Quantcast
Channel: Στιχο-Μυθία
Viewing all 850 articles
Browse latest View live

Το τραγούδι αυτό

$
0
0
Mες στο αίμα κυλάει και τρυπάει την καρδιά...


Στίχοι: Νίκος Αναγνωστάκης
Μουσική: Ανδρέας Κατσιγιάννης
Ερμηνεια: Ανδρέας Λάφης 

Το τραγούδι αυτό ήταν μια ζωή
και ήταν αχώριστα μαζί μας
στου έρωτα τη τρελή διαδρομή
η βραδινή η προσευχή μας .

Το τραγούδι αυτό στα χείλη ακουμπάει
μές στο αίμα κυλάει
και τρυπάει την καρδιά.
Το τραγούδι αυτό που ποτέ δεν ξεχνάει
αναμνήσεις ξυπνάει
και πληγώνει βαθιά.

Το τραγούδι αυτό ήταν μια ζωή
και τώρα έσπασε στα δύο
κράτα αν θέλεις εσύ το μισό
και εγώ το υπόλοιπο για αντίο.

Δισκογραφία:
Οι φωνές σ'αυτή την πόλη - 2014

Επιστροφή στο Ρέθυμνο

$
0
0
Θα ξαναγυρίζω. Δεν έχω άλλη επιλογή.Πάντα θα ξαναγυρίζω...
Αποχαιρετισμός στο Ρέθυμνο!...


Στίχοι: Γιώργος Σταυριανός
Μουσική: Γιώργος Σταυριανός
Eρμηνεία: Κάτια Δανδουλάκη

Ρέθυμνο, καλοκαίρι του 1992:
Η πόλη αργοξυπνούσε, έτσι καθώς ανηφόριζα από την παραλία.
Περπάταγες ακριβώς δίπλα μου κι αυθόρμητα σου είπα “καλημέρα”.
Μακριά, το πρώτο φως έσκαγε στη βουνοκορφή
κι ο ουρανός δεν είχε ίχνος σύννεφο.

Βιέννη, Χριστούγεννα του 1991:
Στη Rauenstraße ο ουρανός είχε σχεδόν καθίσει πάνω στα σπίτια,
λίγο πριν αρχίσει να διαλύεται σε κομμάτια
που έπεφταν επάνω μου και με κατάπιναν.
Πάει ώρα που σε κυνηγούσα από γωνία σε γωνία,
μέσα στην αδηφάγα λαιμαργία της πόλης που μ’ εξαφάνιζε.
Ανάμεσα στα δαιδαλώδη της σχήματα, τις γωνίες και τις τεθλασμένες,
το μόνο που δεν είχε σχήμα ήταν ο ουρανός.

Μόναχο, πρωτοχρονιά του 1992:
Πελώριες οι σάλπιγγες αντηχούσανε στην κεντρική πλατεία,
κάτω από έναν καθαρό, αλλά παγωμένο ουρανό.
Το μάτι μου σε πήρε ανάμεσα στο πλήθος,
αλλά τα πόδια μου ήταν βαριά, από την κούραση και την ορθοστασία.
Σε λίγο είχες χαθεί.

Σκόπελος, καλοκαίρι του 1990:
Θάλασσα και ουρανός είχανε γίνει ένα.
Ο ήλιος βυθιζότανε στην άκρη ενός γαλάζιου τοπίου
κι εγώ ονειρευόμουνα τη λεωφόρο του φεγγαριού.

Νανσί, φθινόπωρο του 1991:
Ποιος θα περίμενε ποτέ να βρεθεί σ’ ένα δρόμο,
που να ονομάζεται `Οδός της Ερημιάς μου `;
Η προοπτική του χανότανε στον ουρανό.
Έμεινα εκεί ώρα πολλή, χωρίς να περιμένω απολύτως τίποτα.

Ρέθυμνο, τέλη καλοκαιριού 1992:
Ξαναγυρίζω. Δεν είχα άλλη επιλογή.
Πάντα θα ξαναγυρίζω.
Δεν είναι απλά ένας τόπος όπου πηγαίνεις, αλλά απ’ όπου επιστρέφεις.
Με τα μάτια γεμάτα ουρανό.
Μόνο ουρανό. Τίποτ’ άλλο από έναν βαθύ, καταγάλανο και καθαρό ουρανό.
Και κατάλαβα πως αυτός ο ίδιος ο ουρανός, θα μ’ ακολουθούσε για πάντα

Δισκογραφία:
Γιώργος Σταυριανός - Καθαρός ουρανός (1999)

ΟΝΕΙΡΟ ΜΕΣΑ Σ΄ΟΝΕΙΡΟ

$
0
0
Η ζωή είναι όνειρο κρυμμένο μέσα σ'άλλο...


Ποίηση:  Έντγκαρ Άλλαν Πόε
Μετάφραση: Κώστας Ουράνης
Σύνθεση : Γιάννης Βελίκης.
Ερμηνεία: Γιάννης Βελίκης (ΑrpeggiosM.P.)
Ηχοληψία -- Παραγωγή: Χρήστος Φολτόπουλος

Το υστερνό μου φίλημα στο μέτωπο σου πάρε
και άφησε με, αγάπη μου, δυο λόγια να σου πω
Αλήθεια λες σαν όνειρο πως διάβηκε η ζωή μου
χωρίς κανένα ατέλειωτο και ξέμακρο σκοπό.

Μα αν η ελπίδα πέταξε σε μέρα ή σε νύχτα
εκεί με σκέπασε βουνό της δυστυχιάς μεγάλο
σου φαίνεται πως έχασα το πιο λίγο καλή μου
αφου η ζωή είναι όνειρο κρυμμένο μέσα σ'άλλο.

Στέκομαι σ'άγρια ακρογιαλιά που δέρνει το κύμα
κι άμμους χρυσούς στα χέρια μου σφιχτά σφιχτά κρατάω
τι λίγοι και πως χάνονται απ'τα κλειστά μου χέρια
ενώ εγώ σε δάκρυα ολόπικρα ξεσπάω.

Θεέ μου, είναι αδύνατο να σώσω μόνο έναν
από το κύμα που κυλά με θόρυβο μεγάλο;
Είναι όλα όσα βλέπουμε σ'αυτόν εδώ τον κόσμο
ένα όνειρο ατέλειωτο κρυμμένο μέσα σ'άλλο;

Ένα φιλί από δυόσμο

$
0
0
Ένα φιλί δικό σου πιο ακριβο από χίλια φιλιά...

Στίχοι: Μανώλης Φάμελλος
Μουσική: Μανώλης Φάμελλος
Ερμηνεία: Νατάσα Μποφίλιου


Ένα φιλί ήταν μόνο, μα ένα φιλί ήταν τόσα πολλά
Ένα φιλί δικό σου πιο ακριβο από χίλια φιλιά

Ένα φιλί από σένα άνοιξε όλα μου τα μυστικά
Κι άλλο φιλί κανένα το χρόνο τώρα πια δεν σταματά
Όλη η σιωπή σ'ένα φιλί..

Ένα φιλί από δυόσμο, χώρισα από τον κοσμο
και η νύχτα με έβγαλε στην ερημιά
Μια ανατολή, φως μου, μ'ένα φιλί δως μου,
ένα φιλί από βροχή και φωτιά

Ένα φιλί δικό σου κι ας είναι σαν τα φιλιά που σκορπάς
Που δίνεις στο όνειρο σου και έχεις ξεχάσει το πρωί που ξυπνάς

Μα ενώ την πόρτα κλείνεις
Από τα χείλη σου φευγει πουλί που τα φτερά του ανοίγει
Και ανεβαίνει στου ουρανού το νησι
Μια αναπνοή, με ένα φιλί

Ένα φιλί δως μου μια ανατολή, φως μου
Η νύχτα με έβγαλε στο πουθενά
Χώρισα από τον κόσμο ένα φιλί από δυόσμο,
Και όλο τον δρόμο θα κάνω εγώ ξανά.
Μια ανατολή φως μου, ένα φιλί δως μου,
Ένα φιλί από δυόσμο.
Χώρισα από τον κόσμο και η νύχτα με έβγαλε στην ερημιά
Μια ανατολή φως μου, ένα φιλί δως μου
Ένα φιλί από βροχή και φωτιά..

Όταν Βλέπεις μια Γυναίκα

$
0
0


Μια γυναίκα έχει λόγους πάντα μόνη να πονεί...
 
 
Όταν βλέπεις μια γυναίκα νάναι μελαγχολική
Να δακρύζει και να πίνει μην τη-νε παρεξηγείς
Ίσως έχασε μι’ αγάπη ή πατέρα ή παιδί 
Μια γυναίκα έχει λόγους πάντα μόνη να πονεί.

Μια γυναίκα πούχει θλίψη πρέπει να την σεβαστείς
Και ποτέ σου μην τολμήσεις να την εκμεταλλευτείς.
Όταν βλέπεις μια γυναίκα ν’άχει θλίψη στην ματιά
Έχει πόνο μέσ’ τα στήθια – έχει πόνο στην καρδιά.

Μην τηνε παρεξηγείτε δείξτε της λίγη στοργή,
είν’ εκείνο που της λείπει κι’ έχει μέσα της οργή.
Δώστε της λίγη αγάπη δώστε της παρηγοριά
Ίσως διώξετε τη θλίψη ίσως φύγ’ η συννεφιά.

Που να ξέρετ’ η καημένη τι να έχει και πονεί,
Ίσως έχασε μι’ αγάπη ή πατέρα ή παιδί.

Γιάννης Μαυρόγιαννος

Το φαινόμενο του θερμοκηπίου

$
0
0
Έρωτας ήταν κι έφυγε και γι’ άλλους τώρα τρέχει...

Στίχοι: Θοδωρής Κοτονιάς
Μουσική: Θοδωρής Κοτονιάς
Ερμηνεία: Ψαραντώνης & Μακρινά Ξαδέρφια

Για δες πως άλλαξε ο καιρός
και τα βουνά τρομάζουν
της άνοιξης τα λούλουδα
Γενάρη μπουμπουκιάζουν

Για δες πως άλλαξε ο καιρός
Γενάρη που ζεσταίνει
να τον εβλέπει ο Αύγουστος
αγάπες ν’ ανασταίνει

Αυτά που φέρνει ο ουρανός
δεν είναι χιόνια που `δες
στο μαύρο καταχείμωνο
ήρθανε πεταλούδες

Τί θέλω εγώ στα σύννεφα
δεν ξέρω να πετάω
εγώ στη γη γεννήθηκα
μόνο να περπατάω

Για δες πως άλλαξε ο καιρός
Αύγουστος και να βρέχει
έρωτας ήταν κι έφυγε
και γι’ άλλους τώρα τρέχει

Δισκογραφία:
Μακρινά Ξαδέρφια  - Καλό ταξίδι (2008)

Καπετάνιος ονείρων

$
0
0


 Εμπρός για του κορμιού σου το νησί!...
Να 'μουνα – λέει - καπετάνιος

τα όνειρά σου να ταξίδευα,

με ήλιο και με καταιγίδα

τα όνειρά σου να παγίδευα

σα μια μικρή ΄νειροπαγίδα.



Τότε θα χάραζα πορεία

εμπρός για του κορμιού σου το νησί

πρώτη η καρδιά μου στ΄ανοιχτά

πρώτη στην περιπλάνηση

κρατώντας τα κουπιά σφιχτά.



Μα μια θαλασσοταραχή

έσπασε το κουπί του χρόνου,

μόνος σ΄ωκεανούς γυρνώ,

μόνη συ στη στεριά του πόνου,

μόνος στο χρόνο προσπερνώ.!!





                                              Κώστας Πλασταράς

Μια εικόνα, μια λέξη

$
0
0
Αν οι άνθρωποι τ'αγγίξουν όλα τα τείχη της ζωής μονομιάς θα τα γκρεμίσουν...
 
Μια εικόνα, μια λέξη
είναι τόσο δυνατή
όλα να τα αντιστρέψει
και στο χρόνο να σταθεί

Δώσε το χέρι σου να δείς
αν οι άνθρωποι τ'αγγίξουν
όλα τα τείχη της ζωής
μονομιάς θα τα γκρεμίσουν

Αν θελήσουμε ν'αλλάξουν
του καιρού μας τα στραβά
ας ενώσουμε τα χέρια
σε μια δυνατή γροθιά

Οι ανθρώπινες αξίες
στα σημεία των καιρών
εθνικές περιουσίες
υποθήκες των λαών

Θα 'θελες η ιστορία
όντως να'ναι αληθινή
ή να είσαι ο κομπάρσος
στου θανάτου τη σκηνή;

Νίκος Μπουγάς

Το αμάξι

$
0
0
Απάντηση στον Σταύρογια το Καρδιά παλικαρίσια...


Άκου για να μάθεις φίλε
πως την βλέπω την ζωή
κέρασε με ένα τσιγάρο
να στο πάρω απ'την αρχή.

Η ζωή είναι ένα αμάξι
κάποιου δήμαρχου κλητήρα
πότε μένει από βενζίνη
πότε μένει από σπινθήρα

Στο πλυντήριο το αφήνεις
για ένα πλύσιμο στο χέρι
μπαίνει μέσα η γκόμενα σου
και στο χέζει περιστέρι.

Αν δεν πάρει με την μία
θα σου πάρει με τις δύο
κι όταν φεύγεις για ταξίδι
σου χαλάει το ψυγείο

Πας στον μάστορα το φτιάχνεις
και σου λέει τόσα θέλω
δεν περνάει ένας μήνας
ξαναμένει το μπουρδέλο.

Άσ’ το φίλε μην το ψάχνεις
πως την βλέπω την ζωή
θα σου λέω μαλακίες
μέχρι αύριο το πρωί

Η ζωή είναι ένα αμάξι
που έχει πρόβλημα στα φρένα
φίλε μην στενοχωριέσαι
έχεις δίπλα σου εμένα!

Ο Χαμαγιούν και ο Βακάρ

$
0
0
Ελλάδα χώρα της ντροπής και γι άλλους κρύο σπίτι, ξέχασες που ναι ιερό το βλέμμα του ικέτη, τώρα πια οι μισάνθρωποι σε σέρνουν απ τη μύτη…

Στίχοι : Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική : Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ερμηνεία: Θανάσης Παπακωνσταντίνου



Ο Χομαγιούν και ο Βακάρ, γι'αυτούς θα σου μιλήσω
Σαν άνθρωποι γεννήθηκαν, μα δίχως να το ξέρουν
γινήκαν όχθες ποταμού, πιο κάτω θα εξηγήσω

Τα όνειρα τους τα 'τρωγε της φτώχιας το σκουλήκι
Τα βράδια μάτια ορθάνοιχτα, η χώρα της ανάγκης
απλώνει το βρωμόχερο, ζητά μπροστά το νοίκι

Θέλει μπροστά το νοίκι

Κι έρχεται η στιγμή, που λες, να φύγουν κι ό,τι γίνει
κι αν όπως τρέμεις το χαμό σε λυπηθεί το κύμα
στη Λαμπεντούζα βρίσκεσαι, ή και στη Μυτιλήνη

Ο Χομαγιούν και ο Βακάρ, το βάσανο του δρόμου
Παντού συρματοπλέγματα, μα αλήθεια ποιος πιστεύει
πως με τα φράγματα κρατά την ώσμωση του κόσμου

Ελλάδα, χώρα της ντροπής, και γι'άλλους κρύο σπίτι
ξέχασες που 'ναι ιερό το βλέμμα του ικέτη
Τώρα πια οι μισάνθρωποι σε σέρνουν απ'τη μύτη

Σε σέρνουν απ'τη μύτη

Η ξενιτιά είναι βάσανο, κι άμα δε βγάζεις άκρη
για ρώτα τα τραγούδια σου, εκείνα της Καρπάθου
και τ'άλλα τα ηπειρώτικα, που φέρνουνε το δάκρυ

Ο Χομαγιούν και ο Βακάρ έχουν καρδιά μεγάλη
Βλέπουν το τραίνο να 'ρχεται και δίχως να το νιώσουν
γίνονται όχθες και κυλά της ανθρωπιάς ποτάμι


Από την εμφάνιση του Θανάση Παπακωνσταντίνου και της μπάντας του στο Θέατρο Βράχων το καλοκαίρι του 2014. Θα περιέχεται στο νέο δίσκο του με τίτλο 'Πρόσκληση σε δείπνο κυανίου'.
νέος δίσκος θα έχει τίτλο ''Πρόσκληση σε δείπνο κυανίου''
Πηγή: www.musicpaper.gr
νέος δίσκος θα έχει τίτλο ''Πρόσκληση σε δείπνο κυανίου''
Πηγή: www.musicpaper.gr


Η ιστορία των 2 μεταναστών που έχασαν τη ζωή τους προσπαθώντας να σώσουν ηλικιωμένο ζευγάρι που είχε εγκλωβιστεί μέσα στο αυτοκίνητό του πάνω στις γραμμές του τρένου στο Κρυονέρι το 2012. Πρόσφατα τιμήθηκαν με το βραβείο της ακαδημίας Αθηνών.

WEIMAR DISCO

$
0
0
Χορέψτε δούλοι, χορέψτε!... 

Στίχοι: Pornostroika Dadaifi
Μουσική: Pornostroika Dadaifi
Ερμηνεία: Pornostroika Dadaifi

Σου λενε για καιρους δοξασμενους και παλι
θα γυρεψετε βερεσε απο τον μπακαλη
χορεψτε Βαϊμαρη ντισκο δουλοι
τροικα boys
αυτοκτονιες πρεζα πορνεια ταυλανδοποιηση της κοινωνιας
ανεργια ναρκωτικα πορνεια επιχειρηματικοτητα και χρημα
αυτοκτονιες δολοφονιες πορνεια εξεφτελισμος της κοινωνιας
νοικοκυρες χαρουμενες και νεοναζι
εθνος δοξα και τιμη
τροικα boys go cowboys
η μακροχρονια ανεργια ειναι η νεα μακρονησος
το κομμα της WALL STREET τα ελεγχει πλεον ολα

χορεψτε δουλοι χορεψτε


ΔΙΣΚΟΣ:
Pornostroika Dadaifi - WEIMAR HELLDISCO (2014)

Λάμπα θυέλλης

$
0
0
Όσα αγαπάς δεν είν’ δικά σου... 
 
Σ΄αυτόν τον δύσκολο καιρό
κράτα λάμπα θυέλλης
και να φυλάς ότι αγνό και τρυφερό
να 'χεις όταν το θέλεις.
 
Έλα κοντά στον διπλανό
δώσε του χαρά απ την χαρά σου
σκέψου ελεύθερο ουρανό
όσα αγαπάς δεν είν’ δικά σου.
 
Το χέρι κράτα μου απόψε
μίλα μου για πράγματα γνωστά
στη θύελλα τον κάβο κόψε
ζήσε με φώτα λιγοστά…
 
Γιώργος Μακριδάκης

Στο μηδέν

$
0
0
 Στον επόμενο πόνο η αγάπη θα είναι ορφανή από χρόνο και μηδέν ακριβώς...

Στίχοι: Λέττη Κοιλάκου
Μουσική: Κώστας Αλεξίου
Ερμηνεία: Κώστας Αλεξίου & οι 3 Άσοι

Στον επόμενο πόνο
η αγάπη θα είναι
ορφανή από χρόνο
και μηδέν ακριβώς.

Στο επόμενο ψέμα
την καρδιά ξεκουρδίζω
κι όλα φτάνουν στο τέρμα
με μηδέν προσεχώς.

Στην επόμενη πράξη
τα δυο μάτια μου κλείνω
κι όλα είναι εντάξει
μα μηδέν δυστυχώς.

Τις επόμενες νύχτες
να μην ψάξεις για μένα
τα κοντέρ καρφωμένα
στο μηδέν συνεχώς.

Πεταλούδα

$
0
0
Άμα δε μάθεις να χαϊδεύεις τις πληγές δε θα σου φτάσει όλη η ζωή σου για να κλαις...

 

Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Μουσική: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Ερμηνεία: Βασίλης Παπακωνσταντίνου


Πώς το κάνεις,πώς το κάνεις κι εδώ μένω
άλλο απ'τα μάτια σου δεν έχω πιo δικά μου
μα ούτε άλλο από το βλέμμα σου πιό ξένο
πόσα ζητάς για να φωνάξεις τ'όνομά μου

Να με κοιτάς σα να με θέλεις
και να με παίξεις όπως ξέρεις

Ξέρεις τί θέλω να σου πω
κάτι που μάλλον θα γελάσεις
άμα δε μάθεις να χα'ι'δεύεις τις πληγές
δε θα σου φτάσει όλη η ζωή σου για να κλαις

Να με κοιτάς σα να με θέλεις
και να με παίξεις όπως ξέρεις

Σε βλέπω μόνη,λέω δεν είναι στα καλά της
ποιοί σε παράτησαν και θέλεις να τους δείξεις
Μια πεταλούδα που δαγκώνει τα φτερά της
σε πλησιάζω και πεθαίνω να μ'αγγίξεις

Μα η εικόνα σου παγώνει
μετά σε βλέπω πάλι μόνη

Ξέρεις τί θέλω να σου πω
κάτι που μάλλον θα γελάσεις
άμα δε μάθεις να χα'ι'δεύεις τις πληγές
δε θα σου φτάσει όλη η ζωή σου για να κλαις

Πώς το κάνεις,πώς το κάνεις κι εδώ μένω

Δισκογραφία:
Βασίλης Παπακωνσταντίνου  - Το παιχνίδι παίζεται 2010

Μονόγραμμα

$
0
0
Κλαίω για τα χρόνια που έρχονται χωρίς εμάς...


Ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης (Προσαρμογή: Βίκη Κουλιανού).
Σύνθεση : Γιάννης Βελίκης, Χρήστος Φολτόπουλος, Βίκη Κουλιανού
Εκτέλεση: Γιάννης Βελίκης  (Arpeggiosmp)
Ηχοληψία - Παραγωγή: Χρήστος Φολτόπουλος

Σ'αγαπάω μ'ακούς;
Κλαίω, πως αλλιώς, αφού αγαπιούνται οι άνθρωποι
κλαίω για τα χρόνια που έρχονται χωρίς εμάς
και τραγουδάω για τα αλλά που πέρασαν, εάν είναι αλήθεια.
Για τα «πίστεψέ με» και τα «μη.»
Μια στον αέρα μια στη μουσική,
εάν αυτά είναι αλήθεια τραγουδάω
κλαίω για το σώμα πού άγγιξα και είδα τον κόσμο.
Είμ'εγώ μ'ακούς;
Σ'αγαπώ μ'ακούς;
Πουθενά δεν πάω μ'ακούς;
Η κανένας ή κι οι δυο μ'ακούς;
Είμ'εγώ μ'ακούς;
Σ'άλλη γη σ'άλλο αστέρι μ'ακούς;
Δεν υπάρχει το χώμα, δεν υπάρχει ο αέρας
Που αγγίξαμε ο ίδιος μ'ακούς

Έτσι μιλώ για 'σένα και για 'μένα..
Επειδή σ'αγαπάω και στην αγάπη
ξέρω να μπαίνω σαν πανσέληνος

από παντού, για 'σένα, μέσα στα σεντόνια,
να μαδάω λουλούδια κι έχω τη δύναμη.
Αποκοιμισμένο, να φυσάω να σε πηγαίνω παντού,
σ'έχουν ακούσει τα κύματα πώς φιλάς,
πώς λες ψιθυριστά το «τι», πως χαϊδεύεις;
Είμ'εγώ μ'ακούς;
Σ'αγαπώ μ'ακούς;
Πουθενά δεν πάω μ'ακούς;
Η κανένας ή κι οι δυο μ'ακούς;
Είμ'εγώ μ'ακούς;
Σ'άλλη γη σ'άλλο αστέρι μ'ακούς;
Δεν υπάρχει το χώμα, δεν υπάρχει ο αέρας
Που αγγίξαμε ο ίδιος μ'ακούς

Πάντα εμείς το φως κι η σκιά.
Πάντα εσύ τ'αστεράκι και πάντα εγώ το σκοτάδι,
πάντα εσύ το πέτρινο άγαλμα και πάντα εγώ η σκιά
Το κλειστό παντζούρι εσύ, ο αέρας πού το ανοίγει εγώ.

ArpeggiosMP

Εγκατάλειψη

$
0
0
Ξεθώριασες, εγέρασες...Ένα τραγούδι σαν ανάστροφη προσευχή!... 





Στίχοι: Δημήτρης Βαρνάβας
Μουσική: Θανάσης Παντελής
Ερμηνεία: Μελίνα Κανά

Ο ήλιος τρώει τα χρώματα
κι ο χρόνος τις αισθήσεις
ο σκόρος τρώει το σκαρί
κι εσένανε οι τύψεις.

Για το φιλί που μου χρωστάς
που φεύγεις και με παρατάς
ξεθώριασες, εγέρασες
βάσανα χίλια πέρασες.

Γύρνα σε μένα μια βραδιά
να γίνει μέρα η νυχτιά
να γίνει κι ο αυγερινός
ήλιος μεγάλος και ζεστός.

Δισκογραφία:
Μελίνα Κανά - Αρώματα  αντί για ναφθαλίνη (1995)

Είδα τα μάτια σου θλιμμένα

$
0
0
Γιατί τα βλέπω λυπημένα σαν άνθη δίχως μυρωδιά...

Είδα τα μάτια σου θλιμμένα, τα είδα μελαγχολικά

Ήταν υγρά  και λυπημένα τα μάτια σου τα εξωτικά

Τα είδα κάπως να βουρκώνουν κι η θλίψη ήταν ζωντανή

Τα μάτια σου τ’ αγαπημένα μοιάζανε σαν ωκεανοί



Ποιος τόλμησε να τα πονέσει και να τους διώξει τη χαρά

Έλα και κάθισε κοντά μου και μίλησε μου καθαρά

Και πες μου τι σε βασανίζει κι είσαι θλιμμένη και πονάς

Κι έχεις την πίκρα εις τα χείλη και σ’ εμποδίζει να γελάς.



Αυτά τα μάτια τα θλιμμένα θα τα σκουπίσω αν το θες

Να λάμψουν όπως και ο ήλιος και να χαθούνε οι βροχές

Αυτά τα μάτια τα ωραία μου’ χουν ραγίσει την καρδιά

Γιατί τα βλέπω λυπημένα σαν άνθη δίχως μυρωδιά.


Γιάννης Μαυρόγιαννος

Γύρνα Ξανά

$
0
0
Ξέφυγα απ'όλα για να σ΄ αγαπώ...

Στίχοι: Βασιλική Μουρίκη
Μουσική: Βασιλική Μουρίκη
Ερμηνεία: Βασιλική Μουρίκη

Γυαλί κοφτερό ήσουν πάντα για μένα
Βουτιά στο κενό,τώρα τα 'χω χαμένα,
αν ήταν να φύγεις γιατί ήρθες εδώ...
Ξέφυγα απ'όλα για να σ΄ αγαπώ...

Ακόμα πονάω από την αλήθεια,
το ξέρεις καλά πως δεν ήταν συνήθεια,
τα πάντα θα έδινα να 'σουν εδώ...
και στη σκιά σου μονάχα να ζω...

Γύρνα ξανά, σ'έχω ανάγκη, κομμάτι δικό μου είσαι...
Γύρνα ξανά, να σε δω και σε θέλω, μαζί μου ζήσε...
Γύρνα για λίγο να αναστηθώ, μες την ζωή σου να υπάρχω, να ζω...

Σκοτάδι πυκνό, έκλεβες τη ζωή μου,
πεθαίνω εδώ γιατί λείπεις πνοή μου,
ξανά σου ζητάω να έρθεις πίσω
και να ξέρεις εγώ, θα προσπαθήσω...

Γύρνα ξανά, σ'έχω ανάγκη, κομμάτι δικό μου είσαι...
Γύρνα ξανά, να σε δω και σε θέλω, μαζί μου ζήσε...
Γύρνα για λίγο να αναστηθώ, μες την ζωή σου να υπάρχω, να ζω...


Δισκογραφία:
Βασιλική Μουρίκη - Γύρνα Ξανά (2014)

Αίμα, τιμή...

$
0
0
Τετρακόσια χρόνια του ‘μεινε η σκλαβιά...


 












Λέει πως είναι Έλλην κι αυτό λέει πολλά

τετρακόσια χρόνια του ‘μεινε η σκλαβιά

μα τα βράδια ονειρεύεται πως θα εκδικηθεί

Αίμα, τιμή...



Έγερσις πρωινή, ζόρικη δουλειά

το αφεντικό του δεν σηκώνει πολλά

ξυρισμένο κεφάλι, σκύβει – τι να πει...;

Αίμα, τιμή...



Μια ζωή ‘διατάξτε’, μια ζωή στρατός

ξυρισμένο μυαλό, δε ρωτάει τι και πως

φόβος, απωθημένα, μίσος και οργή

Αίμα, τιμή...



Το μπόι που χάνει υψώνει μ’ άναρθρες κραυγές

θάνατος μετανάστες, gay, κομμουνιστές

λύκος που ζητάει μια αγέλη για να κρυφτεί

Αίμα, τιμή...




Ο παππούς μετανάστης στην Αμερική

ο μπαμπάς Γερμανία, εξορία, φυλακή

τρικυμία εν κρανίω και ψυχή ρηχή

Αίμα, τιμή...



Λέει πως είναι Έλλην κι αυτό λέει πολλά...



Μιχαήλ Αδάμ

Γάζα

$
0
0


Υψώνουν τη δόξα του Γιαχβέ ως το Μολώχ...

Στη Γάζα δεν σκοτώνουνε παιδιά!
Στη Γάζα κυνηγάνε κακούς τρομοκράτες.
Σε σχολεία, σε φτωχογειτονιές, σε νοσοκομεία,
σε παρέες ανύποπτων αγοριών στην παραλία.

Στη Γάζα δεν σκοτώνουνε παιδιά!
Οι Χαναναίοι εξ άλλου δεν είχανε παιδιά,
ούτε στην Ιεριχώ χοροπηδούσανε αμέριμνα  παιδιά (το λέει κι η Τορά)
κι οι Παλαιστίνιες γεννάνε μικρά φίδια (το λέει κι η Ayelet Shaked).

Στη Γάζα δεν σκοτώνουνε παιδιά!
Απλώς αποκτούν (με κατακτητικό, αιματοβαμμένο χέρι)
τη χώρα όπου ρέει γάλα και μέλι
τη χώρα που ο Θεός υποσχέθηκε στον Αβραάμ, με την υπογραφή του ΟΗΕ,
τη χώρα των Παλαιστινίων.

Στη Γάζα δεν σκοτώνουνε παιδιά!
Μόνο κάθονται αναπαυτικά στις σεζ λονγκ τους στη Σνερόντ
πανηγυρίζοντας με κάθε βόμβα που σκοράρει στη Σατζάγια
ξεκληρίζοντας οικογένειες, ξεκοιλιάζοντας βρέφη,
και διαμελίζοντας έγγυες γυναίκες
-  αλλά, να πάρει ο Διάβολος και ο Αλλάχ, μέσα απ’ το σώμα των νεκρών γυναικών επιμένουν να ξεπετιούνται ολοζώντανα νεογνά, σα φίδια της ερήμου.

Στη Γάζα δεν σκοτώνουνε παιδιά!
Υψώνουν τη δόξα του Γιαχβέ ως το Μολώχ
κι ύστερα εξιλεώνονται καθώς προσεύχονται ταπεινά στο Τείχος των Δακρύων.

Στη Γάζα δεν σκοτώνουνε παιδιά!
Στη Γάζα τα εγγόνια του Άουσβιτς δείχνουν με πόση άνεση το θύμα μπορεί να έρθει στη θέση του θύτη
και να γίνει Κτήνος και Φασίστας
και ύπουλος φονιάς.

Στη Γάζα δεν σκοτώνουνε παιδιά!
Τεστάρουν απλά την πραμάτεια της βαριάς τους βιομηχανίας.
Για να γυρίζουν μετά, έντιμοι και συνεπείς,
στις διεθνείς εκθέσεις των πυραυλικών συστημάτων
διατυμπανίζοντας την εξαιρετική αποτελεσματικότητα των όπλων τους
με τη φράση – εγγύηση:
‘Κάνουν πολύ καλή δουλειά, sir.  Δοκιμάστηκαν με επιτυχία στη Γάζα!’

Στη Γάζα δεν σκοτώνουνε παιδιά!
Εγγυώνται (με τον πιο δικό τους τρόπο) την ασφάλεια του πλανήτη!
Κουστουμαρισμένοι κύριοι, σικ κυρίες και θεοσεβέστατοι ραβίνοι
συνομιλούν με τους ισχυρούς του κόσμου, διαπραγματεύονται,
κλείνουν deals, εμπορικές συμφωνίες
πουλώντας Άρτον και Θεάματα και Τρόμο
και ShowΘανάτου στο φιλοθεάμον κοινό
που, πανουκλιασμένο από την αηδία και την απάθεια,
εξαντλεί την οργή του απέναντι και σ’ αυτή την κτηνωδία
κάνοντας likeαπό την αναπαυτική, αναπηρική του πολυθρόνα
στο facebookκαι στο Avaaz.

Στη Γάζα δεν σκοτώνουνε παιδιά!
Ξεπετσιάζουν την ανθρωπιά μας,
προσβάλλουν με βαναυσότητα
ό,τι έχει ασπομείνει από λογική και ευαισθησία
στον υποτιθέμενο πολιτισμό μας,
οικοδομώντας (και εκεί)
το γενναίο, νέο κόσμο της Νέας Τάξης.

Στη Γάζα δεν σκοτώνουνε παιδιά!
Δεν υπάρχουνε παιδιά να σκοτωθούνε ή να παίξουνε στη Γάζα.
Στη Γάζα κάνουνε παιχνίδι τα αρπακτικά.
Στη Γάζα κάνουν partyτα Σκυλιά του Πολέμου
και αλυχτούν μεσίστιες οι σημαίες του πλανήτη.
Σε στάση προσοχής!


Αντώνης Κάτιας
Viewing all 850 articles
Browse latest View live