Πώς να χωρέσει τόσο αγώνα της θάλασσας η αγκαλιά...
Ωραιο ηταν το ταξιδι
με της μητερας την ευχη,
ποτε κρασι,και ποτε ξυδι
μας ξεγελουσε η ζωη
Σαλπαραμε με καταιγιδα
με την οργη του κεραυνου
καραβι ηταν η ελπιδα
στα πελαγα του ταξιδιου.
Και μας ρωτουσε η γοργονα
για τον χαμενο βασιλια
Πως να χωρεσει τοσο αγωνα
της θαλασσας η αγκαλια.
Σαλπαραμε για την Ιθακη
Διχως να δουμε τον καιρο
Μα πως βρεθηκαμε Γιωργακη,
σε μακρινο ωκεανο?
Στον υπνο βλεπαμε λιμανια
στο ξυπνο κυμματα πολλα,
μας κοροιδευανε τα αλανια
που'χαμε ονειρα τρελα.Παντελής Τσικούρογλου