Κι όσο κι αν απορείς συνέχισε τα ψώνια σου στο ίδιο μαγαζί μας...
Καλά πήγες και άραξες, καλό λιμάνι βρήκες
κι αν το κενό είναι άβαρο να το σηκώσεις δεν μπορείς,
κάτι σαν απουσία που ζει κι αυτή μαζί μας,
το άβαρο είναι άπιαστο κι ούτε μπαίνει σε θήκες
κι όσο εσύ τα σκέφτεσαι κι όσο κι αν απορείς
συνέχισε τα ψώνια σου στο ίδιο μαγαζί μας.
κι αν το κενό είναι άβαρο να το σηκώσεις δεν μπορείς,
κάτι σαν απουσία που ζει κι αυτή μαζί μας,
το άβαρο είναι άπιαστο κι ούτε μπαίνει σε θήκες
κι όσο εσύ τα σκέφτεσαι κι όσο κι αν απορείς
συνέχισε τα ψώνια σου στο ίδιο μαγαζί μας.
Για μολόγα βρε Μιλιώ,
ωσάν άλλος Βιριλιό που ΄πε το «αλλού αρχίζει εδώ»
θα ρωτήσω κι εγώ,
πόσο πάει το φιλί,
πόσο πάει το φιλί κι αν τον πόνο σου έχει γιάνει
κι αν ο πόνος έχει γιάνει μεσ΄ την αγκαλιά του Γιάννη.
ωσάν άλλος Βιριλιό που ΄πε το «αλλού αρχίζει εδώ»
θα ρωτήσω κι εγώ,
πόσο πάει το φιλί,
πόσο πάει το φιλί κι αν τον πόνο σου έχει γιάνει
κι αν ο πόνος έχει γιάνει μεσ΄ την αγκαλιά του Γιάννη.
Καινούργιο κοσκινάκι μου και που να σε κρεμάσω?
Αν σε κρεμάσω στον οντά φοβάμαι μη μου πέσεις
κι αν σε κρεμάσω στην καρδιά φοβάμαι μη με «χ»έσεις.
Παλιό με νέα όνειρα κι είπα πάλι ας δοκιμάσω,
καρδιά μου πάλεψε κι εσύ κι ίσως εσύ μπορέσεις
ετούτη τη χρυσοκλωστή σ΄ άστρο να τη συνθέσεις.
Αν σε κρεμάσω στον οντά φοβάμαι μη μου πέσεις
κι αν σε κρεμάσω στην καρδιά φοβάμαι μη με «χ»έσεις.
Παλιό με νέα όνειρα κι είπα πάλι ας δοκιμάσω,
καρδιά μου πάλεψε κι εσύ κι ίσως εσύ μπορέσεις
ετούτη τη χρυσοκλωστή σ΄ άστρο να τη συνθέσεις.
Κώστας Πλασταράς