Quantcast
Channel: Στιχο-Μυθία
Viewing all 850 articles
Browse latest View live

Έξω απ'τα μέτρα

$
0
0
Στ'αστέρι της λύπης να πει πως μου λείπεις...

Στίχοι: Ασκληπιάδα Κυριάκου
Μουσική: Βαγγέλης Καζαντζής
Ερμηνεία: Βαγγέλης Καζαντζής

Γερμένος στην άμμο
ευχή τώρα κάνω
στ'αστέρι της λύπης
να πει πως μου λείπεις

Το όνειρο αλήτης
καημού καταλύτης
η ορμή του με παίρνει
με πάει με φέρνει

Ζωή μου σαν πέτρα
έξω απ'τα μέτρα κυλάς
και μες στο χειμώνα
ρωτάω ζωή πού με πας

Το γρίφο σου λύσε
καρδιά μου και ζήσε
καημέ μ'εκδικείσαι
εμπόδιο είσαι

Την τύχη θα ψάξω
ζωή να σ'αλλάξω
μοιραίο το δάκρυ
κι ας πέσει στην άκρη

Δισκογραφία:
Βαγγέλης Καζαντζής - Έξω απ'τα μέτρα (2014)

Του Ριζικού το Γνωμικό

$
0
0
Γίναν τα όνειρα πολύχρωμη βεντάλια κι αέρα κάνουν σ'έναν άλλο εαυτό...

Στίχοι: Αθηνά Σπανού
Μουσική: Χρήστος Ζελελίδης
Ερμηνεία: Αλέκα Γιανναδάκη


Αν ήσουν πρίγκιπας μικρός, θα είχες μια σχεδία
πατρίδα μια τελεία, ταξίδια θα 'κανες στο φως
Θα χώραγες σ'ένα κουτί, κι ας ήσουν μια ευθεία
μια ξέφρενη πορεία, χωρίς του τέλους την αρχή
Κι αν έπεφτες ποτέ στη γη, δε θα 'σουνα κομήτης
σε σπιτικό φεγγίτης, αέρας θα 'σουν και βροχή

Γίναν τα όνειρα πολύχρωμη βεντάλια
κι αέρα κάνουν σ'έναν άλλο εαυτό
άφησες πίσω σου κραυγές και παρακάλια
είσαι βουνό, του ριζικού σου γνωμικό.

Μικρούλες σκέψεις με φτερά, τα χίλια όνειρά σου
ριζώνουν στη καρδιά σου, μικρέ θνητέ μου πρίγκιπα
κι εγώ να ψάχνω για να βρω τρόπο να σε κοιτάξω
σ'ένα πλανήτη μακρινό, το σκηνικό ν'αλλάξω
βεντάλιες όπλα βάφτισες παντού τις ανεμίζεις
στη νύχτα τις γυρίζεις, μικρέ δικέ μου πρίγκιπα

Γίναν τα όνειρα πολύχρωμη βεντάλια
κι αέρα κάνουν σ'έναν άλλο εαυτό
άφησες πίσω σου κραυγές και παρακάλια
είσαι βουνό, του ριζικού σου γνωμικό.
Γίναν τα όνειρα πολύχρωμη βεντάλια
τριάντα φύλλα σ'ένα κόκκινο βυθό
Έριξες πίσω σου όλα τα παρακάλια
κι έγινες πια του ριζικού σου γνωμικό.

Μια ευχή

$
0
0
Κι αν η ζωή περπατά στα τυφλά, μη δακρύσεις...


Τα αστέρια κοιτάω ξανά
και αν με άφησες στο πουθενά
να σε καλά θα ζητώ
μία χάρη μόνο απ'το θεό

Τα μάτια σου να ναι στεγνά
κι αν η ζωή περπατά στα τυφλά
μη δακρύσεις, μην λες
για τον πόνο που αφήνει το χθες

Αυτή την ευχή τραγουδώ
αφού μόνος μιλώ στο θεό
να με ακούσει ζητώ
κι ας με άφησες μόνος να ζω!

Είναι νύχτες που η μοναξιά
μου μιλάει σαν είσαι μακριά
κι η καρδιά φωναχτά
την καρδιά σου να ακούσει ζητά

Το τέλος είναι σαν φωτιά
ότι καίει δεν θα ρθει ξανά
μα το ξέρω θα ρθεις
και στη πόρτα δειλά θα σταθείς

Αυτή την ευχή τραγουδώ
αφού μόνος μιλώ στο θεό
να με ακούσει ζητώ
κι ας με άφησες μόνος να ζω!


Μάνος Λέριος

ΑΠΟΘΥΜΙΑ

$
0
0
Μες στην καρδιά τρυπώνει φωτιά ανάβει μες στο νου,  θεριεύει και φουντώνει...

Στίχοι: Γιώργος Γκώνιας
Μουσική: Βαγγέλης Καζαντζής
Ερμηνεία: Φωτεινή Βελεσιώτου

Ενός κλαδιού η ερημιά
το χέρι της απλώνει
σαν αποχωρισμού αγκαλιά
γέρνει και μας πληγώνει

Μα ό,τι η ψυχή μας λαχταρά
μες στην καρδιά τρυπώνει
φωτιά ανάβει μες στο νου
θεριεύει και φουντώνει


Δισκογραφία:
Βαγγέλης Καζαντζής - Έξω απ'τα μέτρα (2014)


Φεγγάρι μου…

$
0
0
Για την Πανσέληνο του Αυγούστου

Φεγγάρι μου διάφανο
αμίλητο κοιτάζεις
τη μάννα που σε γέννησε
και δίπλα της σε κράτησε
τον Αύγουστο γιορτάζεις.
 
Είναι νυχτιές που ανάδειξες
του έρωτα τα πάθη
και στων πολέμων τις φωτιές
κρυφές, τους έριξες ματιές
ανθρώπινα τα λάθη.
 
Απόψε κάτσε δίπλα μου
σε θέλω για παρέα
ξέχνα τη  σκοτεινή πλευρά
έτσι κι αλλιώς, δεν αντιδρά
η σχέση σας μοιραία.
 
Φώτισες Ελληνόπουλα
σ ένα κρυφό σχολειό
τα άσπρα σπίτια της Μυκόνου
την προσευχή ενός διακόνου
και μια κυρά στον αργαλειό…
 

Γιώργος Μακριδάκης

33ος Πανελλήνιος Λογοτεχνικός Διαγωνισμός Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών

$
0
0

ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ
33ου ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ (Π.Ε.Λ.)

Η Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών (Π.Ε.Λ.) προκηρύσσει τον 33ον Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό για το έτος 2014. Ο διαγωνισμός περιλαμβάνει τα κάτωθι είδη του λόγου: Ποίηση, Διήγημα, Νουβέλα, Μυθιστόρημα, Θεατρικό Έργο, Δοκίμιο, Παραμύθι.
Δικαίωμα συμμετοχής έχουν όλοι οι εντός και εκτός Ελλάδος διαμένοντες ενήλικες ελληνόφωνοι, εξαιρουμένων των βραβευθέντων στον εν λόγω διαγωνισμό τα τελευταία πέντε χρόνια με Α΄ βραβείο για την κατηγορία που βραβεύτηκαν.
Οι διαγωνιζόμενοι μπορούν να λάβουν μέρος σε ένα ή και περισσότερα είδη, αλλά με ένα μόνο έργο τους για κάθε είδος και οπωσδήποτε αδημοσίευτο.
Το ποίημα να μην υπερβαίνει τους 30 στίχους (πάντως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υπερβαίνει τα δύο λεπτά απαιτούμενου χρόνου απαγγελίας), το διήγημα τις 6 σελίδες, η νουβέλα τις 70 σελίδες, το θεατρικό τις 100 σελίδες, το δοκίμιο τις 30 σελίδες, το παραμύθι τις 10 σελίδες, και το μυθιστόρημα τις 150 σελίδες. Κάθε έργο να σταλεί σε πέντε δακτυλογραφημένα αντίτυπα με ψευδώνυμο επάνω δεξιά. (Το μέγεθος των χαρακτήρων να είναι σε όλα 14.)
Οι διαγωνιζόμενοι να εσωκλείσουν στο μεγάλο φάκελο, ένα μικρότερο κλειστό φάκελο με γραμμένο απ’ έξω το ψευδώνυμό τους και τον τίτλο του έργου, ενώ μέσα σ’ αυτόν πρέπει να υπάρχουν τα εξής προσωπικά τους στοιχεία: Ονοματεπώνυμο, διεύθυνση κατοικίας, ταχυδρομικός κώδικας, τηλέφωνο (σταθερό και κινητό), e-mail (προαιρετικά), τίτλος του έργου και το ψευδώνυμο.
Τα έργα πρέπει να σταλούν ταχυδρομικά, με απλή επιστολή και όχι συστημένη, στα γραφεία της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, Γερανίου 41, 2ος όροφος, Τ.Κ. 10431 - Αθήνα,με ένδειξη αντίστοιχη προς το είδος στο οποίο λαμβάνουν μέρος, π.χ «για τον Διαγωνισμό Ποίησης» ή «για τον Διαγωνισμό Διηγήματος» κ.τ.λ. Στη θέση του αποστολέα να σημειωθεί μόνο το ψευδώνυμο.
Σε περίπτωση που ένας διαγωνιζόμενος λάβει μέρος σε περισσότερα του ενός είδη, μπορεί τους φακέλλους με το κάθε είδος και τις σχετικές ενδείξεις ( που ο καθένας τους θα περιέχει ξεχωριστό κλειστό φάκελλο προσωπικών στοιχείων ) να τους τοποθετήσει μέσα σε μεγαλύτερο, στον οποίο όμως θα αναγράφονται όλα τα είδη που περιέχει π.χ. « για τους διαγωνισμούς ποίησης και παραμυθιού ».
Τελευταία ημερομηνία αποστολής των έργων ορίζεται η 1η Οκτωβρίου 2014.
Οι διακριθέντες θα ειδοποιηθούν έγκαιρα για την τελετή βράβευσης, η ημερομηνία της οποίας θα κοινοποιηθεί με νεότερη ανακοίνωσή μας (εκτιμώμενος χρόνος μέσα Ιανουαρίου 2015).
Τα αποτελέσματα δεν ανακοινώνονται στις ιστοσελίδες της Π.Ε.Λ. ή οπουδήποτε αλλού πριν από την τελετή βράβευσης.
Επειδή στα μη βραβευθέντα έργα δεν αποκαλύπτονται τα στοιχεία των διαγωνιζομένων, δεν υπάρχει η δυνατότητα πληροφοριών για την επίδοσή τους, και δεν δίδονται πληροφορίες αναφορικά με την βαθμολογία τους.
Τα αποσταλέντα έργα δεν επιστρέφονται, ενώ τα μη διακριθέντα έργα θα καταστραφούν μαζί με τα προσωπικά στοιχεία των διαγωνισθέντων.
Πληροφορίες για το διαγωνισμό στα τηλέφωνα:
σταθερό 210 - 60 40 097( Εύα Χαλκιαδάκη, Γενική Γραμματέας ),
κιν. 694.60.60.813(Νίκος Ταβουλάρης, Πρόεδρος) και 697.72.42.508 (Χρίστος Σαββάκης, Αντιπρόεδρος).

                                           Ο Πρόεδρος                                              Η Γενική Γραμματέας
                                     Νίκος Ταβουλάρης                                           Εύα Χαλκιαδάκη

Ωκεανός

$
0
0
Μα απ'όσα μου `δωσες κλειδιά κανένα δεν ταιριάζει...

Στίχοι: Γιώργος Φραντζολάς
Μουσική: Γιώργος Φραντζολάς
Ερμηνεία: Καίτη Κουλιά

Σ'έναν αόρατο ωκεανό,
μέσα στα ρεύματα σ'ακολουθώ...
Κύμα το κύμα, φιλί το φιλί,
στων οριζόντων τη σιωπή...

Κι ύστερα χάνεσαι στους Τροπικούς,
λύνεις ανέμους, του Αιόλου τους ασκούς...
Κι όταν στο σώμα ξυπνά η αφή,
πια δεν υπάρχει επιστροφή...

Έρχεσαι, φεύγεις και πετάς,
κανείς δεν ξέρει που γυρνάς...
Κι απ'τους ανέμους της καρδιάς
κανένας δε σου μοιάζει...


Γιατί είσαι κύμα που κυλά,
Μοίρα μποέμισσα καρδιά...
Μα απ'όσα μου `δωσες κλειδιά
κανένα δεν ταιριάζει...


Έρχεσαι, φεύγεις, πέφτεις στο φως,
σαν τη βαρκούλα που τη σέρνει ο καιρός...
Ίσια στο μάτι του κατακλυσμού,
στις Συμπληγάδες τ'ουρανού...

Σώμα απ'το σώμα σου είμαι και `γώ,
μια πεταλούδα μέσα στον ωκεανό...
Κάτω απ'τον ίλιγγο των αστεριών,
μέσα στους κήπους των βυθών...


Δισκογραφία:
Καίτη Κουλιά - Η Αγάπη Λάθη Συγχωρεί (2004)

Τα βάσανα

$
0
0
Πιο πολύ αγάπησα τα αμαρτήματα σου...


Τα βάσανα μου είναι εδώ
και σπάνε σαν καθρέφτες
χίλια γυαλιά σαν γίνονται
τολμούν μιλούν κι οι ψεύτες.

Δεν έχω το κουράγιο σου
δεν έχω την καρδιά σου
και πιο πολύ αγάπησα
τα αμαρτήματα σου.

Κι αν είναι να το ξαναπώ
τραγούδι να το μάθεις
δεν είναι η καρδιά μυαλό
πρώτα θέλει να πάθεις.

Τα βάσανα σου είναι εδώ
κι αν φύγεις θα σε βρούνε
την άκρη δε θα βρεις ποτέ
κι αυτά θα σου μιλούνε.

Πόπη Κλειδαρά

Εδώ μιλάνε για λατρεία

$
0
0
Κι όταν ξυπνάς, ο Πρίγκηψ Κρίνος είναι ένας βόθρος τελικά...

Στίχοι: Κόρε. Ύδρο.
Μουσική: Κόρε. Ύδρο.
Ερμηνεία:Κόρε. Ύδρο.

Εδώ μιλάνε για λατρεία
εδώ μιλάνε για μορφές
που αποθεώνονται τη νύχτα
μέσα σε πάθη κι ενοχές

Εδώ μιλάνε για αγωνία
φυλακισμένη σε ψυχές
που ήρθαν από άλλους κόσμους
και από άλλες εποχές

Εδώ δεν είναι μια απλή επαρχία

Εδώ τη λέξη "αμαρτία"
δε θα τη βρεις στα λεξικά,
εδώ το μόνο πεπρωμένο
είναι η ζωή με μυστικά

Εδώ δεν είναι μια απλή επαρχία,
εδώ είναι οι άνθρωποι θεοί
(εδώ σταυρώνεσαι κι εσύ),
όταν ξαπλώνουν στο κρεβάτι

Τους λένε Ήλιο ή Κωνσταντίνο
Μυρτώ ή Πετάω Χαρταετό
Χριστίνα, Γιώργο ή Μαργαρίτα
Ντόριαν Γκρέυ ή Χριστό

Μα όπως το φως τους σε τυφλώνει
και σε κηδεύει ζωντανό
όταν η αλήθεια τους τελειώνει
όλα είναι ψέματα εδώ

κι όταν ξυπνάς, ο Πρίγκηψ Κρίνος
είναι ένας βόθρος τελικά
και το θεσπέσιο όνομά του
ηχεί ανατριχιαστικά

Εδώ δεν είναι μια απλή επαρχία
εδώ είναι όνειρο η ζωή,
εδώ κοιμήθηκες κι εσύ
Εδώ μην ελπίζεις σε κοινή ευτυχία,
εδώ είναι ο πόνος ηδονή,
εδώ πληγώθηκες κι εσύ
Εδώ δε ζητάμε μια νέα θρησκεία,
εδώ είναι οι άνθρωποι θεοί,
εδώ λατρεύτηκες κι εσύ

Εδώ δεν είναι μια απλή επαρχία

Δισκογραφία:
Κόρε. Ύδρο - Όλη η αλήθεια για τα παιδιά του 78 (2009)

Εθελοτυφλούμε

$
0
0
Μπόλικη φτώχεια, για να χορτάσεις...

Ένα καφέ, στο μπρίκι σκέτο

Με δυο τσιγάρα, το πακέτο

Μπόλικη φτώχεια, για να χορτάσεις

Φτάνει και σ'άλλους, να τη μοιράσεις



Λαθραίος μες, το λεωφορείο

Σε μία χώρα, ξενοδοχείο

Διαδρομή, στην ανεργία

Στάση, στο τέρμα, η εφορία



Εθελοτυφλούμε

Με όλους ,αυτούς που ακούμε

Όλα  για μας τα κάνουνε,

Για  να σωθούμε

Χρόνια τα λένε

τώρα τα ζούμε



Σε διαστάσεις, επιδημίας

Χρέη, και τάσης αυτοκτονίας

Μικρομεσαίοι, επαγγελματίες

Χρίστηκαν όλοι, εγκληματίες



Βαρύ  φορτίο, πάνω στης πλάτες

Σε ένα κόσμο, με αυταπάτες

Σε όλους πρέπει, εσύ να δώσεις

Φτωχός και άνεργος, για να τους σώσεις


Νίκος Μπουγάς

Μπομ - Μπομ

$
0
0
Ό,τι κι αν ζήσαμε μαζί είναι η δική μου πληρωμή...

Στίχοι: Μιχάλης Κλεάνθης
Μουσική: Μιχάλης Κλεάνθης
Ερμηνεία: Μιχάλης Κλεάνθης

Δε γουστάρω να μου λες καλημέρα
Δεν αντέχω να το παίζω σοφός
Κρατά εσύ του νικητή τον αέρα
Δεν υπήρξα και ποτέ δυνατός

Άμα θέλεις νοιώσε ακόμα και τύψεις
ρίξε επάνω μου τα κατηγορώ
ένα πράγμα να μου πεις μην τολμήσεις
σ αγαπώ!

Δε γουστάρω βλεμματάκια συμπόνιας
δεν αντέχω αναλύσεις βαριές
τόσα χρόνια χρονιά της καταφρόνιας
εκτονώθηκες λοιπόν και απ'αυτές

Ό,τι κι αν ζήσαμε μαζί είναι η δική μου πληρωμή
Άσε με να το ξέρω γελάω η υποφέρω
γι αυτό δεν έχεις λόγο εσύ

Δε γουστάρω ατυχείς συναντήσεις
δεν αντέχω ούτε φίλους να δω
αφορμές για περιττές εξηγήσεις
παιχνιδάκια συμβουλές και μελό.


Δισκογραφία:
Μιχάλης Κλεάνθης - Λέω λόγια (2013)

Ροκ Πάνθηρας

$
0
0
Αφού κανένας μας για πάντα δεν θα ζήσει ε, ας πεθάνω στο δικό σου το... 

Με γαλλικό φιλί και τούρκικο κρεβάτι
κι εσένα δίπλα μου, αχ πώς να κλείσω μάτι;
Μ’ αυτά τα κόλπα που μου κάνεις πώς ν’ αντέξω;
Θα με τρελάνεις... θα σου τις βρέξω!

Εσύ Μουλάν λίγο μετά την εφηβεία
κι εγώ ροκ πάνθηρας σε κρίσιμη ηλικία.
Εσύ να παίζεις με την Κόλαση του Δάντη
ε όχι, δεν θα σου φερθώ και με το γάντι.

Με jazz υπόκρουση και belle époque καντάδες
κι εσύ Kim Basinger 9 ½ βδομάδες
σα ζελεδάκι μου κουνιέσαι από πίσω
δεν πάει άλλο... θα σου χιμήσω!

Αφού ο καθένας μας κάποτε θα πεθάνει
ε, ας πεθάνω στο δικό σου το ντιβάνι
κι αφού κανένας μας για πάντα δεν θα ζήσει
ε, ας πεθάνω στο δικό σου το... μεθύσι!

Μιχαήλ Αδάμ

Το όνομά μου είναι δρόμος

$
0
0
Μόλις βρούνε το φεγγάρι,το μοιράζονται...

Στίχοι: Νίκος Κλεφτογιώργης
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Ερμηνεία: Σωκράτης Μάλαμας

Τ'όνομά μου είναι δρόμος, είναι λέξεις ιδρωμένες.
Που τις είπα σε αγίους και τρομάξανε.
Τ'όνομά μου είναι νύχτα. Είναι νύχτα που δεν ήρθες.
Είναι φώτα που ποτέ τους δεν ανάψανε.

Δεν γεννήθηκα ποτέ μου και ποτέ δεν έζησα.
Τ'όνομά μου ήταν λάθος και το έσβησα.
Δεν γεννήθηκα ποτέ μου,δεν συναντηθήκαμε.
Μόνο σε μια καταιγίδα μια βραδιά βρεθήκαμε.

Τ'όνομά μου είναι δρόμος,που περνάνε οι φευγάτοι.
Μόλις βρούνε το φεγγάρι,το μοιράζονται.
Η ζωή μου είναι δρόμος και τραγούδια από τσιμέντο.
Τραγουδάω και οι λέξεις κομματιάζονται.

Δεν γεννήθηκα ποτέ μου και ποτέ δεν έζησα.
Τ'όνομά μου ήταν λάθος και το έσβησα.
Δεν γεννήθηκα ποτέ μου,δεν συναντηθήκαμε.
Μόνο σε μια καταιγίδα μια βραδιά βρεθήκαμε

Το όνομά μου είναι δρόμος,που περνάνε οι φευγάτοι.
Μόλις βρούνε το φεγγάρι,το μοιράζονται


Δισκογραφία:
Σωκράτης Μάλαμας - Ο χάρτης (2014)

Μοναξιά 5

$
0
0
Προσπάθησα… Μα τ’ αδιέξοδο εμμένει. Μ’ έχει σφραγίσει το «μαζί».


Χτύπησε μία το ρολόι και ξαναπλώθηκε σιγή,
ούτ’ ένα αλύχτισμα απόψε του γείτονά μου το σκυλί,
ο γκιώνης, ταχτικός μου φίλος, κάπου αλλού μοιρολογεί
κι η παιχνιδιάρα μου η λεύκα ούτ’ ένα φύλλο δεν κινεί.

Ήρεμη νύχτα, λίγα τ’ άστρα κι εγώ μονάχος στην αυλή,
εχθρός μεγάλος το κρεβάτι και λιγοστή η αντοχή.
Νυχτερινή παρασπονδία, οι ήχοι φύγαν μακριά,
μ’ έχουν αφήσει, δίχως λύπη, μονάχο σε σιωπή βαθιά.

Μέσα στην τόση ησυχία έρχεται ’κείνη να με βρει,
είναι η γλύκα τής φωνής της, αλάτι σ’ ανοιχτή πληγή.
Σαν να ’ναι δίπλα μου κι απόψε, όπως και τότε μου μιλά,
ψάχνει επίμονα την Πούλια και τη βοήθεια μου ζητά.

Στις τόσες διάτρητές μου νύχτες η μνήμη στήνει παγανιά,
τριάντα χρόνια μας, σκαλίζει και με πετά στην ερημιά,
κι εγώ τους ήχους περιμένω να καταφτάσουν λυτρωτές,
αλλού να στρέψουνε τη σκέψη να με τραβήξουν απ’ το χτες.

Χτύπησε δύο το ρολόι και συνεχίζει η σιγή,
δε θέλει να θροΐσει η λεύκα, το νυχτοπούλι δε θα ρθει.
Πρέπει να πέσω, φτάνει μέρα, με περιμένει η δουλειά,
πολλές οι ώρες κι οι ευθύνες, αλλά σκιάζουν τα παλιά.

Έχουν περάσει τρία χρόνια μα η μορφή της ζωντανή.
Προσπάθησα με κάποιες άλλες να βάλω πάλι μιαν αρχή.
Προσπάθησα…
Μα τ’ αδιέξοδο εμμένει. Μ’ έχει σφραγίσει το «μαζί».

Άρης Άλμπης

Νίκος Πλουμπίδης

$
0
0
 14 Αυγούστου 1954: Απόψε, που σκοτώνουν τον Πλουμπίδη…
Eπειδή η μνήμη οφείλει να πεθαίνει τελευταία...



Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη

Σε τούτη την πατρίδα τί γυρεύω,
με μισθοφόρους και πραιτωριανούς,
τη δόξα σου γονατιστός να ζητιανεύω,
και να χτυπώ την πόρτα σου στους ουρανούς,
τη δόξα σου γονατιστός να ζητιανεύω,
και να χτυπώ την πόρτα σου στους ουρανούς.

Σαν ψίχουλα είναι τούτα τα στιχάκια,
από συμπόσια και ξενύχτια ποιητών,
τα ψυθιρίζουν οι χαφιέδες στα σοκάκια,
εκεί που πάω σαν το ψάρι να πιαστώ,
τα ψυθιρίζουν οι χαφιέδες στα σοκάκια,
εκεί που πάω σαν το ψάρι να πιαστώ.

Κινήσαμε για μακρινό ταξίδι
κι η νύχτα φαρμακώνει τα φιλιά
ποιος κόσμος μας κρατάει και ποιο σανίδι
απόψε που δικάζουν τον Πλουμπίδη.
Οι λύκοι αγκαλιά με τα σκυλιά,οι λύκοι αγκαλιά με τα σκυλιά.

Σε τούτη την πατρίδα τί γυρεύω,
με μισθοφόρους και πραιτωριανούς.

Δισκογραφία:
Τροπάρια για φονιάδες - 1977

«Εξετελέσθη ζητωκραυγάζων υπέρ του ΚΚΕ», έγραψαν την ίδια μέρα οι αθηναϊκές εφημερίδες, υπογραμμίζοντας ως βασικά στοιχεία του γεγονότος ότι ο εκτελεσμένος «αντιμετώπισε με απόλυτον ψυχραιμίαν τας σφαίρας του αποσπάσματος» και «δεν εδέχθη ούτε να κοινωνήση, ούτε να του δέσουν τους οφθαλμούς του» ...

Άλλοθι

$
0
0
Μήπως ραγίσει και πέσει η αγάπη...

Στίχοι: Χρήστος Θηβαίος, Νίκος Καρούζος, Emilia Ottaviano
Μουσική: Χρήστος Θηβαίος
Πρώτη εκτέλεση: Χρήστος Θηβαίος & Emilia Ottaviano ( Ντουέτο )

Μες στα δίχτυα μου σκαρφαλώνουν
ψάρια ασημιά και μια χούφτα αναπνοή
κι η προσευχή τους που στεγνώνει
σαν ουρλιαχτό σημαδεύει τα αστέρια
μήπως ραγίσει και πέσει η αγάπη
με τα δυο μάτια μου κοιτάζω ψηλά
με τα δυο χέρια μου γιορτάζω τη λάσπη

Ό,τι σκότωσα πουλάω
μα αυτό το αίμα με δένει σφιχτά
σ`ένα αρραβώνα ακριβό.
Είμαι ένα σκυλί που γαβγίζει στ`αστέρια
μήπως ραγίσει και πέσει η αγάπη
με τα δυο μάτια μου κοιτάζω ψηλά
με τα δυο χέρια μου γιορτάζω τη λάσπη.

Στο βυθό σου ανοίγω πάλι
μαργαριτάρι σου είμαι και αρρώστια
μα η αγκαλιά μου κοράλλι
Όστρακο που`χει δαγκώσει τ`αστέρια
μήπως ραγίσει και πέσει η αγάπη
με τα δυο μάτια μου κοιτάζω ψηλά
με τα δυο χέρια μου γιορτάζω τη λάσπη.

Στο Θεό μου τραγουδάω
και η φωνή μου τον κάνει Θεό
κι ας τον προσβάλλει η ζωή μου
σφίξε με κι άλλο στη μοίρα σου απάνω
μήπως ραγίσει και πέσει η αγάπη
με τα δυο μάτια μου κοιτάζω ψηλά
με τα δυο χέρια μου γιορτάζω τη λάσπη.

Resto dint
oestino tuoi
e dint a te veco nu munn diverso
vularro via da cca.

Canto a nu Dio ca nun credo o mio
e a voce mia nu sciato addiventa
tengo christ`uocchie ca guardano`n cielo
ma l`anima mia ten ` o culore do chianto.


Δισκογραφία:
Συνήθεις Ύποπτοι - Είμαι αυτό που κυνηγάω (2003)

Γαλάζιο Ποδήλατο

$
0
0
Αν το πάθος  χαθεί μόνο στάχτη θα μείνει στο βλέμμα...
 
Μες τη σκόνη του δρόμου έχω βρει τη φωνή
Όταν όλοι σωπαίνουν να ακούγεται αυτή
Μη με βάζεις στο κόλπο για να βγάζω λεφτά
Ζω μονάχα με πάθος για να ανέβω ψηλά

Όσα όνειρα κάνω τα έχω πάντα μαζί
Είτε μέσα στο δάσος είτε πάνω απ’ τη γη
Μη μου δείχνεις τον τρόπο να τα χάσω κι αυτά
Έχω φύγει απ’ τον φόβο ταξιδεύω μακριά  

Ένα γαλάζιο ποδήλατο με τραβάει απ’ τη γη
Στο πρώτο σύννεφο που το όνειρο ζει
Πετάει στον άνεμο γίνεται πουλί
Χαλάει τα σύνορα απ’ τη δική μου ζωή

Μα δεν μπορείς να με δεις
Αν δεν θέλεις να βγεις απ’ τον κόσμο που ζεις
Στη μεγάλη τη θάλασσα στην καρδιά να βρεθείς
Και εδώ μένεις στα νερά της συνήθειας

Γιατί είναι έτσι η ζωή που αν το πάθος  χαθεί
Μόνο στάχτη θα μείνει στο βλέμμα
Και στο δρόμο των αστέγων ψυχών
Το γαλάζιο το ποδήλατο θα φαντάζει ένα ψέμα


* Η εικονογράφηση είναι της καλής φίλης ζωγράφου Μελίνας Nameliarte.

Δεκαπεντεύγουστος

$
0
0
Δεκαπενταύγουστος και κάτι μας ενώνει...

Στίχοι: Νίκος Μαρουλάκης
Μουσική: Νίκος Καρτσωνάκης
Ερμηνεία: Νίκος Καρτσωνάκης - Άντζελα Λίβα

Εδώ το θαύμα
εδώ που ήρθα για να κάνω ένα τάμα
Εδώ ψυχή μου
ήρθες για πάντα να αλλάξεις την ζωή μου

Εδώ στην Τήνο
μάγια και ξόρκια του κακού,
όλα τα λύνω
εδώ χαρά μου
τα πιο μεγάλα τώρα ζω τα όνειρα μου

Δεκαπενταύγουστος και κάτι μας ενώνει
Δεκαπενταύγουστος στου Αιγαίου το μπαλκόνι
Δεκαπενταύγουστος σε μια στιγμή αγία
που εσένα έστειλε σε μένα η Παναγία

Εδώ το δέος
εδώ που ο κόσμος γίνεται απλός κι ωραίος
εδώ ψυχή μου
στην ερημιά μου εσύ γίνεσαι βροχή μου

Εδώ στην Τήνο
όση αγάπη έχω μέσα μου στη δίνω
εδώ και τώρα
χώρεσε όλη μου η ζωή σε μία ώρα


Οι πόνοι της Παναγίας

$
0
0
Χίλιες φορές να γεννηθείς τόσες, τόσες θα σε σταυρώσουν...

Στίχοι: Κώστας Βάρναλης
Μουσική: Λουκάς Θάνος
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης
Άλλες ερμηνείες: Γιάννης Χαρούλης

Πού να σε κρύψω γιόκα μου
να μη σε φτάνουν οι κακοί
σε ποιο νησί του ωκεανού
σε πια κορφή ερημική.

Δε θα σε μάθω να μιλάς
και τ’ άδικο φωνάξεις
ξέρω πως θα χεις την καρδιά
τόσο καλή τόσο γλυκή
που μες τα βρόχια της οργής
ταχειά, ταχειά θε να σπαράξεις.

Συ θα `χεις μάτια γαλανά
θα `χεις κορμάκι τρυφερό
θα σε φυλάω από ματιά κακή
και από κακό καιρό

Από το πρώτο ξάφνιασμα
της ξυπνημένης νιότης
δεν είσαι συ για μάχητες
δεν είσαι συ για το σταυρό
εσύ νοικοκερόπουλο
όχι σκλάβος, όχι σκλάβος ή προδότης

Κι αν κάποτε τα φρένα σου
το δίκιο φως της αστραπής
κι αν η αλήθεια σου ζητήσουνε
παιδάκι μου να μην τα πεις

Θεριά οι ανθρώποι δεν μπορούν
το φως να το σηκώσουν
δεν είναι η αλήθεια πιο χρυσή
απ’ την αλήθεια της σιωπής
χίλιες φορές να γεννηθείς
τόσες, τόσες θα σε σταυρώσουν

Δισκογραφία:
Σάλπισμα - 1980 & 1996
Σαν έρθουν μάνα οι φίλοι μου - 2003

Άιντε και ξέχασα

$
0
0
Ψέματα μου είπανε ο φίλος κι αδερφός μου πως η αγάπη κρύβεται στων ανθρώπων τις καρδιές...

Στίχοι: Γιάννης Χαρούλης
Μουσική: Παύλος Συνοδινός
Ερμηνεία: Γιάννης Χαρούλης

Είχα μα τα έχασα τα λόγια και το φως μου
ψέματα μου είπανε ο φίλος κι αδερφός μου
πως η αγάπη κρύβεται στων ανθρώπων τις καρδιές
μα έξω χέρια αδειανά και σβηστές φωτιές.

Άιντε και ξέχασα μ'ανθρώπους να μιλώ
το δρόμο έχασα και ψάχνω να τον βρω


Μαύρη πέτρα κύλησε τη ζωή την ξύπνησε
κι από παράθυρα κλειστά το σκάμε σα σκιές
κι όσα δεν τολμήσαμε στις φωτιές τα ρίχνουμε
να ζεσταθούν τα όνειρα τα χέρια οι αγκαλιές.

Δισκογραφία:
Παύλος Συνοδινός - Greeklish Babylon (2012)
Viewing all 850 articles
Browse latest View live