Τα φιλιά φέρνουν και συμφορά...
Περνάει καιρός που εγώ μαθαίνω
μέχρι να καταλάβω τη διαφορά
αυτή να του κρατώ το χέρι
μ΄ αυτή να του αλυσοδένω την ψυχή.
Κι όταν τη σκέψη μου βαθαίνω
και αναλύω ότι μ΄αφορά
βλέπω πως η αγάπη στηρίγματα δεν φέρει
ούτε και η σχέση ασφάλεια απηχεί.
Μα συνεχίζω να μαθαίνω
πως τα φιλιά φέρνουν και συμφορά
πως μετά από βροχή πάλι θα έρθει η ξέρη
και πως τα δώρα δεν έχουνε ψυχή.
Τότε δέχομαι τις ήττες
με το κεφάλι ψηλά και τη σκέψη στο έπακρο
και νοσταλγώ σαΐτες
που νόμιζα πως πήγαιναν στο ξέμακρο.
Έτσι λοιπόν μαθαίνω
να φτιάχνω τους δρόμους μου στο σήμερα
γιατί το έδαφος της γης της ξεραμένης
φέρνει τον Όρθρο παρέα με τη Χίμαιρα.
Φτιάξε κι εσύ ένα κήπο
και μην περιμένεις να σου φέρουν λουλούδια,
στα γκρεμισμένα όνειρα να λες «λείπω»,
τίναξε κι από πάνω σου τα χνούδια
Κώστας Πλασταράς