Quantcast
Channel: Στιχο-Μυθία
Viewing all 850 articles
Browse latest View live
↧

Άλλαξαν Όλα

December 21, 2013, 8:18 am
$
0
0
O αγαπημένος φίλος Τάκης Δήμητσας δεν είναι πια μαζί μας! Μοιάζει απίστευτο... Αντίο Τάκη!...

Μουσική: Γιάννης Κ. Ιωάννου
Στίχοι: Τάκης Δήμητσας
Ερμηνεία: Kαλλιόπη Βέττα

Τα ρούχα τα καινούρια θα φορέσω
θα διώξω κάθε σκέψη μου παλιά
δε θέλω πλέον άλλο να πονέσω
θα ψάξω να βρω άλλη αγκαλιά.

Άλλαξαν όλα και διέγραψα τις πίκρες
και τους καημούς μου τους αναστεναγμούς μου.
Καινούρια μέρα τώρα πια χαράζει
και φέγγει την ελπίδα με κάθε της αχτίδα.

Θα κάτσω στα τραπέζια της πλατείας
θα πιω έναν εσπρέσσο δυνατό
στους δρόμους θα χαθώ της πολιτείας
σφυρίζοντας χαρούμενο σκοπό.

Άλλαξαν όλα και διέγραψα τις πίκρες
και τους καημούς μου τους αναστεναγμούς μου.
Καινούρια μέρα τώρα πια χαράζει
και φέγγει την ελπίδα με κάθε της αχτίδα.

Μαντίλι στο λαιμό τώρα θα δέσω
κουρσάρος δίχως πλοίο στη στεριά
λιμάνια του ονείρου θα κουρσέψω
θα κυνηγήσω δράκους και θεριά.

Άλλαξαν όλα και διέγραψα τις πίκρες
και τους καημούς μου τους αναστεναγμούς μου.
Καινούρια μέρα τώρα πια χαράζει
και φέγγει την ελπίδα με κάθε της αχτίδα.

Δισκογραφία:
Kαλλιόπη Βέττα - Ξαφνική βροχή (2011)
↧
Search

Σκέφτομαι εσένα μόνο

December 22, 2013, 9:27 am
$
0
0


Πάρε το αίμα μου και δως μου το δικό σου...

Σκέφτομαι εσένα μόνο !
Μια καρδιά μονάχη  που έχει τόσο πόνο
δεν μπορεί να αντέξει.

Μα πού με πάει η σκέψη μου, μπορείς να την λαγιάσεις?
Πώς θα μπορέσω να σε βρω;
Σε πια γωνίτσα να σταθώ
μήπως και την περάσεις;

Πάρε το αίμα μου και δως μου το δικό σου
για να σε νοιώσω θέλω και να σε αισθανθώ
να με αγγίξω και να πιάσω το σφυγμό σου,
σ΄ αυτή την παγωνιά εγώ να θερμανθώ,
εσύ κι εγώ.

Πες μου πως γίνεται εσύ για να γλυτώσεις?
Πες μου πως γίνεται εγώ για να σωθώ?
Θα ‘πρεπε ίσως κάποτε εσύ να με σκοτώσεις
ή θα ‘ταν πρέπον σήμερα μόνος να σκοτωθώ,
τώρα εδώ.

Νοιώθω της αγάπης σου θερμή την παρουσία
μα μόνος μου μετρώ κι αυτή τη μοναξιά
άλλη μια μέρα πέρασε, άλλη μια απουσία
κι έρχετ΄ η νύχτα η βαριά με  μια στεναξιά
και μια κραξιά.

Τέτοια ώρα σ΄ έχω ανάγκη, τέτοια ώρα σε ζητώ,
της καρδιάς σου το λιμάνι για ν΄αράξω το γυρεύω
κι όταν πια θα έχω φτάσει κι όταν πια εκεί  βρεθώ
θα αρχίσω να πετάω, θα αρχίσω να χορεύω,
θα σε παιδεύω.

Όμως άλλα γράφει  η μοίρα κι άλλα λέει το ριζιμιό,
μ΄ αγκαλιά τη μοναξιά μου στο ποτάμι σου θα πέσω,
το κορμί μου να παλεύω και να θέλω να σωθώ
μα η μοίρα θέλει ίσως πιότερο για να πονέσω
μαζί κι οι δυο.


Κώστας Πλασταράς
↧
↧

Μαύρη Κορφή

December 23, 2013, 3:18 pm
$
0
0
Κι εμένα δέρνει η μοναξιά, θέτε με σύντροφο σας...

Στίχοι: Μήτσος Σταυρακάκης
Μουσική: Γιώργος Ξυλούρης
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργης Ξυλούρης

Μαύρη Κορφή όντε σε δω, τα νέφαλα ζωσμένη
θαρρώ πως είσαι κοπελιά, τη σάρτσα στολισμένη

Σαν ερωμένη κείτεται, στα πόδια σου η Νίδα
κι ετσά ζευγάρι ταιριαστό, μ'άλλη κορφή δεν είδα

Μαύρη Κορφή και Σκίνακα, κ'ίντα 'ναι τ'άδικο σας;
κι εμένα δέρνει η μοναξιά, θέτε με σύντροφο σας.

Δισκογραφία:
Γιάννης Αγγελάκας, Γιώργος Ξυλούρης (Ψαρογιώργης), Γιάγκος Χαιρέτης, Νίκος Βελιώτης - Όσο κι αν δέρνει ο άνεμος (2012)  
↧

Ποια ζωή

December 23, 2013, 4:46 pm
$
0
0
...κι ό,τι ζω, αχ, δε μου φτάνει...;


Μια Βαβυλώνα έχω καρδιά κι έναν θεό γινάτι
οι έρωτες με μέθυσαν και μου 'βγαλαν το μάτι

Η τρέλα μου και το φευγιό βαθειά στα σωθικά μου
στον κόσμο ό,τι αγάπησα ήταν ενάντιά μου

Ποια ζωή πληρώνω νοίκι
κι ό,τι ζω δεν μου ανήκει;
Ποια φωτιά θνητό με κάνει
κι ό,τι ζω, αχ, δε μου φτάνει;

Μια μπάλα φως στα χέρια μου, ψυχή μες στην παλάμη
το δίκιο μου για δόλωμα στου κόσμου το καλάμι

Μετρώ εφτά κλειστές ζωές και μια ουράνια Δίκη
μ'αυτός ο αέρας που φυσά με σέρνει απ'το μανίκι

Ποια ζωή πληρώνω νοίκι
κι ό,τι ζω δεν μου ανήκει;
Ποια φωτιά θνητό με κάνει
κι ό,τι ζω, αχ, δε μου φτάνει;

Γιώργος Γκρίλης
↧

ΤΟ ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

December 24, 2013, 4:23 pm
$
0
0
Καλά Χριστούγεννα! Είθε το άστρο της Βηθλεέμ να φωτίσει και να μεταμορφώσει τις ψυχές και τις ζωές μας...
 

Κοιμήσου εσύ στολίδι μου,
κλείσε τα βλέφαρά σου
κι εγώ στο πλάι σου αγρυπνώ,
Μάνα και Παναγιά σου.

Κι απ'τα κλειστά τα βλέφαρα,
να φύγουν τα όνειρά σου,
φως και ελπίδες να γινούν,
για όλα τα πλάσματά σου.

Και από τα χειλάκια σου,
το γάλα που θα στάξει,
να θρέψει τους φτωχούς της γης,
κανείς να μην πεινάσει.

Κοιμήσου και παρήγγειλα,
ένα χρυσό αστέρι,
πάνω απ'τη φάτνη να σταθεί,
Χριστούγεννα να φέρει...


Χρυσούλα Διπλάρη
↧
↧

Καλή χρονιά

January 2, 2014, 12:01 am
$
0
0
Ευτυχισμένο το 2014!



Όσα ειν'τ'αστέρια που ο ουρανός τη νύχτα του στολίζει
τόσες χαρές η νέα χρονιά να σας γλυκοχαρίζει!
↧

Θα σου πω μια ιστορία

January 3, 2014, 12:57 am
$
0
0
Το κορίτσι μας μεγάλωσε κι άρχισε το ταξίδι! Μιχαέλα, καλοτάξιδη!...

Στίχοι: Μιχαέλα Κυργιαφίνη
Mουσική: Μιχαέλα Κυργιαφίνη
Eρμηνεία: Μιχαέλα Κυργιαφίνη, Διονύσης Τσακνής

Θα σου πω μια ιστορία, που κανείς δε σου χει πει
Θα σου γνέσω στο αδράχτι, ένα τέλος και μια αρχή
Δε θα έχει μέσα δράκους, ούτε βασιλείς σοφούς
Και θα λέει μόνο για σένα, που πετάς στους ουρανούς

Θα σου πω ένα παραμύθι για νεράιδες και στοιχειά
Που βρεθήκανε στο δρόμο, για να μείνουν αγκαλιά
Έλα φίλα με στο στόμα κι από βάτραχος θα δεις
Πως φωτίζονται τ'αστέρια και μου αλλάζουνε μορφή

Θα σου πω ένα τραγούδι που όμοιο του δε θα βρεις
Δε μιλάει για αγάπη μα για όσα είμαστε εμείς
Είμαι τζίνι σε λυχνάρι και έλα τρίψτο για να βγω
Είμαι άποδη γοργόνα, μα για σένα περπατώ

Έλα πάρε με απ το χέρι μες στο κάστρο σου να μπω
Μας ξεγέλασε ο μάγος και μας χώρισε στα δυο
Μα θα ρθω να σε ξυπνήσω απ τον ύπνο το βαθύ
Και θα φάω εγώ το μήλο να σου σώσω τη ζωή

Μες την τόση μου ασχήμια δες μπορώ να αγαπηθώ
Σαν εσένα θα μαι κύκνος, στο πλευρό σου να πετώ

Δισκογραφία:
Μιχαέλα Κυργιαφίνη  - Ετών 21 (2013)
↧

Δέντρο

January 3, 2014, 2:04 am
$
0
0
Λίγο φως... 

Κάθομαι σ’ ένα κλαδί με νεκρά πουλιά
Το χώμα είναι σκοτεινό απ’τον ήλιο
Τη νύχτα γίνεται δροσερό και φέγγει
Τα πουλιά δε φεύγουν.

Νίκος Κυριακίδης
↧
Search

Ανάμνηση

January 3, 2014, 2:41 am
$
0
0

Του ουράνιου τόξου μοιάζεις πριν ο ήλιος ξαναβγεί...


Τρεμοπαίζει, τρεμουλιάζει στην καρδιά μου μια πληγή,

άσε φίλε, μου φωνάζει, δεν είναι για σένα αυτή.

Κι αν προσπάθησες κοντά σου να τη φέρεις μια στιγμή,

έμαθε τα μυστικά σου, σ’ έφερε σε παρακμή.



Ποιος ειν’ εκείνος που πονάει και χωρίς λόγο δακρύζει;

Ο φθόνος της δε σταματάει στα παλιά θα σε γυρίζει·

νιώθεις πως μέσα σου έχει σπάσει η μεγάλη δύναμή σου,

πίστεψες πως θα ξεχάσεις μα σ’ έδεσε στη φυλακή σου.



Τον ορίζοντα κοιτάζεις που κοιτούσατε μαζί,

του ουράνιου τόξου μοιάζεις πριν ο ήλιος ξαναβγεί.

Μένει μόνο μια ελπίδα, μία νέα προοπτική,

πως αυτή η καταιγίδα θα λυτρώσει την ψυχή.

Βασίλης Ακριβούσης
↧
↧

Σ'αυτή τη χώρα

January 6, 2014, 4:50 am
$
0
0
Κοιμάται απόψε η Ιστορία, μην την ξυπνήσετε και κάντε ησυχία...

Στίχοι: Τάμμυ Τσέκου.
Μουσική: Απόστολος Ρίζος
Ερμηνεία: Απόστολος Ρίζος

Σ'αυτή τη θάλασσα που στέρεψε η ελπίδα
άμμος σηκώνεται καυτή και μας σαρώνει
ανάσα δράκου τον αέρα μας στεγνώνει
σκίζει ο άνεμος τη μόνη μας σελίδα

Σ'αυτή τη χώρα που τη σκέπασε το χιόνι
χώμα δε βρίσκει τριαντάφυλλο να ζήσει
σε μια φωλιά γυρίζει η άνοιξη ν'ανθίσει
και βρίσκει μέσα πεθαμένο χελιδόνι

Σ'ένα κουτί κοιμάται απόψε η ιστορία
μην την ξυπνήσετε και κάντε ησυχία
Σ'ένα δωμάτιο στο απέναντι μπαλκόνι
ένα ρολόι που χτυπάει - με σκοτώνει.

Αυτή η μάνα που μας στέρησε το γάλα
Θέλει με δάκρυ να ποτίσει την αυλή της
Θέλει με αίμα να δροσίσει το κορμί της
Κι όταν της δώσεις όλα αυτά, ζητάει κι άλλα

Σ'αυτή τη χώρα που τη σκέπασε το χιόνι
χώμα δε βρίσκει τριαντάφυλλο να ζήσει
σε μια φωλιά γυρίζει η άνοιξη ν'ανθίσει
και βρίσκει μέσα πεθαμένο χελιδόνι


Από τους Αγώνες Δημιουργίας Ελληνικού Τραγουδιού 3 / Στίχος και μουσική = τραγούδι.
↧

Ανεμώνη

January 6, 2014, 4:59 am
$
0
0
Μες του χειμώνα την καρδιά ανθίζει μια ανεμώνη...


Την άνοιξη ανθίζουν οι πασχαλιές
τα κρίνα και τα ρόδα
και στη μικρή μου την αυλή
-στου ανέμου το μπαλκόνι-
μες του χειμώνα την καρδιά
ανθίζει μια ανεμώνη


Τ'αγιάζι 
τον μοβ ανθό της μαστιγώνει
τρέμω και καρδιοκτυπώ
-για σένα που ματώνεις-
μη φύγεις  κι ερημώσει
τ'ανέμου  το μπαλκόνι

Την άνοιξη 
που όλα ανθίζουνε
εσύ μαραζώνεις
κι ένας μικρός βοριάς
κλαίει  για  σένανε 

-στου ανέμου το μπαλκόνι-

Και καρτερώ  και καρτερώ
την άλλη χειμωνιά
-στ'ανέμου το μπαλκόνι-
να θρεις ν'ανθίσεις
-στην αυλή -
 μικρή μου  ανεμώνη


Ρούλα Χατζή - Τριανταφύλλου
↧

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ

January 25, 2014, 7:37 am
$
0
0
Από τη Ρέθεμνο με αγάπη!...


ΤΟΥ ΘΕΟΥ:

Ρωτάς ήντα 'ναι ο Θεός και ποιος τον εκατέχει
είν'η Αγάπη μάθια μου που σύνορο δεν έχει.



TΟΥ ΕΡΩΤΑ:

Καλό είναι και τη λογική λίγο να την ακούμε
μα για τον Έρωτα Θεό είναι γραφτό να ζούμε.

Έχεις για μάθια θάλασσα και ουρανόν ομάδι
μα δε γροικάς απού για σε ρημάζω κάθε βράδυ.

Κύμα το κύμα η θάλασσα να μάζευε και πάλι
να 'ταν η Κρήτη μιαν οργιά 'πο τη δική σου αγκάλη



ΤΣΗ ΚΑΡΔΙΑΣ:

Είναι η καρδιά μου κόκκκινη σαν το καυτό καμίνι
αν σκορπιστεί στον ουρανό, άστρο δεν θ'απομείνει.

Είναι η καρδιά μου ποταμός, μια θάλασσα ζητάει
αν την ανοίξεις μια αγκαλιά μέσα σου θα κυλάει.

Έχει η καρδιά μου κύματα, μα όσο κι αν αγριέψει
μια σκέψη σου μόνο αρκεί για να την ημερέψει.

Είναι η καρδιά σου θάλασσα κι εγώ την αγναντεύω
να 'χα καράβι το κορμί και να σε ταξιδεύω.



ΤΣΗ ΚΡΗΤΗΣ:

Την Κρήτη την αγάπησα σαν μάνα και πατρίδα
όλο τον κόσμο αν γύρισα, έθοιο νησί δεν είδα

Πέφτει η νυχτιά ολοσκότεινη μες στην παντέρμη Κρήτη
μα στην ψυχή μου έχω λευκό χιόνι του Ψηλορείτη

Κρήτη μου η μοίρα μ'έφερε στα χώματά σου πάλι
να τα πατώ, να μου γεννούν την πιο ουράνια ζάλη



ΤΣΗ ΞΕΝΙΘΙΑΣ:

Δεν κλαίω κακούργα ξενιθειά τα μύρια βάσανά μου
μόνο με λιώνει που μακρυά έχω τα τα παιδιά μου...



ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ:

Σου είπα να σε παντρευτώ κι εσύ ρωτάς με 'γιάντα;'
Γιάντα δεν θα 'βρεις σαν κι εμέ ποτέ σου άλλον άντρα!

Σου είπα να σε παντρευτώ κι εσύ μου είπες 'φύγε'!
Φύγε να πεις την κότα σου που θα σε πάρει, λίγε!...

Σου είπα να σε παντρευτώ κι εσύ μου είπες 'όϊ'!
Άμε να πεις στη μάνα σου να σύρει μοιρολόι!



ΤΟΥ ΠΟΥΛΙΟΥ:

Πουλί θα γίνω μάθια μου σε σέ θα φτερουγίσω
κι άμα με άλλονε σε βρω... θα σας εκουτσουλίσω!


Γιώργος Δάσκακος
Δασκακογιωργής

↧

Η αναπνοή σου

January 31, 2014, 1:16 pm
$
0
0
Αναπνέεις και ζω στο φως ξανά!...

Στίχοι: Νίκος Μαρουλάκης
Μουσική: Νίκος Μαρουλάκης
Ερμηνεία: Έρη Σφαέλου

Η αναπνοή σου πριν το φως της μέρας 
είναι στην ψυχή μου δροσερός αέρας 
 η αναπνοή σου στη δική μου σμίγει 
 κι η καρδιά λουλούδι που με χάδι ανοίγει 

Τ’ οξυγόνο μου όλο , η αναπνοή σου 
μες στα βάθη ερήμου, όαση δική μου 
η αναπνοή σου κάτι μου γυρεύει 
μου ξυπνάει πόθους και με ζωντανεύει 

Η αναπνοή σου ότι μου ‘χει μείνει 
μέσα από τη στάχτη με ξαναγεννά
η αναπνοή σου τη φωτιά μου σβήνει 
αναπνέεις και ζω στο φως ξανά 

Η αναπνοή σου ότι μου ‘χει μείνει 
μέσα από τη στάχτη με ξαναγεννά 
η αναπνοή σου τη φωτιά μου σβήνει 
αναπνέεις και ζω στο φως ξανά
↧
↧

Υγρασία

January 31, 2014, 2:47 pm
$
0
0
Χρόνια που φεύγουν σε μια μέρα, μέρες που μοιάζουνε βουνό...

Στίχοι: Παρασκευάς Καρασούλος
Μουσική: Στέφανος Κορκολής
Πρώτη εκτέλεση: Δήμητρα Γαλάνη

Έσταζε η βρύση στην κουζίνα
το ράδιο έπαιζε σιγά
άδειασε η ζέστη την Αθήνα
γύρισες κι έπεσες αργά

Θα τρέχω αύριο όλη μέρα
ίσως το απόγευμα σε δω
Χρόνια που φεύγουν
σε μια μέρα
μέρες που μοιάζουνε βουνό

Απόψε έχει υγρασία
όλα θαμπά κι υγρά
Απόψε η φαντασία
πάλι το χρόνο κυνηγά

Θέλουνε βάψιμο οι τοίχοι
μάζεψαν σκόνη και καπνό
κάθε γωνιά σ'αυτό το σπίτι
έχει το χρώμα και των δυο

↧

Αιωνιότητα

January 31, 2014, 3:04 pm
$
0
0
Κι αν η αιωνιότητα στιγμές μετράει στο πρόσωπό σου λάβα κυλάει...


Για να αγγίξω, τη στιγμή που ονειρεύτηκα
μπροστά στο δίλημμά μου πάλι βρέθηκα.

Κι αν είναι η στιγμή αιωνιότητα
στο πρόσωπό σου έχω μια ταυτότητα
φωτιά και λάβαρα μεσ'στην ψυχή μου
και η αδυναμία μου, η δύναμή μου.

Κι αν η αιωνιότητα στιγμές μετράει
στο πρόσωπό σου λάβα κυλάει
φωτιά καυτή στα κύματά μου
πύρινη μάζα στα αιμοσφαίριά  μου.

Για να αγγίξω, τη στιγμή που ονειρεύτηκα
μεσ'στη δική σου αιωνιότητα βρέθηκα.

Κι  αν η στιγμή - αιωνιότητα μετράει
η λάβα το ποτάμι συναντάει
κι αν η στιγμή - αιωνιότητα υπάρχει
θα είμαι ένα ποτάμι μεσ'στο χάρτη.



Μαρία Ζαγκότση
↧
Search

El corazon

February 2, 2014, 1:27 pm
$
0
0
Είναι η ψυχή που μου λέει που μου λέει να σε ακολουθήσω...


Lyrics by Maria Matto
Composed by Arno Elias
Performed by Arno Elias

Para que vas a olvidar
Yo he tenido tanto temor
Para que vas a olvidar
Si solo quiero tu amor

Es el alma que me dice
Que me dice que te siga
Quiero dar,
Darte todo todo, todo, todo,
Tu perdón
Pero se de amar, corazón
Yo si se de amar
Si se mi amor
Corazón, corazón

Quiero dar mi perdón
Se de amor

Para que vas a seguir
Entiéndeme yo te amo
Y luchar por una vida que vale la pena
Eso es amor
Entiéndelo mi amor
Y te contento, yo te tengo perdón
Yo tengo más que eso
Yo te tengo amor...
Τe quiero dar, todo lo que tú quieras
Se de amor, corazón...
Se de amor
Eres mí, eres mi corazón
Eres mi corazón
Yo te quiero dar amor
Entiéndelo

Te Quiero dar mi perdón
Se mi amor...

Es el alma que me dice
Que me dice que te siga

Es el alma que me dice
Que me dice que te sigas


Para que vas a seguir
entiendeme yo te amo
y luchar por una vida que vale la pena
eso es amor
entiendelo mi amor
Y te contento, yo te tengo perdon
yo tengo mas que eso
Yo te tengo amor...
Τe quiero dar, todo lo que tu quieras
Se de amor, corazon...
Se de amor
Eres mi, eres mi corazon
Eres mi corazon
Yo te quiero dar amor
Entiendelo

Te Quiero dar mi perdon
Se mi amor...

Es el alma que me dice
que me dice que te siga

Es el alma que me dice
que me dice que te sigas..



Η καρδιά

Γιατί πας να ξεχάσεις;
Είχες τόσο φόβο;
Γιατί πας να ξεχάσεις
εαν θέλω μόνο την αγάπη σου;

Είναι η ψυχή που μου λέει
που μου λέει να σε ακολουθήσω
Θέλω να δώσω,
να σου δώσω τόσο, τόσο
τη συγνώμη μου
Αλλά ξέρω από αγάπη, καρδιά..
Ναι, ξέρω να σ'αγαπάω
Ναι ξέρω αγάπη μου,
καρδιά μου...

Θέλω να ζητήσω συγνώμη
Ξέρω αγάπη μου...

Γιατί πας να φύγεις;
Kατάλαβέ με, σ'αγαπάω
Και παλεύω για μια ζωή που να αξίζει
Αυτό είναι αγάπη
κατάλαβέ το αγάπη μου
Κι έχω συγχώρεση, έχω τη συγχώρεσή σου
Έχω περισσότερα από αυτό,
Έχω την αγάπη σου...

Θέλω να σου δώσω, όλα όσα θέλεις
Ξέρω αγάπη μου, καρδιά μου...
Ξέρω από αγάπη
Είσαι η καρδιά μου...
Θέλω να σου δώσω αγάπη,
Κατάλαβέ το...

Θέλω να σου ζητήσω συγνώμη
Ξέρω αγάπη μου..

Είναι η ψυχή που μου λέει
που μου λέει να σε ακολουθήσω...


Discography:
Buddha Bar Nature -  Arno Elias
↧

Τα χρόνια μας

February 2, 2014, 1:34 pm
$
0
0
Οι γάμοι σαν τις τύψεις εμφανίζονται βουβοί γι΄αυτό, λευκοί...


Πήγες κι φέτος επίσκεψη στις επαύλεις
Καταλαβαίνεις πως σε θέλουνε
‘’Για πόσο ;’’ ...ασήμαντο αυτό.
Στη βεράντα άξαφνα
Ένας αποφασιστικός καλπονοθευτής
Σου είπε πως οι γάτες είναι ερωτικά ζώα
Πως σε τίποτε δεν φέρνουνε των λιονταριών.
Έδωσες το χέρι , του έδωσες κάτι λιονταρίσια χρόνια
Με έψαξες , δεν αλλάζω σπίτι κιόλας, για να κλάψεις δίπλα
Πριν ξαναφύγεις.
‘’Ήταν απρόσμενο’’, είπες.
‘’Μου είχαν κρύψει τις λαμπάδες, κάθε τι λευκό
Είχα ξεχάσει πρόστυχη μέσα στην αισιοδοξία,
πως οι γάμοι σαν τις τύψεις εμφανίζονται βουβοί
γι΄αυτό, λευκοί’’

Νίκος Κυριακίδης
↧
↧

Μαρία Νεφέλη

February 4, 2014, 12:31 pm
$
0
0
Βρέθηκα μέσα στη ζωή τόσο άξαφνα -κει που δεν το περίμενα καθόλου. Έλεγα «μπα θα συνηθίσω». Κι όλα γύρω μου έτρεχαν...


Ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης
Μουσική: Μιχαλης Καλογερακης
Φωνη: Μιχαλης και Παντελης Καλογερακης


Αντιφωνητής:Παντού την είδα. Να κρατάει ένα ποτήρι και να κοιτάζει το κενό.
Ν΄ακούει δίσκους ξαπλωμένη χάμου. Να περπατάει στο δρόμο με φαρδιά παντελόνια
και μια παλιά καμπαρντίνα. Μπρος από τις βιτρίνες των παιδιών. Πιο θλιμμένη τότε.
Και στις δισκοθήκες, πιο νευρική, να τρώει τα νύχια της.

Μαρία Νεφέλη: Περπατώ μες στ΄αγκάθια μες στα σκοτεινά
σ΄αυτά που΄ναι να γίνουν και στ΄αλλοτινά
κι έχω για μόνο μου όπλο μόνη άμυνα
τα νύχια μου τα μωβ σαν τα κυκλάμινα.

Α.: Καπνίζει αμέτρητα τσιγάρα.
Είναι χλωμή και ωραία. Μα να της μιλάς ούτε που ακούει καθόλου.
Σαν να γίνεται κάτι αλλού - που μόνο αυτή το ακούει και τρομάζει.
Κρατάει το χέρι σου σφιχτά, δακρύζει, αλλά δεν είναι ε κ ε ί.
Δεν την έπιασα ποτέ και δεν της πήρα τίποτα.

Μ.Ν.: Περπατώ μες στ΄αγκάθια μες στα σκοτεινά
σ΄αυτά που΄ναι να γίνουν και στ΄αλλοτινά
κι έχω για μόνο μου όπλο μόνη άμυνα
τα νύχια μου τα μωβ σαν τα κυκλάμινα.

Τίποτα δεν κατάλαβε. Όλη την ώρα μου 'λεγε «θυμάσαι;»
Τι να θυμηθώ. Μονάχα τα όνειρα θυμάμαι γιατί τα βλέπω νύχτα.
Όμως τη μέρα αισθάνομαι άσχημα - πώς να το πω : απροετοίμαστη.
Βρέθηκα μέσα στη ζωή τόσο άξαφνα -κει που δεν το περίμενα καθόλου.
Έλεγα «μπα θα συνηθίσω». Κι όλα γύρω μου έτρεχαν.
Πράγματα κι άνθρωποι έτρεχαν, έτρεχαν -
ώσπου βάλθηκα κι εγώ να τρέχω σαν τρελή.
Αλλά φαίνεται, το παράκανα. Επειδή - δεν ξέρω - κάτι παράξενο έγινε στο τέλος.

Πρώτα έβλεπα τον νεκρό κι ύστερα γινόταν ο φόνος.
Πρώτα ερχόταν το αίμα κι ύστερα ο χτύπος κι η κραυγή.
Και τώρα όταν ακούω να βρέχει δεν ξέρω τι με περιμένει...

Μ.Ν.: Περπατώ μες στ΄αγκάθια μες στα σκοτεινά
σ΄αυτά που΄ναι να γίνουν και στ΄αλλοτινά
κι έχω για μόνο μου όπλο μόνη άμυνα
τα νύχια μου τα μωβ σαν τα κυκλάμινα.
↧

ΑΡΓΟΠΕΘΑΙΝΕΙ....

February 4, 2014, 12:36 pm
$
0
0
Αργοπεθαίνει ο σκλάβος της συνήθειας...


Στίχοι: Πάμπλο Νερούδα / Martha Medeiros
Μετάφραση -- Προσαρμογή: Γιάννης Βελίκης
Σύνθεση: Γιάννης Βελίκης
Ερμηνεία: Γιάννης Βελίκης  (Αrpeggios M.P.)
Ηχοληψία - Παραγωγή: Χρήστος Φολτόπουλος

Αργοπεθαίνει
ο σκλάβος της συνήθειας,
που κάνει πάντα τις ίδιες διαδρομές,
που στους αγνώστους δε μιλά,
που δεν αλλάζει το βήμα του

Αργοπεθαίνει
όταν φορά τα ίδια χρώματα,
Και υπακούει σε ότι του λένε στο κουτί,
Όποιος τα πάθη αποφεύγει,
Και προτιμά το μαύρο απ'το λευκό

Αργοπεθαίνει
Αν αποφεύγει την συγκίνηση
Αργοπεθαίνει δίχως λάμψη στα μάτια,
Αν αποφεύγει το χαμόγελο,
Και την καρδιά του να κτυπά δυνατά.

Που δε ρισκάρει έστω για μια φορά
Να μην ακούσει ότι του πουν για συμβουλές

Refren
Μόνο η αναπνοή
Δεν φτάνει για τη ζωή
Ο θάνατος πολιορκεί
Αγάπη, μυαλό, ψυχή.
Μονάχα με υπομονή και
πάθος για τη ζωή
Ότι η καρδιά ζητεί
Μπροστά της το βρίσκει κι ευτυχεί

Αργοπεθαίνει
όποιος δεν αντιδρά
δυστυχισμένος στην ίδια δουλειά
Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει,
Αυτός που δεν ακούει ποτέ του μουσική.

Αργοπεθαίνει ο ανέραστος ο νέος
Που την καρδιά του δεν ακολουθεί
Αυτός που μέσα του ποτέ δεν θα κοιτάξει,
Το μεγαλείο που τον κάνει Άνθρωπο.

Die
Slowly
He
who becomes the slave of habit,
who follows the same routes every day,
who does not risk and change the color of his clothes,
who does not listen to music,
who does not find grace in himself,
Dies slowly,
He who slowly destroys his own self - esteem,
who does not allow himself to be helped,
who spends days on end complaining about his own bad luck,
about the rain that never stops, dies slowly.

Let's try and avoid death in small doses,
always reminding oneself that being alive
requires an effort by far
greater than the simple fact of breathing.


Αργοπεθαίνει όποιος τους άλλους αποκλείει,
Και δεν ζητάει βοήθεια ποτέ,
Όποιος γκρινιάζει για την κακή τη μοίρα
Και τον χειμώνα το βαρύ!

Αργοπεθαίνει όποιος δεν ονειρεύεται,
Και τις ιδέες του δεν καλλιεργεί,
Όταν τη γνώση του κρατά μυστική,
Και δεν ζητάει τη γνώση άλλων

Refren
Μόνο η αναπνοή
Δεν φτάνει για τη ζωή
Ο θάνατος πολιορκεί
Αγάπη, μυαλό, ψυχή.
Μονάχα με υπομονή και
πάθος για τη ζωή
Ότι η καρδιά ζητεί
Μπροστά της το βρίσκει κι ευτυχεί

Arpeggios M.P.
 
↧

Αν είναι η αγάπη αμαρτία

February 5, 2014, 1:54 pm
$
0
0
Αντίο Τζένη...
 

Στίχοι: Ηλίας Λυμπερόπουλος
Μουσική: Μίμης Πλέσσας
Πρώτη εκτέλεση: Τζένη Βάνου
Άλλες ερμηνείες:  Χριστίνα Μαραγκόζη // Σάννυ Μπαλτζή
 
Δεν έχουν το δικαίωμα
για σένα να μου λένε
τα στήθια μου να καίνε
να τρέχω σαν τρελή για να σε βρω
να λιώνω να πονώ να λαχταρώ...


Αν είναι η αγάπη αμαρτία
θα βγω να το φωνάξω με λατρεία
θα βγω να το φωνάξω να το πω
πως είμαι αμαρτωλή που σ'αγαπώ

Δεν έχουν το δικαίωμα
να με περιφρονούνε
μαζί σου σαν με δούνε
να λένε ότι είμαι αμαρτωλή
που λιώνω στο δικό σου το φιλί


Δισκογραφία:
Αν η αγάπη 1974
Ό,τι αγάπησα 2000
Κασέτα 2010

↧
Viewing all 850 articles
Browse latest View live
Search