκέμβριος 2015)
↧
Viewing all 850 articles
Browse latest View live
Search